Rope Of Fate - Taegi

Son bir şans

Tae açısından

"Uyan artık Yoon, yemek yemelisin"
Gözlerini hafifçe araladığında doğrulmaya çalışıyordu. Koluna destek vererek kalkmasına yardımcı oldum.

"Beni neden dinlemedin Tae?"

Uyandığında ilk dediği şey buydu.
Verecek cevabım yoktu. Mahçup hissediyordum. Başımı öne eğerek bir süre sessiz kaldım.

Nefes verdikten sonra konuştum.
"Şey ben.. Ben.. Sadece.. Çok sinirlenmiştim.. Seni dinlemeliydim.. Hatalıydım, özür dilerim.."

Yüzümü yukarı kaldırdığımda bakışlarının yönünü değiştirmemiş aynı yerde, duvara bakıyordu.

"Ne olursa olsun ilk önce beni dinlemeliydin."

Kendimi savunacak bir tarafım yoktu. Bu yüzden söylediklerine karşılık sessiz kalan taraftaydım. Son cümlesi tarafımın değiştiğini belirledi.

"Ara verelim Taehyung.."

Kalbim, bedenim, ruhum.. Ateş gibiydi. Canımı yakmaya başlamıştı bu sözüyle. Her şeyimi kaybetmiş kadar çaresizdim. Gözlerimin doluyor olmasına engel olamıyordum.

Bir kere bile gözlerime denk getirmediği gözleri acımı katlıyordu.

"Ben bilmiyorum.. Beni.. Beni dinlemeyen, bana güvenmeyen biriyle yapamam."

İnanmak istemiyordum. Onu bırakmayı hiç istemiyordum. Böylece bitemeyeceğine kendimi inandırmaya çalışıyordum.

"Yoon, sana haksızlık yaptım evet ama gözüm dönmüş gibiydi. Ben.. Ben o videoyu gördüğümde.. Gerçekten öyle san.."

Sözümü kestiğinde kafasında bitirmiş olduğundan artık emindim.

"Bitmeli Taehyung."

Süzülen gözyaşlarımın dedikleriyle durması imkansızdı artık. Yanına gittiğimde ellerini sıkıca sarmaladım. Gözlerini yine ben dışında odanın her yerinde gezdiriyordu.

Beni ittirdiğinde ellerim ellerinden kayıp gitmişti. Güzel duygularımın hepsi acıya dönüşmüştü. Kalbimde hissettiğim tek şey acıydı. Tüm duygularımı hiçe sayarak tüm bedenini sarmaladım.

"Seni seviyorum Yoon, beni affet, bir daha böyle bir şey yaşamayacağız.. Söz veriyorum"

Elleriyle beni ittirdiğinde gözlerini ilk defa gözlerime denk düşürmüştü.
"Ben seni sevmiyorum Taehyung, şimdi çık lütfen! Yalnız kalmak istiyorum."

Yalan söylüyordu. Yaşadıklarımız, bana söyledikleri sahte olamazdı. Bunu ona itiraz ettiğimde gözlerime bakarak beni sevmediğini söylemesini istedim.

"Seni sevmiyorum, sana aşık değilim ve senden hoşlanmıyorum Tae, oldu mu? Yeterli mi?!"

Gözlerini ayırmadan söylemişti. Benden nefret ediyor gibiydi. Bense onu hala çok seviyordum. Hatta ona aşıktım. Bu durum beni hem sinirlendirmiş hemde üzmüştü. Gözyaşlarımı yanağımdan temizlediğimde bağırdım.

"BENDE SENİ SEVMİYORUM, SANA AŞIK DEĞİLİM VE SENDEN HOŞLANMIYORUM"

Sonunda ismini söyleyemedim çünkü dediğim her şey bir yalandan ibaretti. Bunun farkında olup olmaması zerre umrumda değildi. Bundan sonrası bir hiçti. Ben Yoon için Yoon da benim için bitmişti..

Yoongi açısından

Yaşadığım şeyler bana ve bedenime çok ağırdı. Herkesin atlatabileceği bir şey olabilirdi belki de ama benim bedenim de ruhum da iyileşmeye henüz hazır değildi. Üyelerin tüm odağının benim olmam beni ayrıyetten üzüyordu.