Delaney
Nagising ako dahil pagtama ng sikat ng araw sa mukha ko. I open my right eyes kasi hindi ko pa maibukas ang dalawang mata ko because I'm still sleepy.
Nakita kong natutulog pa rin si Tine at nakatalikod sa akin. Lumapit ako sa kaniya at sumiksik sa batok niya and hugged her from behind. But why does she smell vanilla? Amoy lavander ang natural scent niya. Baka nag-perfume siya kagabi na hindi pa naaalis hanggang ngayon.
Mas hinigpitan ko pa ang pagkakahawak ko sa bewang niya at inamoy-amoy ang batok niya. Hmm, ang bango.
Pero medyo blurry pa rin ang paningin ko. Naluluha pa, jusko. And sh*t! My head hurts. Uminom ba ako kagabi? Ang alam ko nakaupo lang kami nun sa buhangin ah? Ta's bakit nandidito na kami?
Naramdaman ko ang paggalaw niya at paharap na siya sa akin. Mabilis pa sa alas kwatro ko siyang hinalikan sa labi like I always do every morning.
"Good morning, mah---what the heck?!" Pero imbes na matuwa ay kumunot ang noo ko.
Tarantado, hindi si Tine!
"Did you sleep well, Delaney?" Nakangiting tanong nito na mas lalong nakapagpakunot ng noo ko.
Kumawala ako sa pagkakayakap sa kanya at lumayo pero tarantado, NAHULOG AKO SA KAMA!
"Aw!" Daing ko.
"Hey, are you okay?"
"Do I look okay?" Diin na balik-tanong ko. Napatingin ako sa hita kong sumangot ng mapagtantong, P*T*NGINA WALA AKONG DAMIT!!!
"WHAT THE F*CKING HELL HAPPENED, NATALIA?!" Sigaw ko at dali-daling inagaw sa kanya ang bedsheet upang takpan ang katawan ko.
Sh*t, anong ginawa ko?!
"Easy, Delaney. Calm down, okay?"
"T*ngina paano ako kakalma?! I just cheated on Tine!!!" Inis na bulyaw ko sa kaniya.
"Tss. You love Tine that much, huh." She smiled bitterly.
"Yes, I do. And you're giving me reasons to hate you more even!"
"I love you, too." She smirked.
Ramdam ko ang pag-init ng mukha ko. F*ck this, kay aga-aga nabu-bw*sit na kaagad ako!
"You're crazy!"
"I am. Crazily in love with you."
"What the hell really happened? Why am I here? And why am I naked?" I looked straightly in her eyes pero siya ang nag-iwas ng tingin. "Oh c'mon, answer me!"
Kumukulo ang dugo ko. Nanginginig ang mga kalamnan ko. Ewan ko pero parang gusto kong magwala.
Pilit kong inalala ang mga nangyari pero wala talaga. Lalo lang sumasakit ang ulo ko. F*ck, I hate this!
"I bring you here 'cause you're really drunk. We're just gonna sleep but then you grabbed my waist and pinned me on the wall and kissed m---"
"Aaaaaaaaah!!!" Sigaw ko ng maalala ang mga pinanggagawa ko kagabi. I really thought she was Tine, f*ck this!!!
"Ghad! Wala ka man lang ginawa para pigilan ako? You know I'm drunk, Natalia! Pinagsamantalahan mo ang pagkakalasing ko para sa sariling kagustuhan mo!" Inis na sambit ko. I didn't shouted, nanginginig na ako sa sobrang galit pero pinipigilan ko lang. P*t*ngina talaga!!!
"Look, I'm sorry Delaney. Bakit ba kasi hindi na lang ako?" Her eyes became teary as my heart skipped a beat and my face became softened---pero hindi!
"Are you that desperate, Natalia?" Mahinahon na tanong ko pero sa loob-loob ko gusto ko na siyang sigawan.
"I am." Walang emosyong sagot niya at ang pagpatak ng mga luhang kanina pa nagbabadyang kumawala. I don't wanna see her this way for pete's sake. Nanlalambot ako!!!
"Gosh, Miss. Bakit kasi ako pa? Ang dami namang iba diyan ah. Not a student, and most especially not in a relationship."
"You wanna know why?" Tumango ako. "There's this kid I met at the playground before. A long time ago. I was with my Nanny that time. Hinatid siya ng mommy at daddy niya sa mismong artworkshop na kinabibilangan ko din. Nainggit ako sa kaniya nun. She's lucky because she has parents pa. After that artworkshop, she's the one who approached first. She's friendly and nice ta's super pretty pa niya. We talked about our personal lives. I even don't know why I did that kasi hindi naman ako nagku-kwento ng kahit ano tungkol sa akin lalo na't she's still a stranger. Pero there's this part of me na parang ang gaan ng pakiramdam ko sa kaniya. Then ayun nga, I talked about how my father left us for his mistress..." Tila nakaramdam ako ng kirot sa aking puso dahil ramdam ko ang sakit sa pagkakabigkas ng mga salita sa huling pangungusap na ikinuwento niya. I could clearly see in her eyes the pain. Inabot ko ang dalawang mga kamay na ang squeezed it. "At alam mo ba ang tumatak sa akin sa sinabi niya?" She asked na ikinailing ko. "She said, 'When you know your love for someone is greater than the love for yourself, don't lose that person. Fight for that person no matter what.' And that's what I am doing right now, Delaney." Siya naman ngayon ang humawak sa kamay ko and squeezed it. She smiled painfully. "I am sorry if giving up isn't on my vocabulary. And like what that kid said, I will fight for my love for you no matter what, even if it sounds crazy, I don't care."
