Het meisje aan het meer

Hoofdstuk 4

Eerste schooldag, zin in? Nog niet echt zeker nu ik niet weet wat ik aan moet. Ik heb al wel mijn make-up gedaan en mijn haren gekruld. Ik heb al drie jurkjes uit de kast getrokken, twee broeken en vijf topjes en een rokje. Ik weet echt niet wat ik aan moet. Ik loop naar Marén zij heeft echt een hele goede stijl. "Hey Maar, ik weet niet wat ik aan moet wil jij helpen?" Ze knikt en loop met me mee. Zelf heeft ze ook al echt iets leuks aan, een mom-jeans met gaten en een kroptrui en witte schoenen. Voor mij haalt ze uit de kast een beige trui met ruime V-hals en een high waist skinny broek met gaten. Ik trek het aan en Marén kijkt beoordelend. Doet nog wat dingen goed pak twee kettinkjes van mijn bureau en geeft me een wit paar schoenen. "Ja, je ziet er leuk uit," En tevreden loopt ze mijn kamer uit. Ik doe nog twee armbandjes aan en een ring die ik van Roar heb gekregen met mijn verjaardag. Ik kijk nog even in de spiegel en dan denk ik ja dit is leuk en ik loop naar beneden voor mijn ontbijt. Ik eet 's ochtends alleen twee stuks fruit vandaag een sinasappel en een banaan. Dat is genoeg voor me. Ik poets mijn tanden nog even en dan doe ik mijn boeken en schriften in mijn tas die vandaag ook nog eens goed met mijn outfit match. Ik kom weer benende en daar zitten Liv en Lou in hun schooluniform. Een geruit rokje met een donker blauwe trui met rechtsboven het logo van de school. Het is een heel schattig gezicht. Lou heeft zoals gewoonlijk haar haar los en Liv in een hoge staart met een dun vlechtje er tussen. Dat is volgens haar haar geluksbrenger. Nou goed ik vind het wel schattig staan. 

Ik pak de bus naar school. Gelukkig is er een lijn die meteen vanuit onze straat naar school gaat. Ik zit midden in de bus. Het is niet heel druk dus dat is wel fijn. Na een kleine twintig minuten stap ik uit. Ik stap uit en kijk naar het grote gebouw. Het is echt een heel groot gebouw ook heel oud. Hoe oud zou ik niet weten, maar het lijkt op een oud kasteel. Ik loop door de grote poort het terrein op. Ik ga tussen de andere leerlingen staan die voor de school staan voor iedereen staat een verhoging met een toespraakstandaard. Het voelt meteen heel gezellig en dat er een fijne sfeer hangt. Een meisje spreekt me meteen aan ze komt op het eerste gezicht een beetje hype over, maar ze is denk ik wel aardig. "Hallo, ik ben Mia"(Natuurlijk in het Engels, maar om dit verhaal een taal te houden doe ik ook dit in het Nederlands) "Hallo, ik ben jools," "Kom gezellig bij ons staan." En ze trekt me in de groep mensen. Ik wordt hier heel verlegen van. Ik bekijk de groep goed een meisje met nogal kleurrijke kleding, een jongen met skatersoutfit, twee meiden met een strak rokje aan en een polo en een hoge staart in, nog een jongen die een blauwe broek aan heeft met t-shirt en hoodie aan heeft. Hij ziet er eigenlijk nog het best uit van deze hele groep, de rest lijken me een beetje weirdos. "Jools, Olivia, Seven, Jazzlinn, Evelinn en Thom." "Hey Jools, welke klas zit je," Vraagt die skater jongen Seven. "DML3E," Antwoordt ik terwijl ik ze allemaal nog aan het scannen ben. "Gezellig dan zit je samen met mij en Thom in de klas," antwoordt Jazzlinn. Het gevoel dat ik nu al bij haar krijg is dat ze enorm gemeen achter je rug als ze begint met roddelen. Ik denk dat zij het type meisje is die populaire is, maar iedereen eigenlijk gewoon bang voor haar is, ze lijkt een beetje een pestkop. Dan begint denk ik de directrice te praten. Het lijkt op het praatje wat altijd hier wordt gedaan na de vakantie. 

