Tomorrow Is Another Day

ahmmm...

alam ko na.hahaha

biLang wala na naman akong mapagkwentuhan,kasi wala naman interesado dito sa bahay(me bago pa ba????!!!??)kaya sa'yo ko na lang ikukwento ang panibago kong adventure ngaung araw.hahaha

Last friday,i received an e-mail,prior to my application.di ko nga matandaan na nagpasa ako don,nagulat na lang ako.at eto pa.andaming kasesend nong e-mail ha.siguro more or less mga sampu yon.pramis.di ko lang binlang.edi yon.di pa sya nakuntento,nong saturday ng umaga,me pahabol pa.oh diba???tapos un.agad agad naman na nag decide ako pagkabasa ko na ppunta ako.wala ng pag aalinlangan pa.haha.agad agad.kara karaka.tapos yon nga.edi kanina daw yon.ala una.

tapos yon.edi pumunta nga ako kanina.mga 9 ako umalis.tapos.eto na.kasi,nakasanayan ko na na kapag me interview ako,naka fLat shoes muna ko,dala ko na lang yung with heels ko.edi yun.ung flat shoes ko naman na yon,retired na talaga yon.as in.ipinipilit ko na lang talaga na suotin.pero ung ilalim sirang sira na talaga.sabi nga mother dati itatapon na daw nya,mega kontra naman ako.ang ganda kasi(syempre,sakin eh.tangkilikin ang sariling akin)plain na plain,sarap sa paa.tapos andami na nyang napuntahan.sya ang witness sa aking kasiyahan at kalungkutan.sa aking mga pagkabigo sa buhag.kasa kasama ko sya.ayon.enough for that,baka maiyak na ako.char.tapos ayon na nga.edi sumakay na ko ng ttjeep papuntang gramd terminal,eto na ang highlight.....pagbabang pagbaba ko ng jeep......oh my geeeee..asa in....tuluyan na syang nasira.huhuhuhu.di ko alam kung pano nangyari.basta.naramdaman ko na lang konting konti na lang yong naghahawak sa swelas at talgang patanggal na.as in.edi hila kong mainam.di ako mkalakad ng ayos kasi nga natatanggal.shet.as in.mega tingin ako sa paligid,baka me nakakakilala sakin.nakakahiya diga?haha.baka andon pa crush ko.edi super hiya ko na.haha.tapos wala pa agad akong nakitang bus.kainis.nananadya talaga.haha.tas aun,edi mega hila ko ang paglakad ko at talaga naman.buti na lang mejo mga oldies na tao kaya di masyadong nakakahiya.naku.kung hindi.haha.tapos yon,nagkta na ko ng bus at before ako sumakay me tinanong muna ako ke kuyang kondoktor ata(di ko sure).tapos napansin nya yong shoes ko.sira na daw.haha.o diga.tapos un,mega akyat ako sa bus syempre hila pa din ang paa.haha.kainis.tas mega tingin pa din ako baka me kakilala ako eh.kakahiya much.hahaha.tas ayon.di don na ko sa bandang harap umupo,pangalawa sa unahan,para hindi na ko maglakad ng wagas.kakahiya kaya.tas yon.pagkaupong pagkaupo ko nagpalit kaagad ako.oha.

tas yun na nga.edi byahe.pa sounds naman para di ma bored kahit walang kausap.eh yong katabi ko nagkakalalaki ang ingay ingay.tapos yon.ayu. na nga.nakarating na ko,nakababa na ng bus.at nga pala.yon nga palang pinuntahan ko kanina,adventure na naman.first time ko na naman marating yon.adventure na naman.salamat naman sa naka imbento ng google map.haha.di ba.tapos yon.kain sa McDo.tapos inayos ang sarili.tapos nagtanung tanong ng direksyon.tapos yon.buti naman.nakarating ako ng maluwalhati sa ppuntahan ko.di na tulad nong last adventure ko na mega ligaw ligaw.haha.ngaun,oks na.tanong sa guard,sa mmda,sakay sa trycicle,tapos yun,eh sikat naman pala yung lugar na yon alam ng mag tatrycicle eh.cguro madami talagang pumupunta don.actually lalakadin ko na sana eh,kaso di kaya ng powers ko this time,kahit mahilig akong maglakad,pero kapag mega heels na ko,jan ako suko.edi yun nga.nakarating na ko don.konti pa lang tao.mga 5 pa lang cguro kasi maaga pa naman eh 1pm pa naman.dumating cguro ako don mga past 12 lang.nag log in.tapos umupo.nag antay.good thing me tumabi saking girl.me nakahuntahan.ayun.hanggang sa yon nga.nag start na ng interview.nag fill up.tapos yon.

