Delaney
Lunch break namin ngayon at ako'y papunta ngayon sa office ni Miss Natalia. Ie-explain niya daw lahat tungkol sa Painting Contest. I will have a word for her too.
Inayos ko muna ang aking sarili bago kumatok sa pinto niya. Ayaw ko namang basta-basta na lang pumasok kasi baka may bisita siya at ang bastos ko naman 'pag ganun.
Maya-maya pa'y kusang bumukas ang pinto ng opisina niya kaya pumasok na ako. But I was shock when all of her friends eyes are on me.
Wow, kumpleto ang dabarkads.
"Good morning, ma'am's!" Bati ko sabay yuko ng ulo ko. Binati pabalik din naman nila ako.
Hinanap ng mata ko si Miss Natalia na nakangiting nakaupo sa swivel chair niya habang ang mga kaibigan nito ay nasa couch at may kaniya-kaniyang usapan.
Lumapit ako sa kaniya at umupo sa chair na nasa harap niya.
"Can I get your class schedule? So that I can give yo---"
"About that ma'am, magba-back out sana ako. You know naman that I have to go to US para maghanap ng donor ni Tine at 'pag inuna ko 'tong contest na 'to, I might lose Tine. And I don't want that to happen." Diretsong tiningnan niya lang ako with disappointments in her eyes. "Alam mo rin naman dapat as soon as possible ay ma-operahan na siya dahil nga durog na durog na ang puso niya." Naluluha kong saad dahil naalala ko ang itsura noon ni Tine, kung gaano siya nahirapan nun. At naisip ko kung anong mangyayari if mawala nga si Tine---but no! Hindi ko hahayaan iyon. I can't imagine my life without my Tine.
She's the ideal woman I never imagined I could have. She is my answered prayer.
"I understand, Delaney. Tell Reiz na siya ang ipapalit sa 'yo." Ngumiti naman ako ng pilit at tumango. "And Khea, you'll be the one who'll train Reiz."
"Huh? Why me?" Naguguluhang tanong ni Miss Khea pero agad ring napatango na parang pinipigalang ngumiti? Is she teasing us again? Sa ano?
Miss Natalia is looking with Miss Khea straightly without any emotions kaya napapayag ng wala sa oras ang propesora. Siya may-ari ng unibersidad na ito ta's in-orderan lang siya? Haha, aba unfair yun.
"Mauna na po ako." Paalam ko at akmang lalabas na sana ng tawagin nito ang aking pangalan.
Napaharap naman ako muli sa kaniya at nakita kong naglalakad ito papunta sa direksiyon ko at hawak-hawak ang bag niya.
