Anxiety Attacks // Saiki K. x Reader

#Fa

'Naptım ben az önce.. Nasıl olur!' Yaşananlardan sonra bir anda kendini ormanda bulmuştu pembeli. Ne yapıyordu burada ? Neden sadece birkaç haftadır tanıdığı birine hemen dökülüvermişti ? Son zamanlarda yaşananlara kendisi dahi yetişemiyordu aslında.

Bir anda alelade bir kız ilk önce güçlerini, daha sonra en derin sırlarını öğrenmişti. Bu kadar saf olduğu için kendine inanamıyordu. Söylediklerin istemsizce beyninde yankılanıyor, bu da onu deli ediyordu.

Uzun zaman önce yapması gereken şeyi yapmaya karar vermişti sonunda. Hafızanı silecekti. Normalde büyük, hafızada yer etmiş anıları silmek tehlikeliydi. Tamamen hafızanı bile kaybedebilirdin.

Ancak onun için feda edilebilir bir şeydin. Asla onun seviyesine erişemeyecek olman onu senden üstün kılıyordu, Saiki'ye göre.

Nedensiz öfkesiyle ani bir kararla evine ışınlandı. Elinde beliren levyeyle kapının yanında habersizce evine girmeye çalışan seni bekledi. Birkaç dakika sonra anahtarın sesi duyuldu.

Kapı açılırken saniyeler dakikalara dönüşmüştü sanki. Pembeli sağ eliyle sıkıca kavradığı demir parçasını sana doğru savururken gözleriniz kesişti. Korku dolu bakışlarından mıdır yoksa sana acımasındanmı bilinmez, bir anda bulunduğu yerce kaskatı kesildi oğlan.

Aniden geri çekildin ve kapının önündeki verdivenin korkuluğuna yaslandın.

-"Kusu- SAİKİ! S-sen bana vuracak mıydın ?"

-"..." Dehşete kapılmış bir şekilde, ellerinle ağzını kapadın.

-"Tanrım.. Beni öldürecektin!"

Saiki'nin elindeki levye kaybolurken korkudan yerindee titremeye başlıyordun. Pembelinin sana doğru attığı adımla irkilierek merdivene takılan ayağın sayesinde yere düştün.

-"Ya-yaklaşma lütfen! Git s-sadece!"

Ve bir adım daha.

~"İsteseydim şimdiye kadar seni 150 farklı şekilde öldürebilirdim." Haklıydı.

İşte bu yüzden hiç arkadaşı yoktu değil mi ? Aşağılık egosuna yenik düşmesi durumunda herkes onu terk edecekti, ve yıkılacaktı. En büyük korkusuydu yıkılmak. Pisişik güçleri var olduğu türün gerçekliğini değiştiremezdi. Ne olursa olsun, o da duyguları olan bir insandı.

Kendini üstün görmeye alışkındı oğlan. Kimsenin yapamadığı şeyler yapabilir, hiç kimsenin ulaşamayacağı bir güce sahip olabilirdi, ancak sahip olduğu şeyler henüz küçükken onu kısıtlamış,o da yanlızlığın getirisi olarak kimsenin ona destek olabilecek kadar yeterli olmadığı fikrine sığınmıştı.

Sonuçta onu asla anlamayacak bir dünyada yapayalnız küçük bir çocuktu sadece.

Ani öfkesini dizginlemeyi başarabilmiş olacakki merdivende uzanan sana elini uzattı. Korkuyla bu teklifi geri çevirerek ayağa kalktın. Kafan karışmıştı böyle bir durumda ne yapacağını dahi bilemiyodun ancak, o hala koşulsuz şartsız güvendiğin Kusuo'ydu. Bu yüzden belki de hayatının en büyük hatasını yapmak üzere açık kalan dış kapıyı kapattın.

-------

Off baya boktan bi bölüm oldu iğrenç yazdım neden öyle ya offff