4🌸

340 56 4
                                    

-შეიძლება რაღაც გთხოვო?

-მთხოვე

-მატკინე. ისე მატკინე, რომ თავი ცოცხლად ვიგრძნო...

***

-ისევ არ მელაპარაკები?-ჯიმინი მოწყენილია. ისედაც ძლივს დაიყოლია ჯონგუკი მასთან ერთად გამოსულიყო გარეთ, პარკში. უნდა მისი ხმა გაიგოს, მაგრამ გუკი ჯიუტად არ სცემს ხმას, ჯიმინი კი თავს ისე გრძნობს, თითქოს მარტოა.

-გთხოოოოვ... არ ვიცოდი თუ გეწყინებოდა. უბრალოდ ჩამეძინა. - თავს იმართლებს ქერა. სკამს ეყრდნობა და ტუჩებს მუწავს.

-შეგეძლო მოგეწერა-დაბალი ხმით საყვედურობს შავგვრემანი. ჯერაც არ უყურებს თვალებში

-ეს ხომ პირველად არ მომხდარა, არა? მითხარი... რატომ გაბრაზდი?

ჯონგუკი ერთხანს ჩუმად ყოფნას არჩევს. ვერ გაუგია უთხრას თუ არა სიმართლე.

-მათ თქვეს, რომ შენ არ გიცნობენ...-იწყებს ბოლოს- რომ ჯგუფ "BTS"-ᲨᲘ ᲐᲠᲐᲡᲓᲠᲝᲡ ᲧᲝᲤᲘᲚᲮᲐᲠ. ᲡᲐᲡᲐᲪᲘᲚᲝᲐ, ᲐᲠᲐ? - ᲒᲣᲚᲬᲠᲤᲔᲚᲐᲓ ᲘᲪᲘᲜᲘᲡ ᲘᲡ

-ᲓᲐ ᲛᲐᲗ ᲓᲐᲣᲯᲔᲠᲔ?

-ᲪᲮᲐᲓᲘᲐ ᲐᲠᲐ.

-ᲠᲐᲢᲝᲛ?

-ᲣᲪᲜᲐᲣᲠ ᲙᲘᲗᲮᲕᲔᲑᲡ ᲛᲘᲡᲕᲐᲛ ᲯᲘᲛᲘᲜ!

-ᲣᲑᲠᲐᲚᲝᲓ ᲓᲐᲕᲘᲜᲢᲔᲠᲔᲡᲓᲘ. ᲜᲐᲧᲘᲜᲡ ᲛᲘᲧᲘᲓᲘ?

ᲯᲝᲜᲒᲣᲙᲘ ᲓᲒᲔᲑᲐ, ᲯᲘᲛᲘᲜᲡ ᲛᲙᲚᲐᲕᲨᲘ ᲰᲙᲘᲓᲔᲑᲡ ᲮᲔᲚᲡ ᲓᲐ ᲜᲔᲚᲘ ᲜᲐᲑᲘᲯᲔᲑᲘᲗ ᲛᲘᲣᲧᲕᲔᲑᲘᲐᲜ ᲒᲖᲐᲡ. ᲯᲔᲠ ᲙᲘᲓᲔᲕ ᲑᲠᲐᲖᲝᲑᲡ, ᲛᲐᲒᲠᲐᲛ ᲠᲐᲢᲝᲛ ᲗᲐᲕᲐᲓᲐᲪ ᲐᲠ ᲘᲪᲘᲡ. ᲛᲘᲡ ᲰᲘᲝᲜᲔᲑᲡ ᲮᲝᲛ ᲐᲠᲐᲔᲠᲗᲮᲔᲚ ᲛᲝᲣᲚᲨᲘᲐᲗ ᲜᲔᲠᲕᲔᲑᲘ ᲛᲘᲡᲗᲕᲘᲡ ᲡᲮᲕᲐᲓᲐᲡᲮᲕᲐ ᲮᲣᲛᲠᲝᲑᲔᲑᲘᲗ. ᲐᲚᲑᲐᲗ ᲣᲜᲓᲐ ᲓᲐᲘᲕᲘᲬᲧᲝᲡ. ᲐᲡᲔᲪ ᲘᲥᲪᲔᲕᲐ. ᲯᲘᲛᲘᲜᲘᲡ ᲗᲘᲗᲔᲑᲡ ᲗᲐᲕᲘᲡᲐᲨᲘ ᲮᲚᲐᲠᲗᲐᲕᲡ, ᲜᲐᲧᲘᲜᲡ ᲧᲘᲓᲣᲚᲝᲑᲡ ᲓᲐ ᲗᲐᲕᲘᲡᲘვე ᲮᲔᲚᲘᲗ ᲐᲬᲕᲓᲘᲡ. ᲣᲜᲓᲐ ᲠᲝᲛ ᲛᲘᲡᲘ ᲮᲔᲚᲘᲓᲐᲜ ᲭᲐᲛᲝᲡ

-ᲯᲝᲜᲒᲣᲙ, ᲛᲝᲛᲔᲪᲘ ᲜᲐᲧᲘᲜᲘ-ᲦᲘᲛᲘᲚᲘᲗ ᲐᲛᲑᲝᲑᲡ ᲓᲐ ᲮᲔᲚᲡ ᲡᲬᲔᲕᲡ ᲒᲐᲛოᲡᲐᲠᲗᲛᲔᲕᲐᲓ, ᲛᲐᲒᲠᲐᲛ ᲐᲛᲐᲝᲓ. ᲯᲝᲜᲒᲣᲙᲘᲡ ᲮᲔᲚᲘ ᲣᲤᲠᲝ ᲖᲔᲛᲝᲗ ᲘᲬᲔᲕᲐ. ᲐᲠ ᲐᲫᲚᲔᲕᲡ ᲣᲤᲚᲔᲑᲐᲡ ᲜᲐᲧᲘᲜᲘ ᲬᲐᲐᲠᲗᲕᲐᲡ.

