Annem şaşırmıştı Elif'in bana böyle bi hediye almasından. Durup dururken neden alsındı bana hediye. Ama ağzımdan öyle çıkıvermişti işte.
Köpeği evde bırakıp onun için bişeyler almaya gittik Elifle. Maması, tasması, mama kabı, su kabı, kulübesi, tarağı, şampuanı derken baya bişeyler almıştık. Daha önce hiç hayvan beslememiştim. Nasıl bakılır bilmiyordum. Internetten araştırdım eve gidince. Sabah akşam yemek verilmesi gerekiyomuş ve her yemekten 1-2 saat sonra dışarı çıkarılıp gezdirilmesi. Bir de yıkanması var tabi haftada bir. Köpek te bi canlı sonuçta iyi bakmak lazım. Belki de çok yakın iki arkadaş oluruz.
Internetten baktıktan sonra mamasını verdim. Acaba adını ne koymalıyım diye düşündüm içimden. Ares, Hera, Maya, Oscar, Lucky, Rex, Lady gibi birçok isim geldi aklıma. Ama en iyisi 'Oscar' dı bence. Bu yüzden Oscar koymaya karar verdim.
Akşama kadar oyunlar oynadık Oscarla. Çok eğlendim. Insanın bir evcil hayvanının olması çok güzel bi duyguymuş. O da beni sevdi galiba alıştı da. Köpekle uğraşırken zamanın nasıl geçtiğini anlayamayıp özel numarayı da unutmuştum. Unutmam iyi de olmuştu aslında ama yine aklıma geldi işte. Bunları düşünerek uyuyakalmışım.
Sabah suratım yalanarak uyandırıldım. Çok güzel ve mutlu bi şekilde uyanmıştım ta ki özel numara arayana kadar. Her zamanki gibi açtım telefonu. Bu sefer adam gibi konuştu.
" Köpeği beğenmişsinizdir umarım" dedi. Bende "Evet beğendim ama neden böyle şeyler yapıyosunuz tanımadığınız birisi için?"dedim. O da "Tanımadığımı nerden biliyorsunuz?" dedi ve kapattı. Demek beni tanıyomuş. Ama nerden? Nasıl? Bu soruların hiçbirinin cevabını bilmiyordum. Ama öğrenmeye kararlıydım.
Üstümü değiştirdim. Saçlarımı topladım ve hafif bi makyaj yaparak mutfağa gittim. Annem yine güzel bir kahvaltı hazırlamıştı. Sofraya otururken annem "Köpekle nasıl gidiyor alıştın mı?" diye sordu. Bende "Gayet iyi" dedim ve kahvaltımı yaparak dışarı çıktım Oscar'ın karnını doyurmak için. O da acıkmış olmalı ki üzerime atlıyordu. Mamasını yedikten sonra eve tekrar girdim ve üzerime bişeyler alıp tekrar çıktım.
Artık bu adam kimse karşıma çıksın istiyordum. Amacı neyse öğreniyim. Belki de gizem yaratmak istiyordu kendince ama bence hiç hoş değildi bu durum. Ya da karşıma çıkmasa mıydı? Belki de beni kaçırıp ıssız bi yere bile götürebilirdi. Niyeti kötüydü belki de. Belki de beni seviyordu.
Bu düşüncelerden kurtularak her zaman gittiğim spor salonuna gittim. Voleybol antrenmanlarım vardı. Orda da ısınmaydı hareketlerdi derken kafamı dağıtmıştım. Iki saat sonra duş alıp spor salonundan çıktım. Kapının önünde güzel lüks bir araba duruyordu. Ben çıkınca arabanın camı açıldı ve içinde de spor salonundan arkadaşlarım vardı. Bana "Hadi gel, birazcık eğlenelim dediler." Ilk başta istemesemde kabul ettim ve arabaya bindim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GİZLİ NUMARA
Novela JuvenilAniden gelen bir telefonla hayatınızın değiştiğini düşünün. Üstelik kimse size inanmazken...