Jesteś uczennicą klasy 1A. Z racji iż rozpoczął się weekend postanawiacie z klasą urządzić imprezę, na której zaczynacie grać właśnie w tę grę. Jak będzie wyglądać Twoje siedem minut z wybranymi postaciami?
– Witam – uśmiechnął się Sero podnosząc się ze swojego miejsca.
Nieco się uspokoiłaś, jednak perspektywa zamknięcia w szafie, i to ciasnej, z jednym chłopakiem trochę Cię stresowała.
Sero dodał Ci otuchy wesołym uśmiechem.
– Przecież nic ci nie zrobię – zapewnił kiedy wchodziliście do drewnianego mebla.
Poczułaś się nieswojo kiedy ogarnęła was ciemność. Objęłaś ciało rękoma i przybliżyłaś się do jednej ze ścian. Chłopak zapewne zauważył, że nie czujesz się tu najlepiej więc postanowił rozluźnić nieco atmosferę.
– Wiesz, że mam łaskotki na łokciach? – powiedział śmiejąc się.
– Na serio? – nieco się ożywiłaś – łokcie to trochę nietypowe miejsce jeśli chodzi o łaskotki – również się zaśmiałaś.
Twój towarzysz wyraźnie się rozpromienił słysząc Twój śmiech.
– Chcę sprawdzić – zażądałaś, nie słuchając sprzeciwów. Zaczęłaś zbliżać się do chłopaka niczym drapieżnik do swojej ofiary.
Skoczyłaś nie niego i zaczęłaś łaskotać w wybranym wcześniej miejscu. Szafę wypełnił śmiech chłopaka pomieszany z Twoim, a po chwili również taśma, której Sero nie mógł powstrzymać. Dosłownie parę sekund później staliście na dobre sklejeni razem, śmiejąc się w najlepsze.
– No i zobacz co żeś narobiła – zaśmiał się nastolatek
– To twoja taśma! – odpowiedziałaś z udawanym oburzeniem – trzeba było jej pilnować – nie mogłaś dłużej powstrzymać śmiechu.
– Powinnaś zdecydowanie częściej się śmiać – zagadnął Twój kolega – wyglądasz wtedy bardzo ładnie – ten komplement nieco Cię zawstydził, ale również przywołał na twarz subtelny uśmiech.
– D-dziękuję –odpowiedziałaś nieśmiało.
– Może gdy już się od siebie odkleimy to chciałabyś gdzieś ze mną pójść?
– Jeżeli znowu mnie nie skleisz to z wielką chęcią – odpowiedziałaś radośnie.
– Koniec czasu! – usłyszeliście czyjś głos po czym drzwi szafy zostały otworzone ukazując wasze dwie sklejone sylwetki.
Nikt nie potrafił powstrzymać się od śmiechu.
– A może by ich tak zostawić? – zagadnęła Mina.
Ostatecznie zostaliście od siebie odklejeni jednak po długich negocjacjach z resztą znajomych.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
