"Come, Psy. Let's run together." Said Harris. Am I dreaming? OMG. Please don't wake me if I am.
"Yes, Harris. I'm coming with you." Masaya kong tugon. He just flashed his killer smile and held my hand and said,
"Then, let's run away together."
Siguro pulang pula na ako sa kilig. Di parin talaga ako makapaniwala na nangyayari itooo.
"But wait, how about your career? Iiwan mo na ba talaga?" Shocks, ang haba ng hair ko. Ingat, baka maapakan nyo. Hehe.
"I am more than willing to give up everything just for you, babe, because I love you." OMGOMGOMFG.
"TALAGA HARRIS??"
"Talagang mabubuhusan ka pag di ka pa bumangon dyan, Psylhiene. I'm telling you."
Huh?! Bakit biglang nag-iba yung boses nya? Bakit parang naging matinis at nakakatakot?
"Harris... Ano ba kasing sinasabi mo... Tara na?"
"Matatara ka sa banyo talaga Mary Psylhiene pag di ka pa bumangon. Aba'y napaka tulog mantika!"
Iba talaga yung boses e. So I decided to open my eyes to see Harris but to my luck, ang magaling kong nanay pala ang nasa harapan ko't nakapamewang pa.
"Ma naman e, andun na, sinasama na ako ni Harris sa panaginip ko e. Anubayan!" Singhal ko. Nakakabitin naman kasi. Ganda ganda na ng panaginip ko e.
"Nagrereklamo ka? At ayun na nga e, panaginip lang yun kaya tantanan mo muna ang pagpapantasya mo kay Harris mo at kumain na muna tayo. Ikaw nalang hinihintay sa baba. Sisimangutan ka nanaman ng mga kuya mo, sige ka." Litanya nya. Sabay sabay kasi kami kung kumain palagi kung maaari para daw masaya. Ganun daw kasi ang masayang pamilya. Sabay sabay kumakain.
"Fine. Ten minutes. Punta lang me cr."
"Che. Jeje. Nahawa ka na talaga kay T-Ace mo."
"Duh, Ma, hindi ko sya pagmamay-ari and hindi sya jejemon."
"Sus. Defensive. Sige na. Shoo shoo. We'll be waiting."
"Kaaaaay."
Pagtapos lumabas ni Mama ay siya namang pasok ko ng banyo. Hilamos at toothbrush din pag may time. Ayokong mapariwara ang personal hygiene ko no. Hahahaha.
So after doing my morning ritual, napasulyap ako saglit sa salamin. Dahil hindi kumpleto ang ritwal kong tinatawag kung hindi ko gagawin to.
"Jusme Psy, sa araw araw na pagtunghay mo sa salamin, di parin talaga maitatago ang katotohanang napakaganda mo."
Yes, purihin ang sarili. Everyday, ginagawa ko yan para di bumigay ang self esteem at self confidence ko. HAHAHAHA. Ayun, konting angle angle sa salamin, konting smile smile at puri pa ng konti and I'm ready go conquer the outside world! Mwahahahahaha!
Nang makarating ako sa dining table, true to be told, nakasimangot na nga sila Kuya Mark at Kuya Phyl. Nyehehe.
"Kamusta pagpuri sa sarili? Ang tagal mo e." Bored na kumento ni Kuya Mark habang tinutusok ang bacon na lumamig na ata.
"Oo nga. Gutom na ako e, baka ma-late pa ako sa trabaho. Tagal e." Ani Kuya Phyl na tumusok naman ng hotdog.
"Sorry na mga kuya kong mga gwapo. Medyo natagalan, ninamnam ko pa yung katotohanan e. Hehe." Natatawang sabi ko. Alam kasi nila yung imbento kong ritwal. Mga chismoso kasi yang mga yan e, if you dont know. Pero wag kayo, gwapo talaga sila. Syempre, kapatid ko yata yang mga yan! :D
"Na?" Sabat ni Papa. Hihi.
"Maganda ako." with confidence kong sabi and with chin up and smile na pang beauty queen.
"K." sabay na sabi ng dalawa kong kuya.
"Grabe, ang hard niyoo. Di man lang kayo naniniwala?" Pa-sad kong sabi, para cute! XD
"Wala kaming sinabi." Sabi nila innocently.
"Hep hep! Mamaya na kayo magsagutan dyan. Magsikain na muna kayo." Sabat ni Mama. Alam nya na kasi kung san hahantong yun e. Hehehe.
"Siguro ma, nanaginip nanaman yan kay Harris no, kaya ang tagal nyo sa kwarto nya?" Masuring tanong ni Kuya Mark. Grabe talaga sa interrogation to e. Lahat nalang.
"Ano pa nga ba?" My Mom suddenly said with a mocking voice. Aba naman. Sabi nya kanina kumain na daw muna tapos dumadaldal din siya. Ibang klase talaga. May pinagmanaha nga talaga kami.
"Hay nako Psy, itigil mo na yan, wala kang pag asa kay Harris!" Pang-aasar ni Kuya Phyl. Grabe talaga tong dalawang to. Pag talaga kay Harris, pinagtutulungan ako.
"Che. Kain na nga lang tayo. Baka ma-late pa kayo pare-pareho. And don't blame me if ever."
"Oo nga at maglinis ka pagkatapos natin kumain. Alam mo nang gagawin mo." Utos ni Mama. Yes, naglilinis ako ng bahay. Kahit naman ganito ako ay marunong ako sa gawaing bahay para daw kung sakaling mag asawa ako, eh hindi kawawa yung mapapangasawa ko. Imbento talaga nila kuya, e.
After we eat, I did my responsibilities to clean the house. Si Mama kasi sa labas ng bahay nakatoka. Mahilig kasi sa mga halaman at bulaklak si Mama kaya siya mismo ang nag aalaga sa garden namin. My Dad is a businessman, while Kuya Mark is an Instructor to a known University. Kuya Phyl is a nurse at the City Hospital and me, I am an incoming Senior student at Athens University taking up Bachelor of Science in Business Administration Major in Marketing Management. And ngayon ay summer vacation pa kaya taong bahay ako. Di pa nagyayaya sina Gail at Jaz na mag girls day e. Nakakabore narin dito minsan e.
Natapos ki na ang mga dapat kong gawin kaya dumiretso aki sa kwarto ko to grab a nap. Magbabakasakaling matuloy yung naudlot kong panaginip. :D
BINABASA MO ANG
Akala mo lang
Novela Juvenil"Marami ang namamataaaaay, sa Maling Akala." The song said. I partly agree with that. Maraming namamatay pero mas maraming nasasaktan at nagsasakripisyo sa maling akala. Akala ko ganito, akala ko ganyan, akala ko, ganun. Lahat ng akala nya ay akala...
