They Forced Me To Marry Him

δικαιολογία

Ο δεύτερος κάτι μου θυμίζει έμοιαζε αλλά δεν τον είχα δει πολλές φορές

Γενικώς αυτός μου φαινόταν καλύτερα από τον άλλο

Δεν είπα κάτι για τον δεύτερο δεν ήμουν σίγουρη

Αστυνόμος: ο άλλος σου θυμίζει κάποιον;

Εγώ: μοιάζει αλλά δεν νομίζω να είναι

Αφού φύγαμε μας είπε ο αστυνομικός πως θα τον ανακρίνει και θα μας ενημερώσει

Μετά ο Αχιλλέας με πήρε σπίτι μ

Εγώ: σε ευχαριστώ που με έφερες

Αχιλλέας: τίποτα

Εγώ: ααα και συγνώμη για χθες δεν ξέρω τι είχα πάθει

Αχιλλέας: ότι παθαίνουν όλες

Εγώ: άντε βρε

Μπήκα μέσα στο σπίτι μου έκανα ένα μπάνιο και πήγα να ξαπλώσω αλλά το κουδούνι δεν με άφησε

Ανοίγω και ήταν η Δέσποινα

Δέσποινα: καλημέρα

Εγώ: τι κάνεις εσύ εδώ;

Δέσποινα: μπράβο ρε ωραία φίλη δεν φτάνει που τσακίστηκα να σου φέρω το κινητό σου με την τσάντα σου από χθες

Εγώ: έλα βρε συγνώμη πέρασε απλώς ετοιμάζουμουν να ξαπλώσω

Πάμε πάνω στο δωμάτιο

Δέσποινα: για πες σου άρεσε ο Κωσταντίνος;

Εγώ: καλός ήταν αλλά όχι για εμένα

Δέσποινα: βεβεια για εσένα είναι ο Αχιλλέας ετσι;

εγώ: τι λες παιδάκι μου ;

Δέσποινα: σε είδα χθες και πως του χορευες αλλά και που τον φιλαγες τον άνθρωπο στο αμάξι

Εγώ: ήμουν μεθυσμένη

Δέσποινα: ναι και δεν είδα στον Κωνσταντίνο να τα κάνεις αυτά; Με το που ήρθε ο Αχιλλέας εκδηλωθηκες

Εγώ: Δέσποινα κοφτό , ένταξη μπορεί να τον θέλω λιγο αλλά αυτός είναι αλλού.

Δέσποινα: ναι καλά και αυτός σε θέλει σίγουρα ,νομίζεις δεν τον είδα εγώ πως κοίταζε όλη τη νύχτα τον Κωνσταντίνο; Και άσε που πήγε και έκατσε ανάμεσα σας με το που έκανε κάποια κίνηση ο Κωσταντίνος

Εγώ: λες;

Δέσποινα: σίγουρα

Εγώ: καλά θα δούμε αύριο είναι ο γάμος θα καταλάβουμε

Δέσποινα: αύριο;

Εγώ: ναι το ξέχασες;

Δέσποινα: όχι βέβαια εγώ να ξεχάσω το γάμος της κολλητής μου;

Εγώ: ναι ναι καλά άστα αυτά

Το απόγευμα με πηρε τηλέφωνο ο Αχιλλέας

Εγώ: ναι

Αχιλλέας: έλα λοιπόν η αδερφή μου θέλει να έρθεις από εδώ

Ζωή: φερτο εδώ

Του άρπαξε το κινητό

Ζωή: ναι έλα Αντωνία μου θέλω να έρθεις να Μ πεις αν σου αρέσει το φόρεμα που θα βάλω αύριο

Εγώ: καλά θα έρθω ούτως συ άλλως στο είχα υποσχεθεί

Ζωή: ωραία θα σε περιμένουμε

Φτιαχνομαι λίγο και πάω

Ανοίγει την πόρτα ο Αχιλλέας και αμέσως πριν κάν προλάβω να πω ένα γεια τρέχει η ζωή και με περνει μια αγκαλιά

Ζωή: Αντωνία μου ήρθες

Εγώ: αφού στο είπα

Αχιλλέας: δε έφαγε να σε πάρω να δω αν θα έρθεις

Ζωή: ναι ναι δεν λες καλύτερα ότι έψαχνες δικαιολογία να την δεις

Αχιλλέας: τι είναι αυτά που λες μικρό εγώ αν θέλω να δω την Αντωνία θα την πάρω τηλέφωνο να βρεθούμε