Embracing Her Sweet Lies

Chapter 28

Chapter 28

Kinuha ko na ang gamit ko at handa ng umalis ng condo. Hinanda ko na ang mga two-piece ko dahil malapit sa beach ang pupuntahan ko. I also request that I'll book a hotel room at the beach, doon lang naman ang malapit na lugar sa pakay namin.

"You don't need to bring your car. May kasama ka naman papunta roon. I don't want you to get tired," ani Mommy sa kabilang linya.

"Okay. We're gonna meet my partner?"

"Nariyan na siya sa'yo. Pinasundo na kita to make sure. Diretso na rin kayo roon. Matagal din ang byahe ninyo kaya--"

"Isa't kalahating oras lang naman, Mom. Baka makatulog lang ako buong byahe."

Binaba na ang tawag at tumungo ako sa sinabi ni Mom kung nasaan siya. Sinuot ko ang sun glasses ko nang makalabas sa building. Luminga-linga ako nang makita si Lucian sa hindi kalayuan. Hesy leaning on his car while playing with his car keys. Is he waiting for someone? The h*ll I care. Hindi ko na siya pinansin pa. Kinuha ko ang phone nang makatanggap ng message mula kay Mommy.

Mom:
'I forgot to say. He's using a ford mustang. Good luck!'

Nakunot ang noo ko at mariin na pumikit. Lucian is d*mn using that car! So siya ang makakasama ko? Hindi lang naman siguro siya ang may ganoon sasakyan dito di'ba?

But then I gave up looking a car just like his. Mabibigat ang paa kong lumapit sa kaniya. Humakbang siya papalapit sa'kin nang makita akong papalapit.

"I thought you're just gonna stand there all day," he said. Umirap ako at hinayaan siyang kuhain ang mga dala ko.

Pumasok agad ako sa sasakyan niya. Malakas kong sinara ang pinto. I really can't believe this.

Lumibot ang tingin ko sa sasakyan niya. It's really clean. Ang mabango niyang amoy ang maamoy pag pasok. This car really suits him. Umayos ako ng upo nang pumasok na siya sa sasakyan. He looked at me in a second before started the engine.

Sa bintana lang ang tingin ko buong byahe. I want to sleep so I won't feel the tense that I feel but I can't. I can feel his glances.

"Are you hungry?" He suddenly asked.

Ngumiwi ako at sumulyap sa kaniya. Bigla tuloy akong nakaramdam ng gutom. Nagdadalawang isip ako sa isasagot.

"I'm not, but I think we should eat," tanging nasabi ko.

"Take out or sa restaurant na lang?"

Naisip ko na baka madumihan ang magara niyang sasakyan. Nakakahiya naman pag gano'n.

"Sa restaurant na lang siguro," sagot ko.

He nodded. "You're not sure."

"Your car might get dirt."

He shrugged. "I don't mind."

We headed to a restaurant. Sinabi kong sa loob na lang kami kakain, pumayag naman siya. We ate silently. No one dare to talk. Hanggang sa natapos at nagpatuloy kami sa byahe. Hindi ako nakaramdam ng antok kaya dilat ang mata ko buong byahe, hanggang sa nakarating kami.

Sa hotel muna kami dumiretso para makapag ayos. Kailangan ko pang tatawagan si Mommy. Umakyat kami sa kaniya-kaniyang room. Kita ko mula rito ang tubig, nakaramdam tuloy ako bigla ng excitement.

Pagkatapos kong tawagan si Mom ay nagbihis ako ng mas pormal na damit. Button Crop blouse with skirt. We will meet Mr. Cruz at the restaurant near here. Sakto namang lumabas na si Lucian sa room niya pagkalabas ko.

"Let's go," he stated. We headed to the restaurant kung saan gaganapin ang meeting.

I just turned my gaze to the sea while waiting for Mr. Cruz here at the restaurant. Nabaling ang tingin ko nang tumayo siya.