Embracing Her Sweet Lies

Chapter 8

Chapter 8

Tumayo ako mula sa pagka upo. "Go Vanidestine!" My cousins ​​and I shouted. I sat down immediately when I felt tired of cheering on my cousins ​​who were playing football today.

"Go Zach!" sigaw ko. Napapatingin pa sa amin ang iba dahil sa lakas ng mga boses namin.

"Santi! Ayusin mo!" sigaw din ni Sien sa kapatid.

"I'm thirsty. I'll just buy water first. I'll be back," sabi ko at tumayo. Tumayo rin si Ly kagaya ko.

"Sama ako. I'm thirsty," aniya. Tumango ako at sabay kaming umalis doon.

Sa Cafeteria kami dumiretso ni Ly. Habang naka pila ay agad na nakita ng mata ko si Lucian. He's leaning at the table, his biceps is showing because his arms are on the table. Naka ngisi siya habang nakikipag usap sa mga kasama niya na sa tingin ko ay ka-team mate niya.

Umangat ang kaniyang tingin. I smiled as he was about to look in my direction when some girl approached him. Nawala bigla ang ngiti ko. Ngumiwi ako at pinanood silang nag-uusap. The girl is obviously clingy. She's touchy too, I wondering if he's always like that. He just lets women be like that to him. Well, boys like him.

Nawala ang tingin ko sa kanila nang sikuhin ako Lynette. "Don't worry. She's just one of the wh*re waiting for him to give in," aniya at ngumisi.

Umirap ako at kumuha na ng tubig. Sumunod din naman si Lynette at bumili na rin ng tubig. Tumingin ako sa mga desserts na naroon dahilan na matakam ako.

"D*mn," mura ko. Nilingon ako ni Lynette. "Mauna ka na. Bibili lang ako," aniko. Tumango siya at umalis na.

Tumungo naman akong counter para bilhin ang Dark chocolate cake na favorite ko. I take my wallet out of the bag and pointed to the Dark chocolate I wanted, the woman nodded and took it. Kinakapa ko sa bag ang wallet ngunit wala akong makapa. Tinignan ko iyon at hinanap.

Bumuntonghininga ako nang mahanap iyon. Muli kong tinignan ang Dark chocolate. Kumunot ang noo ko nang mawala na iyon doon. Nalaglag ang panga ko nang maibigay na iyon sa babaeng nasa katabi ko.

F*ck. That's mine. How dare she. "Miss, I was the first to get it ," sabi ko sa babaeng nagtitinda.

"Pasensya na. Kinuha niya na agad, eh. Sinabi ko naman kaso ang tagal mo kasi," aniya. Bumuntonghininga ako at napairap nalang sa kawalan.

Nilapitan ko ang babaeng naka kuha ng cake na nasa 'di kalayuan.

"Uh, excuse me. I got that cake first. Kinuha mo lang."

Nilingon niya ako at tinaasan ng kilay. "Really? I don't care. Eh dapat nasa 'yo na'to," aniya.

Umismid ako at kalmadong nag salita. "Yeah. Hinanap ko pa kase 'yong wallet ko. But I got that first," mariin kong sinabi.

Tinitigan ko siya at ngayon ko lang napansin na siya yung babaeng clingy na lumapit kay Luci. Bahagya akong natawa at napailing.

"Yeah whatever. Pero nakuha ko na. So back off," umirap siya at tinalikuran na ako.

Papalag pa sana ako ngunit hindi ko na ginawa. D*mn, I can't imagine na gano'n ang mga tipo niya. Umirap ako umupo na lang muna doon. Kinuha ko ang phone ko at tinignan ang bagong message na dumating.

Jacob: Hey, Sol. How are you? Are you doing fine there? I can't contact you anymore. Maybe you're busy. It's fine though, just hope that you're okay.

Ngumiwi ako at medyo na guilty. I can't really use my phone right now. I can only feel envious because of what I see on my friends 'social media posts.