denek 2

555

04.04.2022

Manyak, odanın içine laboratuvar kurmuş! Hatta bu başka bir boyut bile olabilir.

Bu şeyler ne? Iyy.

Deney tüplerinin içinde; pembe, mavi, beyaz, siyah, kahverengi sıvılar var. Deney tüplerinin büyüklüğü ise can sıkan türden. Kocaman!

"Ee durmaya devam mı edeceksin? Banyo sağ tarafında, idrarın için orayı kullanabilirsin. İster misin?" Gözlerimi solumda ki odadan ayırmadan kafamı ona çevirdim.

"Burası ne?"

"DNA'larını hijyenik bir yerde değiştirmemin daha iyi olacağını düşündüm."

"Nasıl yapacaksın? Yani.. DNA'larımı nasıl değiştireceksin?"

"Önce, tüpler. Tuvalet ve meni işini halledersek kısa bir özet geçerim. Tamam mı?" Kafamı 'olur' anlamında salladım. "Tuvaletin var mı?"

"Yok." Neden yok? Sorsam cevap verir mi acaba?

Beni solumda ki laboratuvar benzeri odaya hafif ittirince, oraya gitmemiz gerektiğini anladım. Çok kötü ve korkutucu görünüyor. "İstemiyorum."

"Korkacak bir şey yok. İstersen seni bayıltabilirim. İster misin?"

"I-ıh" Bu da olmazdı. Bana ne yaptığını görmem lazım.

"O zaman belinin altını uyuştururuz ve canın acımaz, kabul mü?" Bak bu olur.

"Kabul."

Laboratuvar benzeri odaya girdik. Davis adımları hızlandırarak, benimde hızlanmamı sağladı. Odanın ortasında duran sedye benzeri ama daha konforlu olduğu belli olan yatağa oturttu.

"Şortunu ve iç çamaşırını çıkart. Üstün kalabilir."

"Ha?" Onun gözünün önünde mi? Hayatta olmaz.

"Benim çıkarmamı mı istersin?"

"Hayır. Çıkartmak zorunda mıyım?"

"Onları çıkartmadan tuvaletini yapabilir misin?" Şu an bana arkası dönük. Ne yaptığını göremiyorum.

Sorusuna cevap vermedim. Birkaç dakika odada sessizlik oldu. Kafasını çevirip yandan bir bakış attı. Kıyafetlerimi çıkartmadığımı görünce, önüne döndü ve derin bir nefes verdi.

"Bak Carro-"

"Lizy." İsmimi yanlış söyledi.

"Hayır, Carroline. Buradaki ismin, Carroline."

"Ne? Neden?" Bu saçmalık!

"Canım öyle istiyor." Söylediklerine göz devirdim. "Şimdi, sözümü kesme ve dinle." Vücudunu bana çevirdi. Kalçasını tezgah benzeri yere yasladı ve ellerini iki yanına koydu. Yüzümü taradı ve konuşmaya başladı:

"Ben sapık değilim. Seni tecavüz etmeyi geç taciz bile etmem.  Sana cinsel anlamda, sen istemediğin sürece dokunmam. Tamam mı? Bana bu konu hakkında güvenebilirsin." Beni kaçıran birisine nasıl güvenebilirim ki? Gözlerimi yere indirdim. Bilmiyorum. Her ne kadar güvenilir konuşsa da, güvenemem. Sonuçta beni kaçırdı! Her ne kadar rızamı aldığını söylese de hatırlamıyorum işte.

"İmzaladığın kağıt var ya, burada olma nedenin. " Kafamı kaldırdım. Göz göze geldik.  "Aslında burada olmayacaktın, hiç tanımadığın biri burada olacaktı. Görevlendirdiğim ahmak kafayı bulmuş, sonra da bir şekilde tanışmışsınız. Sen bir şeyler anlatmışsın, hayatından memnun olmadığından, birkaç yıl ortalıktan kaybolmak istediğinden falan. İnanır mısın bilmiyorum ama 'her ne olursa olsun birkaç yıl ortalıktan kaybolmak için her şeye razıyım' gibi bir şeyler sayıklamışsın. O da sana bunu teklif etmiş biraz farklı şekilde tabii. Sende kabul etmişsin. Sonra da mekandan ayrılıp onun evine gitmişsiniz." Kafam karıştı