✨WATTPAD ROMANCE TR OKUMA LİSTESİNDE✨
Kelebek kuşun acılarını gören yeryüzündeki tek canlıydı...
Luna aşkın en can yakan kısmının aslında ayrıldığı gün değil de kavuştuğu gün olduğunu anladığında hayatı ellerinden kayıp gitmişti. Aşk onu ölümün kuca...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kuş ile kelebek yalnızlığın sokağında birbirlerine sarılmış. "Bu sokaktan çıkabilmemizin tek yolu beni kabul etmendir," demiş kelebek kuşa.
Kuş gülümsemiş. Kelebek ile birlikte karanlık sokaktan çıkmışlar. Kuş kelebeğinin gözlerine bakmış. Ona içindeki acınında etkisiyle içlerinde kara kartalın da olduğu karanlığa gitmek istediğini söylemiş.
Kelebek kuşun bu söylediklerine inanamamış. Onun kartalı görmek istediğine bir türlü inanmak istememiş. Yüreğini derin bir keder kaplamış kelebeğin. Kuşunun yanında bir başkasının hayalini görmek bile onu delirtmeye yetiyormuş. Ama söz konusu beyaz kuş olunca kelebek için akan sular duruyormuş.
İstemeyerekte olsa kuşu ile karanlığa girmeyi göze almış. Her ne kadar kuşunun güzel kanatlarının karanlığa kapılıp gitmesinden korksada onun için güçlü durmakta kararlıymış. Kuşu için tüm bunları göze almış kelebek.
Kuş ise kelebekten sakladığı bedel ödetme arzusuyla yanıp tutuşuyormuş. İçindeki intikam ateşini söndürmek için istiyormuş karanlığa uçmayı. Yüreğinde açılan her bir mezarın hesabını sormak istiyormuş. Tek istediği buymuş.
Tüm bunlardan habersiz kelebek kuşuna bakmış. Onun güzelliği dilinin tutulmasına neden olmuş. Gözleri gördüğü bu güzelliğe bakmaya doyamıyor kalbi göğsünden çıkacak kadar hızlı atıyormuş. Kelebek anlamamış ne olduğunu.
Birlikte karanlığa uçtuklarında bile aklında aynı soru varmış. Neden ona her baktığımda kalbim bu kadar hızlı atıyor diye düşünmeden edemiyormuş. Beyaz kuş ile kelebek karanlığın ortasında kartal ile karşılaşmış.
Beyaz kuş kartala bakmış. Onun gözlerine dikmiş gözlerini. Kelebek başını önüne eğmiş. Kuşunun güzel gözlerine kartalın bakmasını istemiyormuş. Ama elinden de hiçbir şey gelmiyormuş. En sonunda kuşunu kanatlarının arasına almış. Birlikte karanlığı aydınlatan bir ışık oluvermişler.
Kuş kelebeğine bakıp gülümsemiş. İçinden yapacağı şeyle kelebeğini üzeceğini bildiği için kendi kendine kızıyormuş. Tüm bu olacaklardan habersiz kelebek ise onunla olmanın sevincini yaşıyormuş. İçi huzurla dolup taşıyormuş.
Kalbindeki çarpıntıya kendince bir isim bulmaya çalışıyormuş. Ama aklına bu hisse yakışır bir isim gelmiyormuş bir türlü. İç çekmiş kelebek. Onu çağıran aslanlardan biriyle birlikte kuşunu bırakmak zorunda kalmış.
Kuş ise kelebeğin gidişiyle yanına gelen sinsi kartala bakmış. Ondan alacağı intikamın hayalini görüyormuş kartala her baktığında. Kartal ise beyaz kuştan etkilenmeye başlamış. Birlikte karanlıkta savrulan birer yaprak gibi süzülmeye başlamışlar ki kırlangıç bu durumu üzülerek kelebeğe haber vermiş.
Kelebek ilk başta kırlangıç dostunun yanlış gördüğünü düşünmüş. Kuşuna yakıştıramamış böylesine büyük bir ihaneti. Hayır demiş kelebek. Beyaz kuş böyle bir şey yapmaz. Ama ya yaptıysa diye de düşünmeden edememiş.
