Gözyaşları biter mi sandın ?
Hayatımda bu kadar kırıldığımı,üzüldüğümü hiç hatırlamıyorum ve aynı zamanda gözyaşlarımın sel olup vicudumda fırtınalar yaratmasını.Gözlerim haykırırcasına sesini duyurmaya kalbim ise feryatlarıyla beni bitirmeye çalışıyor gibiydi.Belki de beni ayalta tutucak şey buydu bilmiyorum.Artık kendimi bırakmış hiçbir sey hissetmiyordum.Birşey hissedememek.En zoru da buydu sanki.Nasıl olabiliyorda bu kadar iyiyken aniden çöküşe gelip böyle olmuştu düşünemiyorum bile çünkü işin içinden çıkamıyorum.Hissetme duygumun elimden uçup gitmesi beni daha da bi uçurum kenarına sürüklemişti.Birşey düşünemez yapamaz olmuştum.
