Hanabi elindeki saksıya baktı ve hiç bir şeyden haberi olmayan, kumsalda oturup Kagura'yı bekleyen adama yaklaştı.
-Armin sen misin?
Adam şaşkınlıkla arkasına döndü. Kesinlikle beklediği kişi bu değildi. Kızın gözleri doldu. Dudakları titrediği için hiç bir şey söyleyemedi.
-Sen kimsin?
Kız derin bir nefes aldı. Titrek dudakları sıkıntıyla bir nefes verdi ve adama saksıyı uzattı.
-Kagura'nın arkadaşı Hanabi.
Armin gülümsedi.
-Kabalığım için üzgünüm. Kagura 2 gündür gelmiyor. Sebebini biliyor musun?
Kız bunu yapmanın çok zor olduğunu fark etti. Dili düğümlenmişti sanki. Ses telleri kesilmişti sanki sesi çıkmıyordu. Kendini toparladı ve göz yaşlarını sildi.
-Kagura öldü Armin.
Adamın gülen yüzü soldu. Hanabi cümlesine devam etmek için boğazını temizledi.
-Bu çiçeği sana vermemi istedi. Adı mavi anemon. Bu çiçeğin rengini hep senin gözlerine ve yaşadığın okyanusa benzettiği için yetiştirdi.
Adam çiçeğe baktı ve yavaşça yere oturdu. Hıçkırıkları tüm okyanus tarafından duyulacak kadar sesliydi.
-Kagura hastaydı. İyileşmişti fakat sürekli senin yanına geldiği için zorlanmaya başladı ve tekrar güçsüz düştü. Dün onu kaybettim.
Kadın göz yaşlarının akmasını engelledi ve adama cebindeki zarfı çıkarıp verdi.
-Bunun içerisinde Kagura'nın sana yazdığı mektup var.
Adam elindeki mektuba baktı.
-Kendine iyi bak Armin. Umarım başka bir hayatta tekrar kavuşursunuz.
Kadın arkasını dönerek okyanustan uzaklaştı.
Armin mektuba baktı. Orada takılı kaldı.
Kadının mezarı oldu okyanus. Adam boğulmaya başladı kadının mezarında.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
You Are Blue // Armin Arlert
FanfictionOkyanusun yanında tatlı bir melodi Okyanusun içindeki çocuğu sakinleştirmeyi başaran o güzel ses Sesin sahibine aşık olan okyanus