REPLY-10

691 68 0
                                    

'အချိန်တွေတရွေ့ရွေ့ကုန်လာပါသည် ဒီနေ့နဲ့ဆိုကျမဒီကိုရောက်တာ3လပြည့်သွားပြီဒီ3လအတွင်းသူမကိုပိုပိုချစ်လာပါသည် ဟိုတစ်ခါကဆို သူမကကျမကိုစပီးနက်ရှိုင်းစွာနမ်းသည်အဲ့ထက်လည်းအဆင့်ပိုခဲ့ပါသည် သူမကိုချစ်သည် ပြောမပြတတ်အောင်ပါပဲ
အမေနဲ့ရိုချယ်ကိုတော့အားနာမိပေမဲ့ သူမနဲ့သာဆိုဒီမှာပဲတစ်သက်လုံးနေနိုင်ပါသည်'

"ပရမ်လေး ဘာတွေတွေးနေတာလဲ"

"နီနီ ရောက်လာပြီလား ဒီမှာနီနီ့ဖို့"

"ဟင် ဒေစီပန်းလေး ဒီပန်းလေးတွေကရှားတယ်မလား ဒီနန်း‌တော်ထဲလဲမရှိဘူးလေ"

"အွန်း နီနီသ‌ဘောကျမှန်းသိလို့ မရရအောင်ရှာလာတာလေ"

"ချစ်လိုက်တာပရမ်ရယ် မင်းလေးကိုချစ်လွန်းလို့ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ"

"အာဝါးပေး"
ဆိုပီးနှုတ်ခမ်းလေးတမင်ဆူပြလာတဲ့ကျမရဲ့ကလေးတယ်ချစ်ဖို့ကောင်းပါဘိ

"ဟဟ ပေးချင်ပါဘူး မပေးဘူး"

"ဟာ နီနီနော်"
ဆိုပီးလည်းမျက်စောင်းလေးထိုးပါသည် ဒီလိုလေးလဲချစ်ဖို့ကောင်းနေတာပဲ

ချစ်ဖို့ကောင်းလွန်းလို့သူမဆန္ဓအတိုင်းနမ်းလိုက်ပါသည် သူမကတော်တော်နဲ့မလွှတ်ကျမကဖယ်လိုက်တော့မှလွှတ်ပေးသည်

"ဟွန့် အားအားရှိအသားပဲယူနေတာ"

"အားတော့မချစ်ဘူးလား"

"ချစ်ပါတယ်ရှင့် ချစ်ပါတယ်"

"ဒါနဲ့နီနီ"

"အွန်းပြောလေ"

"ဒီနေ့လက်စွပ်သွားယူရမဲ့ရက်ချိန်းမဟုလား"

"ဟုတယ်လေ ပရမ်လေးကမှတ်မိသားပဲ တို့ကမေ့သွားပီထင်တာ"

"မမေ့ပါဘူးအရင်နှစ်လတုန်းကအကြောင်းကြောင်းကြောင့်မသွားလိုက်ရဘူးလေ"

"ပထမအခါကတော့ထားပါတော့ဒုတိယတစ်ခါကမင်းကြောင့်တို့မထနိုင်လို့ မသွားရတာလေ"

"ဟီး နီနီကလည်း အခုသွားတာပေါ့"

"နေပါဦးနေပူသေးတယ် ညနေမှသွားမယ်လေ မသိအောင်သွားရမှာကိုခုလိုနေ့ခင်းကြောင်တောင်ကြီးသွားမလို့လား"

REPLY (Complete)Where stories live. Discover now