unfortunately,me height requirement daw yung inaplayan ko na position,eh bakit pa ko pinapunta don diba,nakalagay na naman sa resume ko ung height ko.ano to???di nagbabasa?haha.dga?sinayang lang effort ko.tapos yun.pampalobag loob,che check daw nya of me available position para sakin tas un.aantay na lang daw ako don.upo daw muna.eh yon,rest room muna ko.konting ayus.tapos yun na.tapos na.eh di ko naman inaasahan na agad na kong tatawagin diga.parang ambilis naman makahanap.tapos un.maya maya nadinig ko Last Call na daw ke Reegyna Bunquin, eh ayon.i was so shocked.haha.kalerkey.di yun.iba namang katauhan yung nag interview sakin dis time dito ko pinasa nong unang nag interview sakin,edi yun.tanong tanong.chika chika.tapos un,me cnabi sya sakin na irereffer nya daw ako,resto daw sya,(i don't wanna mention the name of establishment)kung familiar daw ako,e non ko lang naman nadinig yon.eh di syempre sabi ko hindi.tapos un,cnabi nya kung ano yun,tas tinanong ko kung saan.tapos kung willing nga daw ako,kahit daw ganong position lang eh graduate daw ako,edi syempre umoo naman ako,baka sabihin naman choosy ako diba.kaya oo na lang kahit at the back of my mind parang "ay...parang ayoko na" pero ganon pa man,oo pa din ako.edi yun.mag antay na naman daw ako kasi nga gagawa sya ng refferal.tapos yun.good thing me nakakausap nga ako.dalawa na sila.hehe.diba.tas yung isa(si kuyang di ko alam name)don din daw sya ni reffer,kasi nong una sa shangri-la daw sya.tas nong pangalawang tawag,don na din sakin.haha.diga.naisip ko nga baka sya ang aking soulmate.hahahaha.kainis.tasy yon.di nagpaalam na ako sa knila.kasi 4 na din baka gabihin ako.habang naglalakad ako,me natawag na "ate" eh alam kong c kuya yun,ung kasma kong ni reffer. tas chinika nya muna ko,tinanong kung ppunta daw ba ako,tas tinanong ko din sya.tas di daw sya sure.paran ding ako.chumuchoosy din.hahaha.tas eto ang nakakatawa.hiningi daw nya number nong nag reffer samin,tas kung gusto ko din daw kunin.sabi ko naman eh cge.di binigay nman nya,di tinype ko nman sa fone ko.tas nong se-save ko na tinanong ko kung anong pangalan.sabian ni kuya eh "pangalan ko???"...hahaha.diba.patawa c kuya.number nong employeer hiningi ko tapos ipapangalan ko sa knya.hahaha.dba,lokohan lang katuwa.bat nga nman di ko natanong ang name nya.sabagay sya nga di din nya tnanong name ko.hahaha.kainis.haha.so....hanggang sa naghiwalay na nga kami ng way sya naglakad na tas aq nman nag tryk ulit without us knowing or asking each others name.haha

