1.bölüm

194 5 0
                                    

   Ben y/n. 18 yaşındayım. Annemle babam annemin babamı nankörce aldatması üzerine boşandı. Bende annemden nefret ettiğim için doğal olarak babamın yanında kalmaya başlamıştım malesef babam bir hafta önce kanserle olan savaşında malup düştü.Babamı gerçekten çok severdim.Bana hem annelik hem babalık yapmıştı.Hayattaki tüm neşem oydu. Şuan ise ne yapacağımı bilmiyorum sözde annem olan kişinin yanına gitmem.O KADININ YÜZÜNE BAKMAM!!!!!

   Kendime bir iş bulmalıyım. Babam vefat ettiği için artık gelir kaynağım yok. Ev sahibi kirayı ödemem için beni aradı .

5 gün sonra:
    5 gündür iş bulamadım hiçbir yer beni kabul etmedi . Ev sahibi kira parası için 3 gün süre verdi üç gün içinde ödemessem zorla beni evden çıkartıcağını söyleyip tehdit etti adamın sesi gerçektende çok korkunç geliyordu .
 
3 gün sonra:
  BEN HÂLÂ BİR İŞ BULAMADIM !!!!!
DAHA KÖTÜSÜ EV SAHİBİ EVE GELİYOR!!!!!!!!!!

Kapıya birisi çok sert bir şekide vuruyor ,aç kapıyı diye bağırıyordu acaba kimdi??

Kapıyı hiç açmak istemiyorum ama malesef açtım. Adını bilmediğim adam dik dik bana bakmaya başladı . Adama aniden gelen özgüvenimle

- NEDEN BANA DİK DİK BAKIYORSUN??

Adam birden gözlerini benden aldı ve sakince:
- Adım Jungkook , JEON JUNGKOOK. Ev sahibiyim .

Deminki ses tonuyla alakası yoktu . Kapıyı açtığımdan beri birden çok nazikleşmişti. Sanırım benden hoşlandı neyse konumuz bu değil değil mi?

Jungkook tekrar konuşmaya başladı:

-kirayı ödemen lazım yada bana köle olacaksın . Umarım paran yoktur ikincisi daha çok işime gelir.

Tüm söylediklerini sakin bir ses tonuyla çok etkileyici söylemişti
Ama sonra birden aklım başıma geldi

   - Sen benimle nasıl böyle konuşursun ? Ben asla kimsenin kölesi falan olamam .kirayı ödeyecek param yok evet ama satılık kölede değilim.

Jk: Demek paran yok dediklerin umrumda değil artık kölemsin hem evden çıkınca nereye gidiceksin? Kölem olursan yanımda kalırsın .

Aslında bakınca dedikleri mantıklı gelmişti. Nereye gidicektim ki.
Sanırım kölesi olmaya mecburum işte bulamadım.

-kabul ediyorum
Jk : Sana sormadım zaten kölemsin.

Gerçekten de çok sinir bozucu ama duymazlıktan gelicem iş bulana kadar en azından
....

Kıyafetlerimi alıp arabasına bindik. Arabayı sürmeye başladı yarım saat kadar sonra bir evin önünde durdu gerçekten de ev muazzam derece de güzel duruyordu . Bana in talimatı verdikten sonra arabadan indim .
Eve gelip zile bastı. Sanırım hizmetçisi olan kadın kapıyı açıp güler yüzle hoşgeldiniz demeye kalkışırken

Jk: seni kovuyorum !!
  Ben ve hizmetçi kadın aynı anda :NE!!!
Jk: artık bu evde çalışan tek bir kişi olucak oda kölem Y/N.

Hizmetçi kadının birden gözleri dolmaya başladı ve ağlamalı ses tonuyla peki efendim dedi çaresizce .

Tam konuşmaya başlıcakken

Jk : Ağzını açma !!!!

Y/N : senin kölen olmıcam, ben        gidiyorum iş bulana kadar yanında kalırım diye düşünmüştüm ama görüyorum ki pisliğin tekisin.

Jk: Artık hiç biryere kaçış yok zorla da olsa artık buradasın. Kaçmaya çalışma!! Yoksa olacaklara sen katlanırsın!

Aniden ağlamaya başladım . Babam olsa bunların hiçbiri olmıcaktı.babamı gerçekten çok özledim.

Jk'un gözünden :
Y/n ağlamaya başlayınca kendimi kötü hissetmeye başladım ondan hoşlanıyor muydum yok artık daha neler o sadece benim kölemdi.

Y/n artık ağlamayı kes ve içeri gir sana odanı göstericem daha ,odana yerleş.

   Yn bana bakıp sadece kafasını sallamıştı. Önden ilerlemeye başladım arkamdan beni takip etmeye başladı.
  
  Odasını gösterdikten sonra odasına girdi onu tek bırakmanın iyi olucağını düşünüp yanından gittim .
Giderken :
   - Odaya yerleş ve sonra yanıma gel.
Dedim.
Yine sadece sessizce bana bakıp , kafasını tmm şeklinde salladı.

Y/n'den :
ağlamaktan gözlerim ağrımaya başlamıştı en sonunda ağlamaktan bir fayda gelmiyeceğini anlayıp odamı düzenlemeye başlamam gerektiğini fark ettim .odaya göz attım. Oda gerçekten de çok büyüktü  acayip rahat gözüken bir yatak , kocaman beyaz dolap ...
En sonunda düzenlemeyi bitirdim ve jk nin yanına gittim . Telefona bakıyordu.
Ona :

- Beni çağırmıştın .

Jk: bana kahve yap!

Tmm diyip mutfağa gittim . Malzemelerin hiçbirinin yerini bilmiyordum. Hizmetçi kadında etrafta gözükmüyordu sanırım çoktan gitmişti.
Korkarak jk nin yanına gittim utanarak;

- acaba kahve nerede yada bardaklar hiçbirşeyin yerini bilmiyorum!

Jk:   o zaman dolaplara bak ve bul . İkide bir yanımada gelme telefonda arkadaşlarımla oyun oynuyorum. Beni rahatsız etme.

Gerçekten de jk den nefret ediyorum .
-ArAdA BuL KaHvEyİ .
Sağol ya

Mutfağa gidip kahveyi falan bulmak için tüm dolapları aradım çok şükür en sonunda buldum.
Kahveyi götürüp verdim.

Jk kahveyi benden aldı ve teşekkür bile etmedi.

Bugün gerçektende çok yorucu geçmişti çok fazla olay olmuştu. Uykum gelmişti. Jk ye daha işim yoksa odama gideceğimi söyledim oda yok dedi ve sonunda odama gittim direk uyudum.

                                         ~Lavin



JUNGKOOK'UN KÖLESİ Y/NHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin