အဓိကဇာတ်ကောင်Shouအဖြစ်မှ ကြမ်းရမ်းတဲ့Gongဘဝသို့ : Myanmar Translation (Unicode)

Part - {43}

အီဗန်ရဲ့ လက်လွှတ်လိုက်တဲ့အချိန်မှာ ကျွန်တော့်နှုတ်ခမ်းထောင့်တွေလည်း အောက်ပြန်ကျသွားတယ်။ ကျွန်တော် အဲ့လို ပြုံးနေခဲ့တယ် မဟုတ်ဘူးလား?

“ငါမင်း ပြုံးနေတာလေးကို သဘောကျတယ်။”

အီဗန်က ခုံပေါ်လက်ထောက်ပြီး မေးတင်ထားရင်း ကျွန်တော့်ကို ခေါင်းလေးစောင်းပြီး ကြည့်နေတယ်။

“ဟေးလ်မှာ ပြဿနာတွေရှိရင် ငါ့ကို ပြောလေ။ ငါလုပ်နိုင်တာ မှန်သမျှ အကုန်လုပ်ပေးမှာပေါ့”

ဒီစကားတွေ ပြောနေချိန် အီဗန့်မျက်လုံးတွေက သနားဖို့ကောင်းလောက်အောင် တောက်ပနေတယ်။ စာသင်ခန်းပြတင်းကနေ လေတွေ ဝင်လာတော့ ခန်းဆီးစတွေက တဖျတ်ဖျတ်နဲ့ လွင့်သွားတယ်။

“ပြောရအောင် ကိစ္စကြီး မဟုတ်ပါဘူး...”

ဝိုးတိုးဝါးတားနဲ့ ရောချလိုက်တယ်။ ကျွန်တော် ခုံပေါ် မှောက်အိပ်လိုက်ရင်းနဲ့ ဖုန်းရဲ့ တုန်ခါနေတဲ့ အသံကို ပြန်ကြားနေရတယ်။ မမေ့နိုင်တဲ့ စကားလုံးတွေက ကျွန်တော့်နားထဲမှာ တဝဲလည်လည်နဲ့။ ပြီးတော့ ကျွန်တော် တစ်ချက်မှ မထိပဲနဲ့ မူရင်းဝတ္ထုအတိုင်း ဖြစ်လာခဲ့တဲ့ ရူဒယ်...။

“အဲ့တာ ရူဒယ်ရှားဘတ်ကြောင့်လား?”

တကယ့်ကို သြရလောက်တဲ့ တိုက်ဆိုင်မှုပဲ။ ကျွန်တော့်စိတ်ကို အတိအကျ ဖတ်နိုင်တဲ့အလား ထုတ်ပြောလာတဲ့ စကားတွေကြောင့် ကျွန်တော် ထိတ်လန့်သွားရတယ်။ အံဆွဲလေးထဲ ထည့်ဖို့လုပ်နေတဲ့ စာအုပ်က ပေါင်ပေါ် ပြုတ်ကျသွားတယ်။

“ဟေးလ် အဲ့ဒီ့လူ ထိခိုက်သွားတယ်ဆိုတော့ စိတ်ပူနေတာလား?”

အဲ့ဒီ့နေ့က ရူဒယ်လှိမ့်ကျတဲ့အသံကို ဖုန်းထဲကနေ ကြားလိုက်ရတော့ တကယ် စိတ်ပူသွားတာ။ ကျွန်တော်က သူအရမ်း ဆိုးဆိုးဝါးဝါးကြီး ထိခိုက်သွားမှာကို စိုးရိမ်ရုံပါ။ ဒါပေမဲ့ ကာမန်တို့ ပြောနေတဲ့ စကားတွေအရ ကြည့်ရတာ အများကြီး ထိခိုက်သွားတာ မဟုတ်ဘူးတဲ့၊ အဲ့တာကြောင့် ကျွန်တော် စိတ်ချသွားတာ။

ကျွန်တော့်ကို အဲ့ဒီ့ကိစ္စထက် ပိုစိတ်ရှုပ်စေတာက မူလဇာတ်ကြောင်းပဲ။ အရင်တုန်းကဆို မူရင်းဝတ္ထုအရ ဘယ်နေရာကိုတော့ မသွားသင့်ဘူး၊ မူရင်းထဲကလို မင်းမလုပ်သင့်ဘူးဆိုပြီး အကိုးအကား ရှိတယ်လေ။ ဒါပေမဲ့ မူလဟေးလ်ဗာဒီရဲ့ စကားတွေကို စဥ်းစားကြည့်လိုက်တော့ အကိုးအကားတွေက မရေမရာတွေ ဖြစ်ကုန်တယ်။ ကျွန်တော် ဘာပဲလုပ်နေပါစေ မူရင်းဝတ္ထုရဲ့ ဇာတ်ကြောင်းကြီးက ဖြစ်လာမှာကို စိုးရိမ်တယ်။ ပြီးတော့ အီဗန်၊ အီဗန်က...။ ကျွန်တော် တကယ်မသိတော့ဘူး။