yun na nga.yung tryk nman di deretso hanggang sa ppuntahan ko saja.mejo malayo pa din ang binabaan ko.pero okei na din.at least.di ko nilakad ng todo.tas yun nagtingin tingin sa paligid baka me mapapasyalan.eh wala naman.dumaan munang mercury me binili lang.tas pumasok ng mall.naghanap akong national bookstore eh sabi ni manong guard asa kabilang building daw kaya nagdalawang isip ako kung ppuntahan ko ba.eh hndi ko na lang pinuntahan kasi late na din.eh di ko sure pa ang sakayan pabalik.kaya kahit gano ko kagustong pumunta di na lang ako tumuloy.tapos yun lumabas na ko.na sa di maipaliwanag na dahilan eh ang daming tao.di ko alam kung bakit.mga estudyante na me kung anong pakulo.tas nag SB ako.kasi paalis pa lang ako dito sa bahay,nong sinerch q sa google map at nkita qng me malapit na SB,sabi q mag e-SB aq.edi yun nga.natuloy.tas bumili din aqng fries sa McDo na oh-so-dami din ng peepz.kagulo eh.mga bata.tas yun,dumaan dn aq ng dunkin' kc plano ko na din talaga yun.haha.tapos yon.pauwi na.mega daan sa fly over na wagas na naka heels.oh my.as innn.abang abang ng bus.kala me dadaan na deretso ng Batangas.actually me dumaan naman.kaso isa lang.tas di ko sure qng pede magsakay don.tapos hanggang sa mag decide na lang ako na mag buendia na lang at di pumara nfa ako ng bus papuntang LRT ah-ahh.isa pa yang unforgettable na naman.kalerkey.punuan ang bus.waley aqng makitang vacant seat me nakita pa ko eh tulog c kuya.ginigising ko,himbing ng tulog.eh yung bag nya nakaupo.eh di standing eh ang bus naman sa Manila alam mo naman kung pano magpatakbo.eh di todo kapit ako.eh buti na lang maya maya me bumaba.at kalurkey ang preno ni manong.grabe.kung hndi matibay tibay ang kapit ko talsik ako sa una.ang awkward nong pagkaka posing kong yun kanina.kasi di ako makaaus ng hawak sa mga upuan kasi nga me dala ako.grabe talaga di ko maipaliwanag yung "awkward position" ko kanina sa bus na yon bago ako maupo ng tuluyan.eh kesa naman mag Cubao pa ko eh uber sa traffic.tapos yun nga.ah-ahh layo naman ng binabaan ko don papuntang Buendia,don bumongga ang sakit ng paa ko at nagkapaltos ata.tapos hndi pa ko nasiyahan sa nakain ko ha.kala ko naman kasi makakaabot hanggang Buendia ung food ko.eh hndi pala.naubos na ang fries.inuunti unti ko habang nagmumuni muni ako.nag eemote.tapos un.nong pagdating qng Buendia mega akyat na naman sa over pass.ay jusko.naka heels.errrr feeling ko ung paa ko torture na torture na.tas mega daan pa kong 7-11 bumiling drinks.tapos yon.nagpunta na kong terminal.yun.sumakay na ng bus.kain na naman.(well....matakaw talaga ako.)tapos ke tumabi saking mama.tapos nakonek ako sa wifi eh 20 years akong kumukunek di ako maka kunekk.at itong c manong na katabi ko mega paikot nong aircon.ay.juskembs.ang lamig na na nga.tapos....the smell pa.ewwwwwwww....amoy pawis..yuck.as in.jusko.kung pepede lang at kung me malilipatan lang ako ng upuan,nakalipat ako.as in.grabeh.tsk.tapos yun.napadaan na naman aq sa me Hyper sa Dela Rosa,nalala ko na naman ang aking OJT.yung other part ko na naman,naiwan na naman don.tapos habang byahe,soundtrip.inom.kain.tapos emote.

chaka pa lang nag sink-in sakin ung mga nangyari na naman.mga realizations ko.mga agam-agam sa buhay.mga "what if's" ko,nagsisimula na naman akong magtanong.mga ganong moment.tsk.

tapos yon.yong nasira ko nga palang shoes don ko sa bus iniwan.don sa bus na sinakyan ko pauwi.haha.

pero narealize ko lang ngaun.andame na nga pala naming pinagsamahan ng shoes qng yun.sa Landmark ko pa un nabili.sa Makati.OJT ko sa accounting.kaya napaka memorable nya sakin.huhuhu.mamimiss ko sya.pramis.iniwan na nya ko.huhuhu.i will surely miss them both.

sana sa susunod na adventure ng buhay ko....me mas masaya na kong masasabi.hindi lang puros "bloopers"...kundi yung...saya talaga...yung matagal ko ng ipinananalangin ko ke Lord.haiiiiiii.di ko na alam.hiyang-hiya na ko sa kanila.sa totoo lang.pero......dat's life.eto ang plano sakin ni Lord.di ko alam.pero i'm sure lahat me rason kung bakit nangyayari to.me nabasa kasi ako,"wala daw aksidente sa mundo,lahat me rason." at ako,personally naniniwala ako don...haiiii...

di ko alam...basta ang malinaw lang sakin ngayun....TOMORROW IS ANOTHER DAY!!!

------s.m.i.l.e na lang-----

:)

reegyna.bunquin.here.till.next.time.AGAIN.

hoping.wishing.praying.