Şer Görünenin Ardındaki HAYIR

Çok Şükür ...

       Sabah namazından sonra evde bir telaş almıştı . Zeynep başımda türban tasarımcısı çağıralım şalını o yapsın diye durmadan başımın etini yiyordu. Memleketten insanlar gelicekmiş öyle söyledi meryem teyze.  Bana sen bir iş yapma deselerde onlar yaparken ben duramazdım bir kere içim rahat etmezdi. Hasan amca bu gün işe gitmemişti erkek misafirleri ağırlamak için buralara yakın bir çay bahçesini ayarlayacakmış. O ise sabah nmazından sonra evden çıkmış zeynep öyle söyledi..
      Meryem: zeynep ! Babanı aradın mı ?
Zeynep bıkınca  " Bu kaçıncı sorun anne aradım. Erkekler için çay bahçesini ayarlamış işte..adam daha ne yapsın..
     Fatma : Büyükmuymüş orası bakam..
     Zeynep: Ay babaanne siz onu bunu bırakında kadınlar eve sığacak mı?
    Meryem : Ay bilmiyorum ki...
   Fatma : Ben size dedum düğün solanı tutalım diye.
   Meryem : Anne o değilde biz yakın akrabalardan 15 kişiye haber verdik nerden aldı bu diğer akrabalar musabın evlendiğini nerden duymuşlar..
   Fatma: ne bileyum gelun ben aaaaa...
...
Öğlene doğru işler bitmişti herkes odasına hazırlanmaya çıkmıştı . Çoçuklarım bu telaşede nasıl uyuyorlardı hayret halindeydim. Ben elbisemi giyip şalımı yapmak için işe koyuldum o sırada hazırlanmış bir şekilde Zeynep odaya girdi.
      Zeynep: yengecim biliyorum çok güzelsin ama Lütfen hafif bir şeyler sürelim yüzüne.
      Elif : Zeynepcim sevmiyorum biliyorsun.
      Zeynep : peki ..
Deyip suratını asmıştı. Şalımı yapıp Zeynep ' e döndüm.
     Elif : Olmuş mu?
     Zeynep: hemde ne olma..
Diyerek bana gülüyordu. O sırada kapı tıklayıp meryem teyze içeri girdi.
     Meryem: oy ne kadar zarif olmuş benim kızım .
Diyerek yanıma yaklaşıp bana sarıldı. Bende karşılık verdim.
     Zeynep: 3 ' e kadar sayıyorum, ayrılın yoksa  olanlardan ben sorumlu değilim.
Deyince meryem teyze gülerek zeynebe baktı.
    Meryem: Ay benim deli kzım da güzel olmuş.
    Zeynep: biliyorum anneciğim söylemene gerek yok.
Ah Zeynep ya evin neşesiydi gerçekten Rabbim yokluğunu göstermesin 🤲  Kapı zilinin çalması ile..
    Meryem: Ay geldiler Zeynep sen elif kızımla kal bn çağırınca inersiniz
Diyerek odadan çıkmıştı.
     Zeynep: Anneme bak ya nasıl sarıldı sana şalını bozucaktı
Diyerek şalımın önünü eliyle düzeltti.
    Elif : Zeynep , çouklar uyanınca ustlerini giydirirken bana yardım edermisin.
    Zeynep: Etmem mi yengem..
Deyip bana öpücük gönderdi.
Bir süre odada durduktan sonra meryem teyzenin bizi çağırması ile solana indik. Herkesin gözü benim üzerimdeydi ve ben buna hiç alışık değildim. Bu durum beni biraz rahatsız etmişti. Hoşgeldin faslından sonra gelen misafirler kendi aralarında sohbet etmeye başlamışlardı. Bir ara kapı çaldı zeynep kapıyı açmak için giderken bende çoçuklara bakmak için çoçukların odasına çıktım.
##
    Evde unuttuğum dosyayı almak için eve geçtim. Kapıyı bana zeynep açtı. Giyiminden misafirlerin geldiğini anlamıştım. Ah bu annemlerin işleri ..
     Zeynep: Abi , Ev kadın kaynıyor haberin olaa..
Kafaamı sallayıp merdivenlerden çıkacakken bir iki kız merdivenelerin orda konuşuyorlardı. Kafamı eğip merdivenlerden hızlıca çıkmaya başladım. Önüme birisi çıkar diye başımı yerden kaldırmıyorken bir beyaz elbisenin etteğinin uçlarını gördüm. Hayda bu kız kimdi şimdi hem bu katta ne işi vardı. Zaten sinirliydim iyice sinirlerim geriliyordu. Kız önümden çekilmiyordu ya sabır hafifçe başımı kaldırdım. Kim bu diye tanımadığım bir çehreydi gözlerine bakmadan geri başımı eğip, sinirle
   Musab : müsade edermisiniz.
Dememe rağmen kız çekilmiyordu. İçimden ya sabır çektim ve kıza dokunmadan kenardan geçtim. Merdiveni çıktıktan sonra arkamı döndüm. Ve kız hala orda duruyordu. Niye beyaz bir elbise tercih ederki başkasının düğün yemeğinde düşüncesiyle odama girdim. Odadan dosyamı alıp çıktıktan sonra çoçukalara bakmak için odaya girdim .  Arkası dönük bir halde Zeynepte çoçukları giydiriyordu ve yanında o beyaz elbiseli kız. Sert bir tonda "Zeynep "diye seslendim.
