BİR YILDIZA TUTULDUM

ÂSIM

"Anacığım ağlama artık ne olur."

"Nasıl ağlamıyayım oğlum ta İngilterelere gidiyorsun."

"Tamam da anne temelli gitmiyorum ki. Okuyup gelicem tekrar."

"Tamam tamam neyse sen bana bakma okulunu okumaya bak."

"ALLAH seni iyi insanlarla karşılaştırsın İnşaallah."

"Amin anacığım amin."

Asım annesinin bu son sözüne çok şaşırmıştı. Genelde hep "Allah a emanet ol, dikkatli ol yavrum diyen annesi bu sefer "Allah seni iyi insanlarla karşılaştırsın." diye dua etti.

Uçağa binerken çok garip bir his vardı Âsım da. Heyecanla endişe arasında karmakarışık duygular içindeydi. Acaba nasıl insanlar vardı orda, kültürleri, dinleri, görüşleri her şeyiyle farkı insanlar.Ama bir yandan da bir güven vardı içinde . İçini kaplayan sımsıcak bir güven.

"Sayın yolcularımız uçağımız Heathrow (Londra) Havaalanına iniş için hazırdır.Lütfen koltuklarınızı dik kemerlerinizi bağlı tutun ve arkanıza yaslanın."

Yusuf , arkadaşı Âsım ı sabırsızlıkla bekliyordu. Şu koskoca İngiltere de artık ona yarenlik yapacak birini bulmuştu. Ne kadar ingilizcesi iyi olsa da insanlarla anlaşmak kolay değildi.

"Kardeşim benim, ne kadar da özlemişim seni. Gel bi sarılayım sana. Niye geciktin bu kadar?

"Sorma kardeşim ya uçak rotar yaptı. Neyse sen ne yapıyorsın?"

"Ne yapayım işte kardeşim sizleri o kadar özledim ki yabancı ülkede okumanın desavantajı da bu olsa gerek. "

"Sorma kardeşim ya, annemi ikna edene kadar ne yapacağımı şaşırdım. O kadar ağladı ki bir ara vazgeçiyordum neredeyse."

"Ee kolay değil ta Konya dan buralara gelmek, bi de ilk ve tek göz ağrısı olunca kadın da haklı tabi."

"Neyse hadi gidelim. Havada bozdu biraz , yağmur yağacak heralde."

Eve geldiklerinde Âsım, öğle namazını kılıp biraz dinlenmeye çekildi. Yusuf ta yarın vereceği proje ödevinin son dokunuşlarını yapıyordu. Yusuf Âsım dan bir yaş büyüktü. Birlikte büyümüşlerdi, kardeş gibiydiler. Âsım erasmusla gelmişti buraya, mimarlık okuyacaktı.İngilizcesi de kuvvetli olduğu için sıkıntı çekeceğini düşünmüyordu. Ertesi gün üniversitedeydiler. Âsım ı bir heyecan sardı . Değişik yüzlerle tanışacaktı biraz sonra.

"Ne kadar da sakin buralar, çok ta farklı."

"Öyledir. Bir iki aya kalmaz alışırsın, buralara da insanlarına da."

"Neyse hadi bakalım akşam görüşürüz. Sana yeni öğrenim hayatında başarılar."

"Her şey için sağol kardeşim hadi görüşürüz."