Susuyorum. Dinliyorum etrafımı. Bugün duyduğum bütün sesleri anımsıyorum tekrar. Kendi sesim nerede? Suyun akışı, böceklerin vızıltısı, rüzgarda dans eden yaprakların hışırtısı, kavga eden yengeçlerin çığlıkları, kurbağaların suya dalışı vardı. Cılız parmakların piyano tuşlarına vuruşuyla, hafif notalar eşliğinde rüyalara dalan sarışın kızın bilincinin açıldığını fark ettim. Geceleyin elektrikler kesildiğinde yıldızların ışığı her zamankinden daha gürültülü olurmuş. Bu arada gündüz güneşin, gece ayın sesinden uyuyamıyorum. Hep dinledim. Kendi sesim nerede?
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
