~YAN DAİRE~

1.Bölüm- SESLER

Öncelikli olarak hepinize merhaba ilk denemem ve çok heyecanlıyım :) Büyük bir ihtimalle son denemem . Çünkü ne yapacağımı, devamında ne olacağını bilmiyorum. Bir anda aklıma geldi bende başladım.Umarim beğenirsiniz.Bir iki okuma bile benim için çok önemli . Lütfen okuyun, okutun. Keyifli okumalar...

Berfu Sönmez
Yan dairedeki sesler yüzünden bir türlü uyuyamıyordum .Hayır yani insan biraz düşünür." Yan dairede de birileri oturuyor azıcık sessiz olalım, belki yan dairedeki İNSANın sabah erken kalkması gerekiyor " diye düşünür .Ama yok kimse düşünmüyor.Ben uyumaya çalışırken bir anda bir patlama sesi geldi, sanki birisine silah sıkılmış gibiydi. Bir anda bana bir korku geldi .Yan dairedeki adam yalnız birisiydi ve baya da borcu vardı.Adamin maddi durumu hiç iyi değil ,ev sahibi çıkarmak istiyor ama durumu iyi olmadığı için daha da bunaltmak istemiyor.İyi adam ne diyeyim.Ben merakla yataktan kalktım.Belki yardıma ihtiyacı vardır. Belki değil kesinlikle yardıma ihtiyacı var.

Hemen telefonumu aldım ve evden çıktım. Yan dairenin kapısına tıkladım .Ardından bir adam kapıyı açtı . Takım elbiseliydi,şu mafya dizilerin deki gibi.Sonra konuşmaya başladı,"Buyrun kime bakmıştınız?". Şaşırdım .Bu adam tek başına yaşıyor, kimi kimsesi yok. Kesinlikle bu işte bir şeyler var. Tam konuşmaya başlayacaktım ki içerden "Yardım et"diye bir ses geldi. Bu ses komşunun sesiydi. Tam telefonumu açıp polisi arayacaktım ki birden adam ağzımı kapatıp içeri soktu. Daha doğrusu fırlattı. Elini ağzımdan çektiği an"SEN NAPTIĞINI SANIYORSUN !" diye bağırdım. Ardından içeriden bir ses geldi "Bir misafirimiz var galiba, onu buraya getir." Ben daha ne olduğunu anlamadan bir anda adam beni aynı kapıda yaptığı şekilde içeride götürmeye çalıştı .Ama o hata sadece bir defa olur .Hızlı bir şekilde adamın kolunu çevirip bacağına tekme attım .Adam beni bıraktığı sırada kapıya koştum tam kapıyı açacaktım ki bir anda saçımda bir el hissettim. Lanet olsun! Bir anda beni yerde sürüklemeye başladı .Canım yanıyor . Saçlarımı koparmak istiyormuşcasına çekiyordu .

"BIRAK ,BIRAK BENİ PİSLİK ADAM!" . Ve yine resmen fırlattı. Ayağa kalktığımda gördüğüm görüntüyle şok oldum .Yan komşumun yüzü berbat haldeydi. Yüzü kandan belli olmuyordu. Karnından vurulmuştu. Bu görüntü bana çocukluğumu hatırlatıyordu.Aynı o gün olan görüntünün aynısıydı. "S-siz n-ne y-y-yaptiniz"Sesim titrerken konuşmak daha da zordu. O an farkettim ki sadece sesim değil ,bütün vücudum titriyordu. En başta konuşan adam "Sence gayet açık değil mi? " dedi. "B-BU Y-YAPTIĞINIZ V-VAHŞİLİK!" Kahkaha attı.Ve hemen sonrasında bana dönüp "Hak ediyordu ,bizde hak ettiğini verdik" dedi. "H-HİÇ K-KİMSE B-BUNU H-H-HAKETMEZ!" diyerek karşılık verdim. "Biz kimseye haketmediği bir şeyi yapmayız, ayrıca sesinin yükseklik seviyesine dikkat et!" dedi.

