Embracing Her Sweet Lies

Chapter 12

Chapter 12

"So may iba ka pa bang lakad?" tanong ni Jay habang kumakain ng fried icecream.

"Wala naman. How about you?" Kumuha ako ng tissue at binigay sa kaniya iyon. Nilapit niya ang kaniyang mukha sa akin.

Kumunot ang noo ko, nakuha ang gusto niyang gawin ko. "May kamay ka naman! Tss." Nilapag ko sa harap niya ang isang box ng tissue.

"Nilibre na nga kita," ngumuso siya at umaktong kawawa.

"Wow, ha! May kapalit pala talaga ang mga libre at tulong mo, ano?" Kumuha ako ng tissue at mariing pinunasan ang bibig niya.

"Aray naman! Ang sadista mo rin, eh."

"Just say thank you. Dami mo pang sinasabi," irap ko sa kaniya. Pinatong niya ang dalawang braso sa lamesa at diretso akong tinignan.

"I feel like we know each other since then," naningkit ang mga mata niya.

"What do you mean? I don't know you kaya. We just met earlier," tinaasan ko siya ng kilay.

"Yeah, yeah. What I mean is, we act like we're so close, o sadiyang feeling close ka lang?"

Ako naman ang naningkit ang mata, seryoso ang mukha niya pero nang aasar. I don't know if he's serious or joking around. Pero napa isip din ako sa mga sinabi niya.

"Excuse me? Ako pa talaga? You're the one who's feeling close kaya," angal ko. Natawa siya at kinurot ang ang pisngi ko.

"Ouch! The h*ck." Hinampas ko ang kamay niyang nasa mukha ko.

"See? Ikaw yung feeling close. Kaya pala ayaw sa'yo ng mga girls at wala kang girlfriend," ngumisi ako at lalong nang asar.

Bumusangot siya. "What? Of course not. Ako kaya yung umaayaw sa kanila," pag tanggi niya pa.

***

Nagising ako kanibukasan at kinuha ang phone ko. Tinignan ko agad kung may message ba si Lucian.

Lucian: 'I'll go to plantation later. Do you still wanna go with me?'

Napa bangon ako at nakitang kanina pang Nine ng umaga ang message na at Ten ko na nabasa.

Ako: 'Sorry, I just woke up. Yah, of course sasama ako. I'll just take a shower lang.'

Naka hinga ako ng maluwag nang mag reply siya agad.

Lucian: 'It's okay. Hihintayin ko ang tawag mo kapag tapos ka na. Take your time.

Mabilis ang kilos kong naligo at nag ayos. Simpleng Lou Collared Mini Shirt Dress at Stan Smith shoes. Bumaba na ako para mag breakfast at tinawagan na siya no'ng matapos ako.

***

"Hi! Matagal ka bang naghintay?" tanong ko nang makapasok ako sa sasakyan niya.

Naninibago ako sa suot niyang Button Mock Neck. Kahit simple lang, malakas pa rin ang datingan. Kit lalo ang biceps niya at ang malapad niyang balikat.

"It's okay. Hindi naman ako matagal na nag hintay. So, let's go?" Tumango ako at tinago ang excitement na nararamdaman ko.

Mabilis kaming nakarating agad kami sa kanilang plantasyon. Masyado akong natuwa sa dinadaanan namin na bago sa mga mata ko kaya hindi ko na napansin kung paano kami nakarating.

Manghang-mangha ako sa mga nakikita. Malawak ang plantasyon namin pero hindi hamak na mas malawak yata ito. Ito raw ang planta na tinututukan nila ngayon. Marami pa silang mga plantasyon tulad namin na nasa iba ring lugar.

"Felix! Mabuti naman at nakadalaw ka rito. Kamusta naman?" tanong ng lalaking medyo may edad na rin.

"Okay lang, ho, Mang Konor. Busy po si Papa kaya ako muna," sagot ni Lucian sa kaniya.