Chapter 3

7K 720 138
                                    

ජාන් කිව්වා වගේම 5.30 වෙද්දි යීබෝ එවපු ලොකේෂන් එකට ආවත් යීබෝ තාම ඉන්නේ shoot එකක කියලා ජාන් දැක්කා.

" වෙලාවට වැඩක් කරන්නත් බෑ..."

5.45 වෙද්දි යීබෝ shooting ඉවර වෙලා ජාන් ළඟට ආවේ බයෙන්.මොකද දාන් ඉන්න බැල්මෙන්ම තේරෙනවා යක්ෂාවේෂ වෙලා ඉන්නේ කියලා.

" වෙලාව කීයද..? "

" 5.45 යි..."

" මං ලෑස්ති වෙලා ඉන්න කිව්වේ කීයටද..? "

" 5.30ට..."

" එහෙනම් මොකද ඕයි 5.45 ට එන්නේ..."

" ෂ්...කෑ ගහන්න එපා ජාන්..අනිත් අයටත් ඇහෙනවා.."

" ඉතින්..."

" එපා ඉතින්..ඒක හරි නෑනේ...අපි යමු..."

" කොහෙවත් යන්නේ නෑ...තමුසේ ගෙදර යනවා..වෙලාවට වැඩේ වෙන්නේ නැත්නම් ඒ වැඩෙන් ඇති වැඩක් නෑ..."

" ඉතින් අනේ...මං මොනා කරන්නද..?shoot එක ඉවර වෙන්න වෙලා ගිය එකට මගේ වරදක් නෑනේ ඇත්තටම..."

" මොකද නැත්තේ..shoot එකේ වෙන එකෙක් හිටියේ නෑනේ..උඹනේ හිටියේ...පරක්කු වෙන්නේ තමුසෙගේ වරදකටනේ...මං යනවා..."

" එහෙනම් මෙච්චර වෙලා හිටියේ මොකටද මිනිහෝ...යන මඟුලක එහෙනම් මාව ගෙදරින් දාලා පල...ලෙලේ අංකල්ව මං යැව්වා..."

"කට මොකද ඔච්චර සැර ආහ්...?නටන්න ලෑස්ති වෙන්න එපා..."

" හුහ්...තමුසේ මට වඩා.."

යීබෝ කියන්නට ගිය දේ නතර උනේ ජාන් හෙල්මට් එකත් දාගෙන bike එක ස්ටාර්ට් කල නිසාය.

" මාවත් එක්ක යන්නකෝ ඒයි...."

ජාන් ඇහුනේ නෑ වගේ යීබෝ ළඟින්ම බයික් එක හරවලා ගද්දි යීබෝ පැත්තකට උනා.

" යීබෝ...බේබි...." යන්න ගිය ජාන් නැවතුනේ පිටිපස්සෙන් ඇහුන කටහඩ නිසා.

" yang yang ge..."

යීබෝගේ දිලිසෙන ඇස් දිහා ජාන් බලං හිටියේ තරහෙන්.

" ලෙලේ තාම ආවේ නැද්ද බේබි...මං ඔයාව drop කරන්නද..? "

" අනේ ලොකු උදව්වක් ගා..."

යීබෝට තියන්න උනේ අඩියයි.දඩු අඩුවක් වගේ අතක් එයාගේ වැලමිට ළඟින් අල්ල ගත්තා.යීබෝ ඇස් දෙකත් ලොකු කරගෙන බැලුවේ ඒ අතේ අයිතිකාරයා දිහා.

නුඹට පමණයි (Zhanyi)(21+)Where stories live. Discover now