Canıma mı susadım bilmiyorum ama resmen adamla kavga ediyordum. Adamların silahları var , isteseler beni vurabilirler. Ve ben şuan bunun farkına vardım. Ama yinede susmadım . Ardından devam ettim "ETMİYORUM! ,NEYE DİKKAT EDİP ETMİYECEĞİME SEN KARAR VEREMEZSİN . ÖZELLİKLE DE TANIMADIĞIM HİÇ KİMSE VEREMEZ!!".Titremelerim durmuştu. Sinirlenmiştim , kimse bana emir veremez. Özellikle de tanımadığım birisi asla veremez. "Peki o zaman tanışalım." dedikten hemen sonra elini uzattı. Dalga mı geçiyor bu? Ciddi ciddi elini uzatıyor .Şaka gibi!"Ben Ateş Aylaz"dedi. Uzattığı eline tükürdüm. "SEN BENİMLE DALGAMI GEÇİYORSUN!" .Kaşlarını çattı. Daha sonra diğer adamlardan biri peçete uzattı.Ve elini sildi. Bana bakarak "Ağzında kaç milyon bakteri var .Sen gelip tükürüyorsun!" .Ruh hastası yemin ederim! Bulunduğumuz duruma bak ,birde onun bahsettiği konuya bak!" Her neyse bu yaptığının cezası sonra ,anlat bakalım adın, soyadın, yaşın ailen, memleketin . Hepsini anlat"

Onunla daha fazla muhattap olmak istemiyorum.O yüzden cevap vermedim .Hem zaten onu ne ilgilendirir. Susmaya devam ettiğim sırada tekrar konuşmaya başladı." Eğer cevap vermezsin hem komşunun hem de senin canın çok yananacak.". Kendi canımın yanması umrumda değil,ama adamın canı çok yandı.Daha fazla acı çekmesine göz yumamam. Hem ben zaten alışığım.

"Tamam, lanet olsun ki tamam!"dedim. Bana "aferin "diyen bakışlar yolluyordu. Sonra devam ettim."Adım Berfu ,Berfu Sönmez .22 yaşındayım." Artık bunlar ne işine yarayacaksa! Hayır yani nikahına mi alacaksın ? Sana ne kardeşim bunlardan ,sanane!Eğer bu söylediklerimi duysa kafama sıkardı her halde ."Ailen?" Bir an donup kaldım. Bunu bilerek atlamıştım. Farketmez diye düşündüm. Ama o farketti. Ben ne cevap vereceğimi düşünürken onu incelemeye başladım.Simsiyah saçları vardı .Geceden bile karanlık.Hafif dalgalı saçları ona çok yakışıyordu. Gözleri ise yeşildi.İnsan huzur veriyor bu yeşillikler.Kalin dudakları ve kemikli bir yüz yapısı vardı.Kaslı bir vücuda sahipti.Benden uzundu. Aslında gerçekten yakışıklıydı. Hayır!Hayır , böyle düşünmemeliyim. O bir cani! Sonra sesini duydum"Cevap ver" dedi. Cevap vermek zorundaydım.

"A-ailem o-onlar ben 6 y-yaşımdayken ö-öldü" Lanet olsun ! Yine sesim titremeye başladı .Ve gözümden bir damla yaş aktı.Sonra yine konuşmaya başladı"Öldümü ,öldürüldümü?" Daha fazla bu konuda konuşmak istemiyordum ."S-sanane?" dedim. Ama o vazgeçmedi "Cevap vermek zorundasın" dedi. Hayır zorunda değildim. Yine bana emir veriyor! Karşılık verdim"B-BEN H-HİÇ B-BİR Ş-ŞEY Y-YAPMAK Z-Z-ZORUNDA D-DEĞİLİM!" tam ona vuracaktım ki kolumdan çekildiğim gibi boynuma bir şey sokuldu. .Yavaş yavaş gözlerim kapanırken bir ses duydum "Kimseye haketmediği bir şeyi yapmayız demiştim."