Oda da hazırlanırken dedemin seslenmesiyle daha da acele etmeye calıştık . Tabi bu Ferideyle mümkün olmuyordu. Salona geldiğimizde yarım saat boyunca dedemin uyarılarına maruz kaldık.
- Kızım cok kısa giymeseydiniz. Buradaki gençler iyidir ama yabancılara nasıl davranırlar bilemem. Yolda dikkat edin kendinize; isterseniz ben sizi gideceginiz yere bırakırım.
Tabi bende çenemi tutamayıp söylenmeye başladım;
- Dedecim biz çocuk değiliz kendi başımızın çaresine bakabiliriz ve kendimiz gidebiliriz çok teşekkür ederim.
derken uzanıp yanağına bir öpücük kondurdum.
Sonunda kendimizi dışarı atabilmiştik. Yarım saat kadar yürüdükten sonra buraya her geldiğimde gittiğim parka gitmeye karar verdik. Oturma yerleri,çocuk alanı,piknik yeri olan bu park oldukça büyük, bi o kadar da güzel bir yerdi. Parkın girişine geldiğimizde Feride,
-Burası neden bu kadar ıssız ? Sanırım tırstım. Emin misin ? Bir kez daha düşün ,bence eve dönelim. Dedi gülerek. Sanırım benimle dalga geçiyor ya da gerçekten korkmuş.
-Saçmalama Feride her zamanki
yer işte. Gel bak ilerde birilerini görüyorum. Hem tek olsak ne olurki açık hava sonuçta.
-Ya ne bilim. Korktum işte. Neyse ya abarttım sanırım. Hadi yürüyelim.
Sohbet ede ede ilerlerken parkta gerçekten çok az kişinin olduğunu farkettim. Az ilerde bir kaç kişi görünüyordu. Birkaç genç ,bizim yaşlarda heralde , oturmuş sohbet ediyorlardı.
İtiraf etmek gerekirse fazlasıyla taşlar. Ama hepsinin havalı olduğu kesin. Neyse ne canım Allah sahiplerine bağışlasın.
-Oha kızım tiplere bak çok tatlular yaa.
-Sus Feride yaa yaklaşıyoruz ,duyacaklar hem sanane. Sen işine baksana. Bakma bak fazla zaten kız başımıza tekiz burda korkuyorum.
-Sen demedinmi birşey olmaz diye. Ne diye korkuyorsun şimdi? Uff tamam yha bakmıyorum.
Yanlarına yaklaştıkça hızlanmaya başlamıştık. Bizi görünce hepsi susup bizi izlemeye başladılar.
Yanlarına vardığımızda aralarından birisi
-Selam fıstıklar. Nereye böyle ? İsterseniz biz bırakalım. Dur bi bakim. Siz yeni olmalısınız. Daha önce hiç görmedim sizi.
Cocuk iyice yanımıza yaklaşıp önümüzü kesti. Bu çocuk fazla tatlı ama bu yaptığı kendinden iğrenmemi kendi tatlılığı kadar sağladı. O yaklaştıkça benim sinirlerimin bozulduğu kadar Feride'nin de rahatsız olduğunu görebiliyordum.
- İlk önce laflarına dikkat et bay gerizekalı. Ayrıca yeni olduğumuz için sana hesap verecek değiliz. Hem ne biçim insanlarsınız böyle ! Herkesin yolunu keser misiniz ?
dedim. Oh oldu ona . Mal . Aptal. Maymun. Eşşek. Yaratık. Bunlar az bile ona.
-Herkesin değil güzelim sadece fıstıkların yolunu keseriz biz.
Dedi yanındaki çocuk. Bu daha bir yakışıklı sanırım. Uf ben ne diyorum ya. Yalnız itiraf etmek gerekirse şu arkadaki esmer olan yakıyor. Tamam artık susmanın zamanı geldi sanırım.
-Bana bakın uzak durun bizden. Yoksa..
Feride'nin sözünü kesen siyah saçlı, siyah gözlü,beyaz tenli kısacası oldukça yakışıklı bir çocuktu ki Feride'nin dili tutuldu. Sadece ona bakıyordu. Feride oldukça açık sözlü ve hakkını arayan biri olarak susmayı becerebilmişti. Ben o kadar konuşkan biri değilimdir,yabancılarla kolay kolay konuşmam ama bunlara birinin haddini vermeli. Feride'nin sözünü kesen çoçuk ,
-Kesin lan bırakın gitsinler. Tipe baksana car car konuşuyor zaten. Birde başımız şişmesin.
dedi Feride'yi işaret etti ve alayla güldü. Benim bildiğim Feride bu lafları ona yedirir. Zatende öyle yaptı ssss.
-Sizsiniz be car car konuşan.Çatlaklar,beyinsizler.
Sabahtan beri gözlerime bakan çocuk sonunda açtı o çenesini. İçimden dua ettim bunun iyi biri olması için.
-Beyler kızlar iyice korktu zaten bırakın gitsinler.
Hadi be koçum örnek karizmatik çocuk olmanın tam zamanı!
-Zaten pek bir giderleri yok bunların. Baksanıza konuşmayla korkudan tir tir titremeye başladılar. Çocuklarla işimiz olmaz bizim.
Mal bende seni insan sanmıştım. Feride'nin kulağına uzanarak
-Fazla uzatmayalım bence.
Gidelim.
-Tamam.
Onlara kötü bakışlar attıktan sonra yolumuza devam ettik. Feride'yle sohbeti derinleştirirken karşımıza hiç abartmıyorum inekten büyük iki tane köpek çıktı. Tamam biraz abarttım ama ne yapayım yani kocamanlar.
Derken Feride çoktan koşmaya başlamıştı. Geldiğimiz yere geri koşarken çocukların gitmiş olması için dua ettim. Ama nerde o şans. Bi kere rezil olmak kanımızda var. Feride koşup siyah saçlı siyah gözlü çocuğun arkasına saklandı. Ben ne yapacağımı şaşırdığım için ortada dikilip durdum.
Köpekler kuduz gibiydi ve bize oldukça yaklaşıyorlardı. Sonra kolumda bir el hissettim ve olan oldu...
