prologue

27 14 0
                                    

This story just came from my wild imagination.

Don't plagiarist without my permission.

Prologue

" kuya mahal kita! Mahal na mahal kita! Hindi bilang Isang kapatid kundi Isang kasintahan!" I shouted kuya Anthony here in the garden who is looking at me right now and he seems so frustrated .

at sa Kauna unahang pagkakataon may tumulong luha sa aking mata,luha na hindi ko kailan man nailabas nong inabandona ako ng aking sariling mga magulang.

"Hindi kita mahal!, I don't fvcking love you!, I only seen you as my little sister sofian, so please stop this bullsh!t!"he said and walk away .

Napatungo ako sa kaniyang sinabi, ang sakit , akala ko may pag asa pa ako sa kaniya. May pag asa pa kaming magkatuloyan ,Pero lahat lang pala yon ay akala lang, dahil sa una palang hindi kami pwedeng magkatuloyan dahil kapatid ko siya . Magkapatid kami.

I guess I don't deserve love kaya mas mabuti na lang sigurong lumisan ako sa lugar na tohh. Ang lugar na tohh na puno ng aking pagpapasakit , even my true family don't love me ,kaya mas mabuti na sigurong magpakalayo.

Ang sakit na kasi ehhh hindi ko kaya,parang tinusok Yong puso ko ng maraming karayom I feel so heavy , I want to die.

Napatingin ako sa langit, mabuti pa sa Gabi dinadamayan ako ng mga butuin sa aking mga problema.

*Sigh*

I wish sa pagalis ko sa lugar na tohh malilimutan ko na lahat lahat na mga sakit na aking nararamdaman.pumikit ako at pinahid ang aking mga luha.

"Anak?"tawag ni mommy Sakin at lumapit

"Mommy"

"Anak you deserve better more than him . May mga bagay talaga na kailan man ay hindi magiging sa iyo dahil may mas nakakarapat dapat na magandang bagay na mapapasayo at hindi ang kuya mo okay" sabi ni mommy Sakin na ngayon ay yinakap ako. this is what I need right now ang may yumakap Sakin nawawala problema ko.

"Yes mom, tatandaan ko pa iyan Pero sa ngayon kailangan ko pong umalis sa lugar na tohh para makalimutan ko ang lahat ng sakit"

"If thats what you want, susuportahan kita sa anomang bagay, tandaan mo kahit hindi tayo magkadugo at hindi kita tunay na Anak Pero minahal kita na parang sariling anak ko ,mahal kita anak" umiiyak na Sabi ni mommy at niyakap ako ng mahigpit.

"Salamat mommy"

"Shshshsh don't mention it, I love you, so please will you stop crying Pati ako naiiyak sayo ehhh"

"Haha ,okay I will stop now"

You Belong To MeTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon