15

315 44 149
                                    

15.BÖLÜM
-AŞK-




"Tamam geliyorum! Yavaşla"

Dipper önündeki kütüğün üstünden atlarken nefesini düzene sokmaya çalıştı. Pasifica gülerek yerinde durdu. Sabırsız olduğu her halinden belli oluyordu. Dipper ona yetiştikten sonra elini tutarak kendi hızına yetişmesi için çekiştirdi. Dipper gülümseyerek peşinden gitmeye çalıştı.

"Nereye gidiyoruz?"

"Gidince görürsün dediğimi hatırlıyorum"

"Çok inatçısın Paz!"

"Senin kadar olamaz" göz devirdi Pasifica. Herkes Dipper'ın ne kadar inatçı olduğunu biliyordu. Sadece özgüvenini toplayamadığı için bunu o kadar belli edemiyordu. Elini yavaşça bırakıp nefes nefese kalmış bir şekilde önündeki ağaçları geçti genç kız.

Dipper peşinden gelene kadar kendini toparlamak için sadece bir dakikası vardı. Bu yüzden aceleyle nefesini düzenlemeye çalıştı. Kızarmış yanakları ile karşısındaki manzaraya baktı. Tam vaktinde gelmişlerdi.

"Biraz yavaş olman gerek genç bayan ben Stan'den bile yaşlıyım"

Dipper kendine gülerken yaklaştı. Pasifica gülerek elini ona uzattığında elini tutarak önündeki tümseğe çıktı. Karşısındaki manzaraya bakıp küçük bir ıslık çaldı. Esrarengiz Kasabanın büyük yarığının üstünden manzara beklediğinden bile güzeldi. Daha da ilginci uzun zamandır buraya çıkmamıştı.

Pasifica ilgiyle manzaraya bakan gence bakıp yutkundu. Her şey planladığı gibi gidiyordu. Şimdi tek yapması gereken ona hislerinden bahsetmek ve son aşamayı gerçekleştirmekti. Ama topladığı tüm bu cesaret ona bakınca ortadan kayboluyordu.

"Teşekkür ederim. Sanırım bu manzarayı özlemişim"

Ağzını açtı ama ağızından tek kelime bile çıkamadı genç kızın. Manzaraya bakan genci izlemeye devam etti bir süre. Aralarındaki iki adım mesafe dışında ki mesafeyi gözlerinde görebiliyordu. Manzarayı izleyen gözleri yorgun bir şekilde ona dönünce bakışlarını kaçırdı.
Aralarındaki adımı yavaşça kapattı.

"Bir sorun mu var sessizsin-"

Sözünü tamamlayamadan dudaklarında bir baskı hissetti. Şokla gözleri açılırken geriye adım attı. Biran tepki veremesede kendine gelmesi kısa sürmüştü. Ellerini kızın kollarına koyarak nazikçe geri çekildi. Hala bu ani hareketin şoku içindeyken yanakları kıpkırımızı olmuştu. İçinde bir yerlerin yandığını hissetti.

Pasifica geri itilmenin verdiği şokla bir süre Dipper'a bakmaya devam etti. Sonra geriye bir adım atıp saçlarını kızaran yüzünden çekti. Güneşin ışığı üstlerinden tamamen çekildiğinde gülümsedi.

"Birden olduğu için özür dilerim."

Dipper bir şey diyemeden karşısındaki kızın kollarından ellerini çekti.

"Ne demem gerekiyor emin değilim Pasifica ben-"

"Sorun değil bir şey yapmak zorunda değilsin. Sadece bilmeni istedim"

Pasifica geriye birkaç adım attıktan sonra arkasını dönüp ağaçların arasından kayboldu. Dipper onun gittiği yere bir süre daha baktı. Sonra yere oturup arkasındaki manzaraya döndü. Ne düşünmesi yada ne yapması gerektiğinden emin değildi. Sadece manzaraya bakmaya devam etti.

Eli yavaşça dudağına değince içine gelen ürperti ve rüzgar üşümesine sebep oldu. Elini indirip kendine gelmek için ayağa kalktı. Hava çoktan kararmıştı bir sorun çıkmadan kulübeye dönse iyi ederdi. Ama kafasının içinde tekrar edip duran sahne düşüncelerinin sel gibi her yeri kaplamasına sebep oluyordu.

trust  /bipper Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin