Spider & Widow || Andrew Garfield

•Felicia

Peter birkaç gündür eve geç geliyordu Spider Man işleri ile ilgilenmek istiyordu ona bunu yapmamasını söylemiştim.

Ama Peter Parker olmak Natalie Romanoff'u dinlememek demekti anlaşılan.

Saate baktım gece 2 olmuştu salonda oturmuş televizyon izliyordum. Peter neredeydi acaba?

Olaylardan sonra iki Peter birbirini çok sevmişlerdi. İkisi birlikte geziyordu ama hiç bu kadar geç kalmıyorlardı.

Yukarıdan gelen düşme sesiyle merdivenlere yürüdüm. Hala sesler geliyordu sakince merdivenleri çıktım.

Peter'ın odasının kapısı aralıkta ve ışığı açıktı. Her ne kadar odalarımız ayrı olsa da Peter bundan hoşlanmıyordu.

Kapının aralığından baktığımda Peter'ı gördüm kostümünü çıkarmaya çalışıyordu.

"Lanet olsun Natalie'yi uyandırmamam lazım."

Kendi kendine sinirlenmişti kapıyı daha da açıp onu izledim bir türlü beni fark etmiyordu.

Kostümünü hala çıkaramamıştı yüzüne baktığımda pençe izleri gibi izler vardı.

Canının yandığı belliydi "Yardım ister misin?" birden korkuyla sıçradı ve bana baktı.

"Peter çınlaman işe yaramadı mı? Hem neredeydin sen?"

Peter yatağa oturdu ve kafasını yatak başlığına yasladı "Devriyedeydim tabi ki." gözlerimi kısıp yanına gittim ve oturdum.

Gülümseyerek bana bakıyordu "Yaralanmışsın bekle burada." tam kalkmak isterken beni yakalayıp kendine çekti.

"Boşver iyileşirler."

Birbirimize sarılmış duruyorduk "Kim yaptı?" diye sordum aniden kim yapmışsa çok yetenekli çiziklerdi.

"Kedi? Kedi kadın? Kedi gibi giyinen bir kadın."

Doğrulup yüzünü çevirdim yarası iyileşiyor gibiydi ayaklanıp dolabından kıyafetleri getirdim ve önüne koydum.

"Giy bunları sonra da yat uyu." birden gözlerinde kurnazlık belirdi "Benimle uyumayacak mısın?" dedi tıpkı bir kedi gibiydi.

Ona küçük bir öpücük verdim onunla uyursam muhtemelen yanlışlıkla tekmelerdim ve yaralarının acımasına neden olurdu.

"İyi geceler Peter."

Odadan çıkarken arkamdan seslendi "Seni seviyorum Nat." kapıyı kapatmadan ona baktım ve "Ben de seni." diyerek odama gittim.

✵

Sabah kalktığımda ev çok sessizdi Peter'a baktım ama odasında yoktu. Aşağı indiğimde mutfakta masanın üstünde kahvaltı gördüm.

Küçük bir not vardı.

'Peter ile birlikteyim sonra görüşürüz.

-P.'

Notu kenara bıraktım ve hızla evden çıktım. Hiç gitmek istemiyordum ama Avengers binasına gittim.

Binadan girdiğimde kimseyi göremedim yukarı çıkmak için merdivenlere giderken arkamdan gelen bir ses beni durdurdu.

"Natalie?"

Bucky'nin sesiyle ona döndüm burada olduğuma şaşırmış gibiydi. Hafifçe gülümsedim "Selam Bucky."

Yanıma geldi "Buraya gelmek istemediğini sanıyordum." omuz silktim Peterları görmüş müydü acaba?