You Can't Just Buy Love (MMxMB) - JX Series #1

Chapter 20

Bahagyang napa-awang ang aking mga labi nang marinig ang kaniyang sinabi.

"I like you... for being yourself."

oh...

Akala ko kung ano na.

Nai iling ko ang aking ulo upang linawin ang aking isip. Masyado ba akong nag a- assume? Hindi ko maintindihan ang mararamdaman ko, kung matutuwa ba ako dahil ako 'yung tinutukoy niya o malulungkot dahil ibang dahilan ang tinutukoy niya na gusto niya ako.

Keep yourself, Kracielle! you're being careless!

He sipped on his wine once again. "It's actually nice to get to know you, there's no regrets. If you know, I hate being around of plenty girls."

"Oo... nalaman ko nga..." Tanging sagot ko na hindi siya tinitignan.

ipinatong niya ang kaniyang magkasalikop na braso sa lamesa atsaka ako pinagmasdan ng tingin.

"But it made me realized that it wasn't actually all that bad, do you think it's time for me to get married?"

"Why are you asking me? hindi naman ako google na pwede mong tanungan ng kahit ano." Wala sa loob na naibulas ko.

Natigilan siya at samantalang ako naman ay pinanatiling walang ekspresyon ang muka na parang wala lang 'yung sinagot ko.

Sa totoo lang, nagulat din ako sa naisagot ko...

"Ibig kong sabihin... Oo naman. You are already an adult after all, you can make your own decisions for you life. Kung sa tingin mong pwede na... edi go, wala namang pipigil sa'yo." Nananamlay ang boses kong saad pero pinuwersa ko pading mag pilit ng ngiti.

"Yeah, I hope so."

Nagtaka ako sa isinagot niya dahil ang gulo pero mas pinili kong hindi na mang usisa.

"L-let's eat." Ani ko ulit at nag simula na kami muling kumain.

Baka kung saan pa mapunta 'tong usapan namin kung sakaling ipagpatuloy namin, kahit na sabihing wala akong masabing dahilan pero... May parte sa akin na huwag ko nalang alamin kung sino ang gusto niyang pakasalan.

"May gusto kabang puntahan pagkatapos nito?"

"Actually... May pupuntahan ako ngayong araw, pwede moba akong ihatid kila Jea?"

Wala naman talaga kaming pinag-usapan na mag-kakaibigan pero kailangan ko silang maka-usap, baka sakaling matulungan nila ako sa nararamdaman ko.

HAYSSS miss kona sila, ang dami naming pinagkaka abalahan nitong nakaraang araw. Sila Raizen naman out of town ng ilang araw. Ganito ba talaga tuwing ga- graduate? normal naman 'yung ganito pero parang kasing nagkakaroon na kami ng kani- kaniyang mundo, haha! miss kona 'yung bonding at yo'ng mga palamurang 'yon.

"Sure, susunduin din ba kita?"

"Hindi na... baka may kailangan ka pang gawin. Ilang araw kana ding hindi pumapasok sa trabaho mo, baka malugi ka na niyan." Pag-bibiro ko kahit na napaka imposibleng mangyari sa isang Mirvalles yo'n.

"Sabagay... lahat naman ng nawawala pwedeng mapalitan."

"Hindi lahat." Mababaw and boses na hindi pag-sang ayon niya.

"Paanong hindi lahat? basta nagsusumikap ka, kaya mong bawiin 'yon! ikaw pa." Aniko kaya naiiling siyang nangingiti.

"Sa tingin mo, nag susumikap ba ako?" Natigilan ako sa tanong niya, iba kasi ang pagkakatanong niya...

Tumikhim ako. "Oo naman, noh. Ang dami mo kayang negosyo, lagi kapang nagpapakapuyat sa trabaho kahit hindi mo naman na kailangan since successful ka nang tao." Napasandal siya sa kaniyang upuan. Paubos na 'yung akin pero 'yung sushi niya isa palang 'yung bawas.