Dan gaat iedereen naar binnen ik moest helemaal boven in het gebouw zitten. Iedereen loopt het gebouw tegelijkertijd binnen. Ik weet waar ik heen moet doordat ik gisteren de plattegrond heb gekregen. Ik ben uit de mensen massa en loop rustig door naar mijn lokaal. Ik heb mijn oortjes weer in en dan voel ik iemand op mijn schouder tikken. "Hey weet jij de weg naar lokaal H242?" Ik doe mijn oortje uit en zeg dat ik ook naar dat lokaal moet en dat hij met me mee mag lopen. "Jools, trouwens," "Jaxx" "Ben je ook nieuw?" "Ja, ik kom uit Florida, jij ook?" "nee, ik kom uit Oslo, maar waarom ben je eigenlijk hierheen verhuist," "Mijn vader en moeder zijn gescheiden en mijn opa en oma wonen hier en mijn vader wilde dat ik met hem mee ging naar zijn ouders en nou zit ik hier, jij?" "Mijn vader heeft een nieuwe baan aangeboden gekregen hier en daarom moesten we hier naar toe verhuizen." "Je zal Oslo wel missen," Zegt hij terwijl hij recht naar voren kijkt. Het is een hele tijd stil. Het is heel ongemakkelijk tussen ons. Hij is zeker niet spraakzaam, niet dat ik dat dan wel. Hij lijkt me wel aardig, maar hij is een beetje nerdy, denk ik. Zo ziet hij er wel uit. 

We komen na wat ongemakkelijke minuten aan in de klas. Het is een grootte ronde klas met de tafels twee aan twee in drie rijen. Aan de buitenkant van het lokaal zitten oude glas en lood ramen. Ik loop binnen en ga in het midden zitten aan de zij kant. Het is nog rustig in de klas, maar er komen steeds meer mensen bij. Ik zit vooral met veel meiden in de klas. De rangen in de groep zie ik al meteen de populaire meiden, de drie jongens of ook wel de nerds die voorin de klas gaan zitten. De stoere badboy jongens achterin. Er komt niemand naast me zitten. Ik kijk verlegen om me heen en schaam me dat  ik alleen zit. Dan komt er nog een jongen binnen, net voordat de docent mijn mentor iets wil zeggen zegt hij al iets. Het slaat nergens op, maar toch komt hij er onderuit. Hij komt naast me zitten of ik hier heel veel blijer mee ben weet ik ook niet, maar ik zit al niet meer alleen. 

"Jullie gaan jullie zelf voorstellen aan de persoon waar naast je zit, dit doen we vijf minuten en dan wisselen jullie met een ander, oké." "Start," "Hallo ik ben Zayn, ik ben 18 jaar. Ik doe rugby nu 14 jaar en dat is mijn grootste hobby. Ik heb een zus Summer en ik woon samen met mijn moeder en Summer. Ik ben graag samen met vrienden en ik reis graag samen met mijn vader door Amerika. Nu jij?'' Hij zegt het zonder al te veel interesse en vooral verveling. Dan ben, oké kom op Jools je kan dit maak een goede indruk en veel moeilijker is het niet, spreek ik mezelf nog even toe. "Ik ben Jools, ik ben 17 jaar. Ik ben geboren in Oslo en ben afgelopen zomer hier heen verhuist samen met mijn 5 broers en zussen en mijn ouders. Ik ben professioneel danser en dans modern en dat doe ik al sinds mijn tweede. Ik hou er van om met vrienden de stad in te gaan en met hen te chillen." Dan is het weer ongemakkelijk stil. Hij vraagt niet door of vraagt iets anders aan me. Dan doe ik het maar raap al mijn moed bij elkaar en vraag of zijn zus hier ook op school zit. Waarop hij antwoord: "Nee, Summer studeert aan de universiteit in de stad waar ik woon." Ook nu antwoord hij om te moeten antwoorden. Nou als dit het niveau is van met elkaar communiceren in Amerika dan weet ik wel dat ik na dit schooljaar terug ga naar Noorwegen en daar ga studeren.