Wattys'2022&2021 Yarı Finalisti/WattpadFantasyTr Krallıktan Akan Asalet Kategorisi!💜
SERİNİN TÜM KİTAPLARI AYNI ÇALIŞMADADIR!
İnancın ve büyünün karıştığı topraklarda dört büyük yaratıcının kaderlerini değiştirdiği beş farklı kişi yaşıyordu. Bu beş...
Herkese Merhaba! Bölümü okuyanlar en azından kendilerini belli etmek amacıyla oy verebilir mi? Ayrıca yorum görürsem çok mutlu olurum. Lütfen varlığınızı belli edin, gösterin!
●EĞER GÜNCELLEME BİLDİRİMİ GELMİYORSA BENİ TAKİP EDİN! BÖLÜM DUYURUSU YAPIYORUM!
Yayın Tarihi: 15.07.2022 (23:54)
Bölüm Şarkısı: · Billie Eilish - everything i wanted
İyi Okumalar!
✵
Lussamus Krallığı - Omae
Tamerin
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Etrafım enkazla çevriliydi. Sarayım yıkılmıştı, her yer darmadağındı. Toz beni öksürtmüştü. Kaveh diye bağırdım. Fakat karşılığını alamadım. Sağa sola bakındım ama yoktu. Bu harabe yerdeydi, hissediyordum. Neredeydi? Onu anlamamıştım. Diğer yandan korkum vardım. Enkazın altında olabilir miydi? Yıkılmış olan taşlara dokundum. Hayır, hissetmiyordum. Onu bulmalıydım, bulursam beraber kurtulurduk. Kaveh'i bulmalıydım.
Çıplak ayaklarla koştum. Harabe haldeki Omae'yi dolaşsam da bulamamıştım. Çıldıracaktım. Nasıl olmuştu, nasıl bitmişti anlam veremiyordum. Benim güzel şehrim nasıl mezarlığa dönüşmüştü? Kaveh, neredesin diye bağırdım. Onu bulmam lazımdı. Yaşıyordu, bir yerde kalakalmıştı. Neden karşıma çıkmıyordu? Beni bulabilirdi o, kolayca yapabilirdi. Büyü gücü vardı, güçlü bir büyücüydü. Onu bulduğum gibi kendimi güvende hissedecektim. Bu yaşamda benim ondan başka kimsem yoktu.
Umutsuz bir şekilde yürürken duraksadım. Tekrardan saraya gelmiştim. Nasıl olmuştu, bilemiyordum. Yetmeyen yerine birçok tabut karşımdaydı. Hepsi kapalıydı. En ortadaki tabuta kapanıp ağlayan bir adam görmüştüm. Arkadan bakınca ne kadar Paiman'a benziyordu. Hey diye bağırdım. Arkasını dönüp bana bakmamıştı bile. Paiman diye seslendim. Seslenmemle ayağa kalkmıştı. Bana doğru dönmüştü. Paiman'dı ama korkunç bir haldeydi. Kıyafetleri dağılmıştı, yırtıklar ve yamalarla doluydu. Saçı sakalı birbirine girmişti. Kendisine her daim özen gösteren bu adam nasıl bu hale gelmişti? Bunu ona sonra sorardım. Şu an onu bulmam önemli olandı.
Koşarak ona gittim ve sarıldım. Ne yaşarsak yaşayalım, güvende hissedebilme duygusu güzeldi. Ellerini saçlarımda hissetmiştim. "Şükürler olsun birini bulabildim." dedim. Ona baktım. Ufak bir çığlık sonrası geri çekilmiştim. Kanlı yaşlar görmek, korkutucuydu.
Paiman yaşlarını sildikten sonra "Sen nasıl buradasın?" diye fısıldadı.
"Nasıl mı buradayım? Asıl sen kendine bu soruyu sormalısın, Paiman."
Tabutlara baktı. Bakışlarında acının çığlıkları vardı. Elimi tutup en baştaki tabuta beni götürdü."Kapağını aç, kimi göreceksin." dedi. Kaşlarımı çatıp kapağı açtığımda çığlık atmıştım. Gördüğüm yüz benim yüzümdü. Cildim solmuş, gözlerimin altı morarmıştı. Dudağım mosmorken bir kan damlası sızmıştı."Sen gerçeksen bu tabuttaki kim?"