    Zeynep: Efendim..
   Elif : Dışarı gel
Deyince odadan çıkıp yanıma geldi tam zeynebe Elifin nerde olduğunu soracakken bir kaç hanım teyze zeynebe lavobonun yerini sorunca yanımdan ayrılmak zorunda kaldı. Burnumdan soluyordum elif nerdeydi ve bu kız benim çoçukalarımın neden yanındaydı.. sinirle açık olan odaya girip.
    Musab : bakarmısınız.
Dememle kız bana döndü. 
   Musab : Siz aşşagıya inebilirsiniz çoçuklarımla anneleri ilgilenir.
Dedim sert bir tonla. Kız çoçukalara döndüğünde bnde kıza baktım. Kız geri benden tarafa döndüğünde bana tebessüm etti. La havle bu kız tanımadığı bir adama ne rahat gülebiliyordu. Halbukusi elif tanıştığımızdan bu yana benim gözlerimin içine bakmaktan kaçınıyordu. evlendik gine çok bir şey fark etmedi. Benim karım ne kadar edepliydi dedim bir an içimden . O esnada kız yanımdan geçip, odadan çıktı. Bende çoçuklarımın yanına varıp yanaklarına öpücük kondurdum. Ne kadar güzel olmuşlardı bir kezdaha onları öperken içeri Zeynep girdi.
    Zeynep: Abi, sen bana ne diyecektin..
Elife çok sinirlenmiştim niye çoçukları başkasının giydirmesine izin vermişti.
    Musab : O nerde?
    Zeyneb: kim ..
    Musab : Zeynep!!
    Zeynep: Abi senin yine heyheylerin üstünde valla anlamıyorum seni kimden bahsediyorsun.
     Musab ; Yengecim , yengecim diye etrafta geziniyordun ne olduda yengeni yalnız bırakıp başkalarıyla takılmaya başladın..
  Dememle Zeynep güldü..
     Zeynep: Sen yengemden bahsediyorsun. Eee az önce buradaydı karşılaşmadınız mı ? Hem kimle takılmaya başlamışım.
Diye anlamayan gözlerle bana bakıyordu.
     Musab : Nerdeydi...
  Zeynep bir kahkaha patlatıp.
     Zeynep: Sen karını tanımadın mı ? Hahahah bari gözlerine baksaydın ordan tanırdın.hahahajs Aaaaffffff ya bn nasıl kaçırdım senin karını tanıyamadığın anları hahansjdms yengecim de ne gülmüştür ama hahsjdjdjmd.
Diye gülüyordu. O beyaz elbiseli kız elifmiydi. Bana bilerek cevap vermedi hiç ...
    Musab : Yengeni alıp hemen buraya getiriyorsun ama sakın onun elif olduğunu öğrendiğimi söyleme..
    Zeynep: ooooo oyuna oyunla karşılık verilir diyorsun.
Deyince ben "Zeynep hadi " dememle odadan çıktı. Bende çoçuklara dönüp
    Musab : Anneniz anlaşılan ballı kahveden sonra akıllanmamış ...
##
Sürekli gülmem geliyordu. Onun yüz ifadesi gözümün önünden  gitmiyordu. Tanıyamamıştı beni aslında gözlerini gözlerime dokundursaydı tanırdı. Ama hiç bakmamıştı bile. Ben hanımlarla solanda otururken , Zeynep yanıma gelip.
    Zeynep: Yenegecim çoçukalrın odasına gelmen lazım.
    Elif : Niye ..
    Zeynep: Biraz mızmızlanıyorlar hadi
Diyerek beni çekiştire çekiştire çoçukların odasına götürdü. Odaya girdiğimizde onun hala orda olduğunu gördüm. Beni tanımadığı için rahatça içeri girdim. Arada gülmeme engel olmaya çalışıyordum. O esnada arkasını dönüp bana baktı. Gözlerini gözlerime dokundurmuştu. Gözlerini bnden ayırmadan bana doğru yaklaştı.
     Musab : Hanımefendi kusura bakmayın az önce size biraz kaba davrandım.
Deyince şaşırdım nasıl yani gözlerimden beni tanımamışmıydı.
    Musab : Bu arada üstünüzdeki elbise size ...
Deyince arkamı döndüm. Evli bir adamın başka bir kadına iltifat etmesini duymak istemiyordum. Bunu zamanında çok sindirmiştim aslında sindirmek zorunda kalmıştım ama hayır bu sefer böyle bir şeyi sindirmicektim. Kapıda duran Zeynep benim gözyaşlarımın aktığına şahit oluyordu. Tam zeynebe doğru gidecekken .
   Musab : Bir dakika ..
Deyip önüme geçti benim bakışlarım ise yerdeydi. Gözyaşlarımı tutamıyordum. Ve o bunlara şahit oluyordu ama benim gözyaşlarım olduğunu bilmiyordu.
   Musab : Elif...
Dedi fısıltılı bir şekilde yanlış mı duymuştum ben ...
##
Arkasını dönünce bir terslik olduğunu anladım evet onu tanımadığımı anladığında gözlerindeki şaşkınlığı görmüştüm odadan çıkacakken onu durdurup önüne geçtim ve gördüğüm manzara içimde bir şeylerin yıkılmasına sebep olmuştu "elif " dedim bakmadı gözleri yerdeydi.