Boşluk her zaman tutarsız bir zihin doğurur.
-Lukianos
Girdiği mağarada kararmış gökyüzünü ve denize yağan yağmuru izliyordu. Kollarına sardığı elleri hafifçe aşağı yukarı hareket ettirdi. Üşümeye başlamıştı ama şuan umursadığı şey bu değildi.
Ellerini saçlarına attı ve geriye doğru taradı. Normalde omuzlarına kadar uzanan saçları şimdi kısacıktı.
"Siktir."
Hafifçe mırıldandığım şey ufak mağarada yankılandı. Bu sefer bağırdı. İçini dökmek rahatlamak istiyordu.
"Seni de sikeyim, pislik herif! Bu şehri de sikeyim!"
Gözyaşları ile yanan gözlerini mağaranın tavanındaki sarkıtlara çevirdi.
"Tanrım... Ne olursun bana bir yol göster. Lütfen."
Tekrar ağlamaya başlayacaktı ki dolan gözlerini mağaranın girişine çevirdi. Gördüğü beden ile başını tam tersi yöne çevirdi.
"Pardon iyi misiniz?"
Hyunjin bağırmasından dolayı geldiğini tahmin ediyordu bu gencin. Gözlerini kırpıştırdı ve adama döndü.
"Evet, iyiyim."
Genç ıslak saçlarını sağa sola salladı. Kollarını bedenine sarıp başını yana eğdi ve mağaranın içine doğru baktı.
Karşısında gözleri kızarmış, vücudu titreyen beden, yalan söylediğini açıkça belli ediyordu.
"Ah tanrım! Neden sana soruyorsam?"
Hyunjin kaşlarını çatıp kendinden yapılı adama baktı. Ne yapıyordu o böyle?
Chan daha tanımadığı adamı bu şekilde görmesi ile sürekli buraya geldiği için sakladığı eşyaları çıkardı.
Ufak bir çadır, örtü, havlu, sandalyeler ve ateş yakmak için gerekli malzemeler.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Abraço De Cafune Ф HYUNCHAN
Fanfiction[Tamamlandı.] Belirsiz bir tedirginliğin dışında hiçbir şey vermiyordu bu yer bana. |Cesare Pavese tw! depression, mommy issue, suicide thoughts