බස් එකෙන් බැහැලා ගෙදර තිබ්බ පාරට පයින් යන ගමන් කල්පනා කලෙත් ලූකස් කියපු දේවල් ගැන....
හ්ම්ම් මට ඇති ජිමින්..
හොදටම මහන්සියි...•••••••••••••••••••••••••••••
"ඔම්මා....ජින් හියුන් මම ගෙදර"
ගෙදර දොරය තට්ටු කලත් කවුරුත්ම ආවේ නැති නිසා මන් ලග තිබ්බ එක්ස්රා කී එකේ පිහිටෙන් ගෙට ගියා..හවස හයත් පහුවෙලා තිබ්බත් ගේ ඇතුලේ කිසිම ලයිට් එකක්වත් ඔන් කරලා තිබ්බේ නැහැ.
බිත්ති අත පත ගාලා ලයිට්ස් ඔන් කරන් මගේ රූම් එකට යන්නේ නැතුව කෙලින්ම කිචන් එකට ගියේ උදේ කාපු වෙලේ ඉදන් කිසිම දෙයක් හරියට කැවේ නැ කියලා මතක් උන නිසා..
'උඩ කබඩ් වල නූඩ්ලස් පැකට් ඇති. හදන් කන්න. මමයි ඔම්මයි මිසිස් හන්ගේ ෆියුනරල් එකට යනවා.ටේක් කෙයා.'
ෆ්රිජ් එක අරිද්දි මම දැක්කේ හියුන්ගෙ අකුරින් ලියලා තිබ්බ ස්ටිකි නෝට් එකක්. හිතට පුංචි සතුටක් දැනුනෙව් අඩුම ගානෙ හියුන්ටවත් මාව මතක තිබිලා කියලා හිතුන නිසා...
සැරම නූඩ්ලස් පැකට් දෙකක් එලියෙන් තියලා එහෙම්මම බාතෲම් එකට ගියේ බඩගින්න පැත්තකින් තියලා වොශ් එකක්දාගන්න..බඩගිනී තමා..ඒත් හේතුවක් නැතුවම ශවර් එක යට තනි වෙන්න මට ඕනේ උනා..
සීතල වතුර මගේ ඇගට වැටෙද්දී ලොකු සීතලක් ඇග පුරා දිව්වත් ගානක් උනේ නෑ....විනාඩියක් දෙකක් යද්දි මට දැනුනා මගේ ඇස් වලින් කදුළු වැටෙනවා කියලා........
"වේහ්හ්ජ් ජිමින්..හැමදේම විහිලුවක්ද?"
ජිමින්ගෙන් අහන්න දාහක් දේවල් හිතේ තිබ්බත් ඒ කිසිම දෙයක් අහන්න බෑ..එයා කරන දේවල් නිසා මගෙ හිත රිදෙනවා කියලා තේරුන නිසා මම ඇඩුවා...
ජන්ග්කුක් අඩන කෙනෙක් නෙවේ...
පිටට පේන්න නැති උනත් හිතින් එයා ඇඩුවා...ශ්වර් එක යටට වෙලා කදුලු ඉවර වෙනකල් අඩනවා කියලා හිතාගත්තත් ජන්ග්කුක්ට බැරි උන අඩලා ඉවර කරන්න..ජිමින්ව මතක් වෙන ගානේ එයාගේ ඇස් වලින් වැටුන කදුලු වැඩි උනා....බාත්රොබ් එකත් ඇදන් අඩුම ගානේ කොන්ඩේ වත් පිහින්නේ නැතුව කෙලින්ම කිචන් එකට ගිහින් කලින් ගත්තු රාමෙන් නූඩ්ලස් පැකට් දෙක හදන් ලොකු බෝල් එකකට දා ගත්තා..එක්ස්රා ස්පයිසි පැකට් එකත් ඒකට කඩලා දාගත්තේ තාමත් ජන්ග්කුක්ගේ ඇස් වලින් කඩන් වැටෙන කදුළු වලට හේතුවක් දෙන්න...
එයාට ඕනේ උනේ නැ ජිමින් නිසා අඩනවා කියලා හිතන්නවත්...
ඒත් ජන්ග්කුක් තීරණයක් ගත්තා.
කලකිරීමත් එක්ක එයා ගත්තු තීරණෙන් පස්සේ පසුතැවෙන්න වෙයිද කියලා වත් හිතුවේ නැ.....~ජිමින් මේක නවත්තමු.
සැර කෑම කන්න බැරි බව දැන දැනත් ජන්ග්කුක් නූඩ්ලස් කාගෙන කාගෙන ගියා...එයාගේ ඇස් වලින් කදුළු වැටෙනවා..ජන්ග්කුක් හිතුවේ ඒ කදුළු එන්නේ නූඩ්ලස් එකේ සැර වැඩි නිසා කියලා..
මුලු ගෙදරටම දාලා තිබ්බේ එක ලයිට් එකක් නිසා අදුරේම ජන්ග්කුක් කද්දි එයගේ ෆෝන් එකෙන් නොටිෆිකේශන් එන්න පටන් ගත්තා..ෆෝන් එක ඔන් කරලා බලද්දී ඒ ජිමින්..ජන්ග්කුක්ට ආයේමත් හැරෙන්න ඕනේ උනේ නෑ එයා ගත්තු තීරණෙන්.
-චිම්❤️
මන් හෙට එනවා.ඔයත් අනිවාරෙන්ම එන්න.මට කතා කරන්න ඕනේ.
උදේම එන්න.
ගුඩ්නයිට්.
ලව් යු
ජිමින්ගෙන් එක දිගට ආපු මැසෙජ් ටික සීන් කරලා ඔහේ ෆෝන් එක දිහා බලාගෙන හිටියා...අන්තිමට රිප්ලයි එකක් නොදාම මම නිදාගන්න ඇදට ගියේ හෙට යුනිවසිටි එකට යන්නෙත් නෑ කියල හිතලා.....
-ඇත්තටම මම මේ කරන දේ හරිද?
ඒ ප්රශ්නෙට හරි උත්තරයක් මන් ගාව නැති උනත් ජිමින් මන් නැතුව ඉන්න හිත හදාගනී කියන විශ්වාසේ මට තිබ්බා..
ඒ දේටත් වඩා එයාගෙන් මම රිජෙක්ට් වෙනවට වඩා මම එයාව රිජෙක්ට් කලා මුලින්ම....ඒත් මම හිතුවා නම්....
_____________
By Diya 🐾️ජන්ග්කුක්ද හරි? ජිමින්ද හරි?
ඔයාලා කාගේ පැත්තෙද?
කමෙන්ට් එකක් ඕනේ
😚❤️
YOU ARE READING
My POV || JJK Centric || ☑️
Fanfiction"EVERYONE WORRY ABOUT HIM...NOT ME" "NO ONE CARE ME" "I HATE PARK JIMIN"