-ᲛᲘᲓᲘ, ᲐᲚᲝᲙᲔ-ᲔᲨᲛᲐᲙᲣᲠᲐᲓ ᲡᲗᲐᲕᲐᲖᲝᲑᲡ ᲓᲐ ᲬᲐᲠᲑᲔᲑᲡ ᲖᲔᲛᲝᲗ ᲡᲬᲔᲕᲡ

-ᲒᲣᲙ... - ᲘᲬᲧᲔᲑᲡ, ᲗᲣᲛᲪᲐ ᲛᲐᲚᲔᲕᲔ ᲜᲔᲑᲓᲔᲑᲐ. ᲞᲘᲠᲡ ᲐᲦᲔᲑᲡ ᲓᲐ ᲕᲐᲜᲘᲚᲘᲡ ᲜᲐᲧᲘᲜᲡ ᲢᲣᲩᲔᲑᲡ ᲨᲝᲠᲘᲡ ᲘᲥᲪᲔᲕᲡ. ᲔᲜᲐᲡ ᲐᲢᲐᲠᲔᲑᲡ ᲓᲐ ᲬᲣᲬᲜᲘᲡ.

-ᲘᲪᲘ ᲛᲐᲘᲜᲪ ᲠᲐᲛᲓᲔᲜᲐᲓ ᲡᲔᲥᲡᲣᲐᲚᲣᲠᲘ ᲮᲐᲠ?! - ᲯᲝᲜᲒᲣᲙᲡ ᲒᲣᲚᲘ ᲣᲩᲥᲐᲠᲓᲔᲑᲐ, ᲚᲐᲛᲘᲡ ᲮᲔᲚᲘᲓᲐᲜ ᲣᲕᲐᲠᲓᲔᲑᲐ ᲜᲐᲧᲘᲜᲘ. ᲐᲙᲕᲘᲠᲓᲔᲑᲐ, ᲠᲝᲒᲝᲠ ᲛᲝᲜᲓᲝᲛᲔᲑᲘᲗ ᲘᲚᲝᲙᲐᲕᲡ ᲛᲝᲬᲘᲗᲐᲚᲝ ᲢᲣᲩᲔᲑᲡ ᲓᲐ ᲡᲐᲨᲘᲜᲔᲚ ᲡᲘᲛᲮᲣᲠᲕᲐᲚᲔᲡ ᲒᲠᲫᲜᲝᲑᲡ ქვემოთ.

-არ ვიცი. იქნებ შენ მითხრა?-იწვევს ჯიმინი. უახლოვდება და მუხლს ფეხებს შორის აჭერს

-ჯიმინაააჰ-ჯონგუკის სხეული იძაბება. მუშტს ძლიერად კრავს და თვალებს ხუჭავს.

-გინდა შენი ფიქრები გამოვიცნო?-ამბობს და ამჯერად მის ყურს იქცევს ბაგეებს შორის. ჯონგუკს იმის ძალაც არ აქვს, რომ რაიმე უპასუხოს. მხოლოდ თავს უქნევს-ერთი სული გაქვს სახლში წამიყვანო, საწოლზე დამაგდო და უკანასკნელი ბოზივით მიხმარო. ნეტავ შენი თავი დაგანახა. აღზნებული პატარა ბაჭია ხარ-საყვარლად დასცინის ჯიმინი და უკან იხევს, მაგრამ ბოლომდე ვერ გამოსდის. ჯონგუკის ხელი მის წელს ეხვევა და უფრო მჭიდროდ იკრავს მისკენ.

-შენი ბრალია-თვალებს დაბლა ხრის. ჯიმინი მის მზერას თვალს აყოლებს, გამობერილ უბეს შესცქერის და ტუჩს იკვნეტს-და შენვე უნდა გამოასწორო.

-შეიძლება დღეს ზემოდან მე ვიყო?

-პატარავ...-ჯონგუკი იხრება, უღიმის... ირგვლივ ხალხის არსებობას აიგნორებს. ჯერ მის ზედა ტუჩს იდებს პირში, უჭერს... შემდეგ კი ქვედა ტუჩზე ინაცვლებს და კბენს. იმდენად ძლიერ, რომ ჯიმინი ძლივს იკავებს თავს არ დაიყვიროს. მოსწონს ტკივილი, საერთოდ ყველაფერი მოსწონს, რასაც მაკნე უკეთებს.-უბრალოდ ილოცე, რომ ხვალ ფეხზე კვლავ გაიარო

You are me, I'm you (დასრულებული) Where stories live. Discover now