Gözlerim. Zar zor açtığım gözlerim ile güne başladım. Ne harika ya! Yataktan kalkıp telefondan saati kontrol ettim. Eh iyi, vaktin de kalkmışım en azından. Telefonu kapatıp lavaboya ilerledim.
Elimi yüzümü yıkarken dün akşam geldi aklıma. Ali gerçekten inanılmaz dı. Kafamı iki yana sallayıp kendime gelmeye çalıştım, lavabodan çıktıktan sonra saçımı salık bırakıp formamı giydim. Telefon ve çantamı da aldıktan sonra bisikletime binip okula ilerledim.
______________________________________
"Zeyno!" bisikletimi yerleştirirken adımın seslenmesi ile arkama döndüm. Bizimkiler di."Zeyno niye bizi beklemedin hani birlikte gidicektik." Ali ile göz göze gelmek bile istemiyordum. Tamam belki benim ondan olan hoşlantımı bilmiyordu ama ister istemez kırılıp üzülüyordum ayrıca o körse ben ne yapabilirdim?
"Zeyno kız burada mısın?" Arap'ın sesi ile kendime geldim. "Ya biraz erken uyandım. Evde ne yapacağım dedim geldim işte." diyerek okula ilerlemeye başladım. Onlar da bisikletlerini yerleştirince yanıma geldiler. "E bi' haber verseydin meraklandık be kızım." Ali'nin cümlesine kısa bir tebessüm ettim.
"Günaydın!" ani gelen bağırma ile sıçradım. Cemre. Yavaş be yavaş. Ali'nin Cemre'yi görmesi ile yüzünde güller açarken gözlerimi devirdim. Cemre'ye kısa bir bakış atıp "Günaydın." diyerek yanlarından hızlıca ayrıldım.
_____________________________________
Sınıf'a girdiğimde kimse yoktu. Çantamı sıraya bıraktım ve sınıfı inceledim. Hazal denen yalancı 2 gündür okula gelmiyordu. Bu bizim için bir sorundu çünkü gerçekleri öğrenme fırsatımız gecikiyordu.
Gözlerim Çağrı denen bebe'nin sırasında takılı kaldı. Telefonu açıktı ve telefonun'da Hazal'ın resmi vardı. Koşarak sırasına ilerledim. Galerisi olmalıydı diğer resimlere bakmaya başladım. Bu bi' suç olabilirdi ama adım kadar eminim ki Vefa'nın ölümünde onun da suçu vardı.
Çüş! Galerisinde çoğunlukla Hazal'ın resimleri vardı. "Lan ne yapıyorsun sen!" elimden sertçe telefonun alınması ile kafamı kaldırdım. Çağrı. Dudaklarım kıvrılırken söze başladım. " Vay vay vay bak bizim bebe'ye gönlünü bir yalancı'ya kaptırmış."
"Doğru konuş onun hakkında." "Yalan mı iftira atmadı mı Vefaya?" O sustu ben güldüm. "Şuan senin hakkında bir şey bilmesem de tek bir bildiğim var o da senin Vefa'nın ölümünde bir parmağının olması." Kaşlarını çattı.
"Ne saçmalıyorsun ben bir şey yapmadım ona. Aptal aptal konuşma. Hem sen ne hakla telefonumu kurcalarsın." Omuzlarımı silkeledim. "Telefonu'nu açık bırakan sensin beni suçlama."
"Bak ya bu hâlâ senin telefonumu bakacağın anlamına gelmiyor." Ona doğru yaklaşıp elimi omzuna attım. "Çağrıcım bu daha başlangıç ben daha neleri kurcalıyıp bakıcam. Dur daha sen. Bu işin peşini asla bırakmicam."
Tam konuşacağı anda sınıfa diğer öğrenciler girdi aralarında Ali, Sinan'da vardı. Çağrı'dan uzaklaştım. "Zeyno ne oluyor bir şey mi yaptı bu sana?" diyerek yanıma geldi Ali. "Yok bir şey Ali öyle konuşuyorduk hem bir şey yapsa ben hallederim biliyorsun." dedim ve sırama geçtim.
Çağrı Koçak artık özel ilgi alanımdasın.
______________________________________
Selam! Harcanmama umudu ile yanıp tutuştuğum mükemmel çiftimin kurgusuna hoşgeldinizz.
Öncelikle umarım beğenmişsinizdir. Eğer beğenmediğiniz yer varsa muhakkak yazın. Ayrıca yazım yanlışlarım varsa özür dilerim.
Diğer bölüme kadar ZeyÇağ'ımın güzelliği ile kalın!!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
promise||• zeyçağ
Teen Fiction-tamamlandı- "Söz veriyorum ki senin güvenini kazanmak için her şeyi yapacağım." Tozluyaka adlı dizinin Zeyno ve Çağrı karakterlerine yazılmış bir kurgudur.
