İçimizden Biri / CreepyPasta × Okuyucu

Bölüm 1

Güneş batmıştı. Kasada son bir kaç ödemeyi halletikten sonra eve dönüş için hazırlandın. Bisikletine bindin ve asfalt yolda ilerlemeye başladın. Yeni mahalle ve yeni insanlar...
Bu semte taşınalı 2 hafta kadar olmuştu. Bir üniversite öğrencisi olduğun için, okuluna yakın bir yerde kendine ev kiralamıştın. Ayrıca kendi paranı çıkartmak için bir süper markette kasiyer olarak çalışıyordun. Bilirsin. Sıradan bir öğrenci yaşamı işte.
Sonunda kendi evine varmıştın. Bisikletini bahçeye bıraktın ve içeri girdin. Aslında bu gün pek yorgun değildin. Yatma saatine daha çok vardı. Üstünü değiştirdin ve televizyonun önüne geçtin.
Ne izleyeceğine dair hiç bir fikrin yoktu. Kanallar arasında rastgele gidiyordun. Kanal çevirmeyi durdurdun. Dikkatini çeken şey haberlerdi. Tam şu an sizin mahalleyi gösteriyorladı. Spiker konuşmaya başladı.
"Son zamanlarda artan cinayetler ve yaralılar. Katillerin bu günkü hedefi (sizin oturduğunuz sokak) ta genç bir kadın..."
spikerin sonra söylediği şeyleri umursamadın. Çünkü dikkatin şu anda televizyondaki kadının resmindeydi. O kadın... buraya taşınınca sana yardımı dokunmuş biri. Hatta dün gece onunla akşam yemeği yemiştiniz. Senin evinde. Bu üzücü bir durumdu. Ertesi sabah okula gitmeden, Zoe'nin ailesinin yanına gidip baş sağlığı dilemeliydin.
Moralin bozulduğu için televizyonu kapattın ve odana gittin. Pijamaların ile buluşunca yatağa gittin ve uyumaya çalıştın. Fakat içindeki huzursuzluk ve korku uyumana engel oluyordu. Bunu bastırmak için kullaklığını kulağına taktın ve seni rahatlatacak bir şarkı açarak uyumaya başladın...
Kulaklığın kulağında kalmıştı. Hâlen müzik duyuluyordu fakat sen uyukuya dalmıştın bile. Müzik durdu. Bunun farkında bile değildin. Rüya görüyordun. Zoe ordaydı.
"Hey S/A! Okuldan sonra işin var mı?" Sana nazikçe sormuştu.
"Oh aslında ben-" senin sözünü kesen şey, sana bakan siyah bir karartıydı. O şeye bakarken Zoe yok oldu birden.
Birden gözünün önünde bir yaratık belirdi. Bunun etkisiyle uyukundan uyandın. Küçük bir kabus olsa bile seni titretmeye yetmişti. Saate baktın. Sabah olmuştu. Sende okul için hazırlanmaya başladın...

-devam edecek-

(Kısa oldu üzgünüm)