Gitmek istediğimde karşı çıkmayaşında bitmişti zaten.
Belki bu sefer sen bir şeyler yaparsın diye düşünmüştüm. Hep ben ardından bakmak zorunda kalmıştım, bu sefer sen bak istedim. Belki karşı çıkarsın. Ama öyle olmadı. Olmayan bir şeyi bana hissettiremezsin ya zaten. Yanlış anlamışım seni belki. Belki de sen öyle olmasını istemişsındir. Ah bir bilsem.. Bir bilsem ne düşündüğünü. Sen bilsen ne hissettiğimi. Hani bir şarkıyı çok beğenirsin, sıkılana kadar dinlersin en sonunda sıkılır, bir daha dinlemezsin. O şarkı gibi hissediyorum. Unutulan şiir satırları gibi hissediyorum. Halbuki ne duygularla, ne kalp fırtınaları ile yazılmış mısralar onlar. Unutulmayı hak etmiyorlarken en tozlu raflara ittik. Böyle olmasaydı keşke. Ben de biraz sevilseydim keşke. Çok güzel olabilirdi.Şuan yanımda olmanı çok isterdim.
Ama değilsin.
Sen ordasın; Ve orası ne kadar şanslı olduğunu bilmiyor.
•|Nazım Hikmet Ran
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Çirkin yalnızlığa
PoetrySen beni çoktan unuttun belki, Ben hala o eski yerde beklemekteyim.