นับย้อนหลังกลับไปสัก 30 ปีที่แล้ว ความเจริญในท้องนาที่แสนจะสุขใจ
เทคโนโลยีที่เต็มไปด้วย วัวควาย และทุ่งนาสีเขียวขจี
"ไอ้โพด" ผู้เป็นลูกชายของ ตาแบน
ครอบครัวของไอ้โพดนั้นเป็นครอบครัวจนๆ ทำอาชีพ เลี้ยงวัว เลี้ยงควายไปวันๆ และเก็บของป่ามาเป็นอาหารเพื่อเลี้ยงปากท้อง
"วันนี้กูจะทำอะไรดีว่ะ"ไอ้โพด รำพึงขึ้นไว้ในใจ
"โพด เอ้ยยย!! เอาวัวไปเลี้ยงทีลูก"ชวดของโพด
"ครับชวด"โพด ก็ได้นำวัวของตนจำนวน10ตัวพาเข้าไปในทุ่งนาหลังบ้าน และโพดก็นำไปผูกกับตอไม้เก่าๆ ที่ปักลงไปบนผืนหญ้าคาที่ดูรกไปมา
ส่วนตัวโพดนั้นก็เดินขึ้นไปบนเขาเพื่อเก็บอาหารป่ามาเพื่อทำกับข้าวกิน
อ๋อ และผมลืมบอกไป!
ในทุ่งนานั้นมีกระท่อมแฝกเก่าๆอยู่หลังหนึ่ง เพื่อเอาไว้หลบฝน หลบแดดได้
"ปัง!!!"เสียงปืนจากตาแบนที่กำลังล่าสัตว์ด้วยปืนลูกซอง
"ฮ่าๆๆๆ วันนี้กูได้กวางมากินล่ะ คงอยู่ได้นานหลายวัน"ตาแบน
"นก พ่อเองเค้าไปไหนว่ะ หายไปตั้งแต่เช้าและ"แม่เล็ก
"ไม่รู้เหมือนกันแม่ สงสัยพ่อเค้าคงจะออกไปหาสัตว์ล่ะมั่ง"นกบอก
"เออๆ แม่ว่างั้นแระ"แม่เล็ก
"แม่ๆแร้ว พี่โพดเค้าไปไหนแล้วล่ะแม่ นกยังไม่เห็นเค้าเรย"
"ไอ้โพดมันคงไปเลี้ยงวัวเลี้ยงควายในทุ่งหลังบ้านละมั้ง แกลองเดินไปดูสินก"
"ค่ะ แม่ พี่โพดอายุก็ยังไม่เท่ารัยเลี้ยงวัวเลี้ยงควายจะได้รึน่ะ"นกพูดประชดแบบอิจฉา
"มันคงจะไม่ยังงั้นหรอกมั้งนก พี่แกเค้าก้อายุ10กว่าขวบแล้ว แกยังอายุไม่เท่ารัยเรย ทำเป็นอิจฉา"แม่เล็กเอามือมารูบหัวนกเบาๆเพื่อให้รู้สึกอบอุ่น
"งั้นหนูไปหาพี่ก่อนน่ะแม่"
นกก็ออกจากแล้วเดินไปพี่ในทุ่งนา
ง้ามหนังสติ๊กที่ด้วยไม่สักซึ่งเป็นอาวุธคู่กายของไอ้โพด และยามที่ตัดจากถุงปุ๋ยอันเล็กๆที่พอดีตัว คอยเอาไว้กระสุนดินที่พึ่งปั้นไว้เมื่อวาน
"เปี้ยะ!!"ไอ้โพดยิงนกพิราบขาวตกมา2ตัว
"วันนี้กับข้าวกินแล้วเรา"ไอ้โพดรำพึ่ง
แล้วหลังจากนั้นไอ้ก็เดินลงมาจากเขาที่มันได้ขึ้นไปหาอาหาร เดินกินลมชมวิวไปวันๆ เพราะเวลาเริ่มใกล้มืดแล้วด้วย
"พี่โพด"เสียงนกตะโกนเรียก
ไอ้โพดก็รีบเดินลงมาจากมาสู้ท้องทุ่งของตัวเอง
"ว่าไง นกเรียกพี่ทำไม"โพดถาม
"วันนี้พี่ได้อะไรมามั้ง"นกถาม
"ได้นกพิราบมา2ตัว ว่าวันจะให้แม่เล็กไปแกงสักหน่อยเดี๋ยวตอนขากลับแวะตรงคลองฝังนู๋น พี่ว่าจะเก็บผีกบุ้งไปด้วย ไปจิ้มน้ำพริกกิน"
สองพี่น้องก็ได้นำวัวที่มาเลี้ยงกลับบ้านแล้วก็แวะเก็บผักบุ้งไปกินที่บ้านอย่างเอร็ดอร่อยไป
ส่วนตาแบนก็ได้นำกวางมาแร่เนื้อและน้ำไปตากแห้ง เพื่อจะได้เก็บได้นานๆ
แสงเทียนริบหรี่ท่ามกลางความมืดในครอบครัวไอ้โพด
"แม่ พรุ่งโรงเรียนเปิดแล้วแม่จะให้โพดไปส่งอะไรรึป่าวแม่"โพดถาม
"เออ พรุ่งนี้เองเอาขนมตาลนี้ไปว่ะเอาไปให้ยายสีที"แม่เล็กพูด
"ครับแม่ ผมนอนก่อนน่ะพรุ่งไปเรียน"โพดก็หลับไป
เช้าวันรุ่งขึ้น
"ไปแล้วน่ะแม่ บอกน้องให้เอาวัวไปเลี้ยงด้วย"
โพดเริ่มเดินทางจากบ้านตั้งหกโมงเช้าเพ่อไปเรียน และนำขนมของแม่ไปฝากยายสีด้วยระยะทางจากบ้านไปหายายสีประมาณ3โลกว่าๆ
"ยายสีๆ โพดเอาขนมมาให้"
"ขนมไรว่ะ โพด"ยายสีถาม
"หนมตาลยาย"โพดพูดกับยายด้วยใบหน้าอันแสนเบิกบานของเด็กที่ไร้เดียงสา
"เออๆ ขอบใจหลาน วันนี้แกไปเรียนเหรอว่ะ"ยายสีถาม
"ครับ"
และโพดก็เดินออกจากบ้านเพื่อไปเรียนหนังสือที่วัด ซึ่งระยะทางห่างจากบ้านยายสีไม่ไกลนัก
ติดตามตอนต่อไปครับ
