Marzenia nie do wyrzucenia tylko do spełnienia

Rozdział 16 ,,Nie może''

Byłam już tuż, tuż. Ramie paliło mnie bólem. Nie zwracałam na nie jednak uwagi.

-Ranna!- Krzyknęłam wpadając do obozu. -Przywiozłam ranna!

Alma, Kejt i Tris jadły śniadanie przed kuchnią. Reszta pewnie się myła. Kejt, która jako pierwsza mnie dostrzegła i usłyszała mój krzyk wstała i ruszyła biegiem w moją stronę. Trisi i Alma ruszyły za nią. Zsiadłam z konia i wzięłam na ręce dziewczynkę.

- Gdzie ty byłaś?!- Zapytała zdenerwowana Kejt.

-Później Wam wszystko opowiem- odpowiedziałam- Trzeba ją ratować.

-Ja się nią zajmę- powiedziała Alma- Ty zajmij się Prim

Alma wzięła ode mnie nieprzytomne dziecko, a Kejt pociągnęła mnie za sobą. Skierowała się w stronę zaplecza szpitalnego. Dopiero teraz spojżałam na moje ramię. Krew ciekła ciurkiem. Rana wyglądała na głęboką. Dopiero teraz jęknąłem z bólu. Kejt posadziła mnie na fotelu w dyżurce i pobiegła po potrzebne artykuły. Podała mi środek znieczulający. Zamknęłam oczy. Nie dałam rady na to patrzeć.Otworzyłam je dopiero jak poczułam, że Kejt opiera się o mnie. Ramie miałam opatrzone.

-To teraz opowiadaj- powiedziała Kejt. Wstałam i uciekłam w stronę szpitala. Tris siedziała na piętach przed wejściem na ,,sale operacyjną''.

- Co z nią?- Zapytałam zdenerwowana.

-Alma mówi, że będzie dobrze.

- Gdzie one?

-Alma wyjmie kulkę i położy ją na trójce.

-Dzięki. Weszłam do szpitala i skierowałam się na salę numer trzy. Pościeliłam jedno z łózek. Gdy skończyłam Alma wiozła na łózko dziewczynkę. Przełożyłyśmy ją razem na to odpowiednia. Alma popatrzyła na mnie z hm...współczuciem..

-Co z tobą?- zapytała

- Ok. dzięki- odpowiedziałam

-Z dzieckiem będzie dobrze.

-Zostanę z nią.

-Jak chcesz. Poproszę Tris żeby przyniosła Ci coś do picia i jedzenia.

Pokiwałam głową. Gdy wyszła, podeszłam do dziewczynki. Była blada. Przykryłam ją kocem. Wzięłam krzesło z rogu sali i postawiłam przy jej łóżku. Usiadłam. Po chwili zasnęłam.