Heyecanlı mıyım? Hayır. Çünkü yapamayacağımı biliyorum. Annamler zaten uçmuşlar, yine çok şey bekliyorlar benden. Zaten onları hiç anlayamıyorum bu konuda. Daha bir saat var sınava saat 8.00, hazırlandım birazdan çıkacağım evden ama annem tutturmuş yine beraber gidelim diye. Ama bu sefer olmaz annecim kusura bakma lütfen.
Yolda yürürken biraz stres yaptım. Nedenini bende bilmiyorum. Umursayan insan stres yapar ama... E ben umursamıyorum da...
Neyse işte girdim sınava. Önüme kitapçığı koydular. Sorular bana ben sorulara bakıyorum ama ortak yanımız yok ki onlarla. Bi soruya gözüm takıldı, önce bir baktım, o gün çalıştığım (bu kelimeden nefret ediyorum) konu ile ilgili. İnanılmaz ama doğru cevebı işaretledim. Diğer sorularda da bundan farklı bir durum olmadı. Sınavım bitti. Tüm soruları çözdüm ve erkenden çıktım. Eve gittim annem yine soru yağmuruna tuttu beni. Nasıl geçti, kaç yanlış bekliyorsun falan filan işte. Yalan söyledim. Hepsini salladım çıktım, ümitlenmeyin boşuna dedim. Odama gittim. Uyudum...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İlk Tek Ve Son Dostum
РазноеÇok sıradan, sıkıcı bir hayatı olan, soğuk, hırslı ve asla pişman olmayan bir kadının; kendi gibi olan bir adamla olan dostluğunu anlatan bir hikaye...
