Kayıp Snape'in Kızı

Karşılıksız İyilik

Boynuma konan soğuk merhem ile tısladım.
Barty : Ay. Özür dilerim.
Kötü bir şekilde ona baktım.
Barty : Gerçekten. Bu kadar kötü olacağını bilsem yapmazdım. Özür dilerim.
Başımı salladım.
Barty : Bana küsmedin değil mi?
Başımı iki yana salladım ve abimin dizine yattım. Boynuma iyice merhemi sürdü. Bir taraf mosmordu. Abim neredeyse kurdun yaptığı gibi delecekti.
Diana : İntikamım kötü olacak.
Barty : Eyvah. Şimdi Snape de beni evden kovacak.
Diana : Snape de derken? Seni başka kim kovdu?
Abim durdu.
Barty : Babam...
Diana : Neden?
Barty : Beni zaten hiç sevmedi. Üvey annemle arasını ben bozmuşum gibi davranıyor. O gece olmasam haberi olmazdı diyor. Zaten orada kalmak istemiyordum.
Diana : Anladım...
Doğruldum. Abimin çenesinin altına bir öpücük verdim. Titredi.
Barty : Gıdıklandım!
Bir kez daha öptüm. Onu geriye düşürüp üstüne çıktım ve çenesinin altını emdim.
Barty : Ah. Sanırım cezam bu. Morartmadan durmayacaksın.
Isırdım.
Barty : Ah! Çok kötü bir şeymiş! Özür dilerim! Ahh!
Beni itmeye çalışınca ellerini tutup iki yana yapıştırdım. Biraz çene altını emdim ve üstüne oturdum.
Diana : Acıdım sana. Senin gibi kurt değilim.
Barty : Ah teşekkürler!
Diana : Aksine. BEN ASLANIM!
Çene altını ısıracakken abim başını eğdi. Dudağını kapıp emmiş oldum. Hemen kendimi yana attım ve ağzımı temizledim.
Diana : Kendi öz abimle öpüştüm! Hayyırr!
Barty : Evvveettt!

Yemek için aşağı indik. Herkes bize bakıyordu. Özellikle benim boynuma.
Barty : Yanlış anladılar sanırım. Beni pedofilli sanacaklar...

Yemekten sonra Hogwarts Express'inde boş bir kompartımana geçtik. Abim bir yana bacaklarını ayırarak oturdu.
Barty : Özlemişim burayı.
Diana : 6 sene olmuş.
Barty : Evet. Andrew hep cam kenarı isterdi. Bense onun karşısına geçmek için onun gibi cam kenarı istiyormuş gibi yapardım.
Kıkırdadık. Abim bana döndü.
Barty : Boynunu sevdim. Arada yine ısırsam mı? Hem cezası da güzeldi.
Diana : Abi! O bir kazaydı! Tehlikeli birine dönüşme. Yoksa her an bana saldıracakmışsın gibi yana geçerim.
Barty : Ah tamam. Özür dilerim. Baban gelmeden boynun iyileşse bari. Yoksa beni daha kötü morartır.
Diana : Hıh. Bana iyi davran yoksa şikayet ederim.
Abim önümde eğildi.
Barty : Emredersiniz Prensesim.
Diana : Hahaha! Emrederim. Hmm... Seni şövalyem ilan ediyorum!
Abim bana doğru elini uzattı.
Barty : Şövalyeniz sizi her an koruyacağına dair yemin ediyor!

Ters durmuş abimi izliyordum. Kendisi gazete okumakla meşguldü. Bana döndü.
Barty : Miden bulanır. Fazla öyle durma.
Diana : Sıkıldım.
Barty : Hmm... Küçük bir yerdeyiz. Yapacak bir şey de yok. Uyu.
Ayağa kalktım.
Diana : Bir tur atıp dönerim.

Tren bomboştu. Kompartımanların çoğu öğrencilere gelen paketler için ayrılmıştı. Etrafa göz atarken bir kompartımanın içinde şuanki en büyük korkumu gördüm. Momo...bana bakıyordu. Küçük bir çığlık atıp abimin yanına koşarak döndüm. Kendimi yerime attım.
Barty : Noldu?
Diana : Y-yok bir şey.
Barty : Kekeliyorsun. Noldu?
Diana : Yok bir şey. Kekelemiyorum.
Barty : Pekii.

Aşağı inme vaktiydi. Hızla trenden aşağı atladım. Abim peşime indi. Beraber okula ilerledik. Yolda Remus'u gördük. Bir kutunun önünde Gilderoy ile konuşuyordu.
Barty : Remus. Bu ne?
Remus : Böcürt. Ders için getirttim.
Barty : Ah. En nefret ettiğim 3.canlı.
Diana : Diğerleri ne?
Barty : 1.si Ruh Emici ve 2.si tarantula.
Remus : O zaman böcürtünün Ruh Emici olma ihtimali yüksek.
Barty : Ah zaten o.
Remus : Umarım Patronus yapabiliyorsun.
Barty : Uzun zamandır yapamadım. Ama artık yapabilirim ha?
Remus : O zaman Diana'nın yarın benimle olan dersinde seni görmekten mutluluk duyarım.
Abim Remus'un elini sıktı ve okula döndük.

İlk yaptığım odamdan çantamı almak ve yemek salonuna inmek oldu. Harry, Ron ve Hermione oradaydı. Ama bana pek iyi bakmazlardı. O yüzden Cedric ve Edyth'ın yanına gittim.
Diana : Selam. Belanız döndü.
Edyth : Selaaam!
Cedric : Ah. Şimdi kapıdan içeri bir vampir falan girer.
Diana : Neyse. Ben yokken neler oldu?
Cedric uzanıp Edyth'ı alnından öptü.
Cedric : Bunlar oldu.
Küçük bir alkış yaptım. Edyth utanmış gibi önüne döndü.
Diana : Draco nerede?
Cedric : Lara onu bir yere çekiyordu. Bahçeye.
Diana : Pekala. Sonra görüşürüz.

Bahçeye çıkıp etrafa baktım. Uzaktaki ağacın altında 3 kişi vardı. 2'si sarı biri siyah saçlı. Bunlar kesin Draco, Lara ve Pansy'di. Koşarak yanlarına gittim. Draco beni görüp bana doğru koştu. Havada sarılıp yere düştük.
Draco : Diana! Özledim seniii!
Diana : Bendeeee!
Draco : Hadi yuvarlanalım!
Draco hızla kendini yan tarafa attı ve tepeden aşağı yuvarlanmaya başladık. Kahkahalar içinde en aşağı indik ve yerde uzanıp kaldık. Ellerimi başımın altına aldım.
Lara : Sen neden hep beni unutuyorsun Abi?
Draco : Yoo?
Diana : Offf. Başlama Lara.
Lara ilk defa sustu.

Sabah dudağım tutuldu. Aşağı yukarı hareket ettirildi.
Barty (ses tonunu kıza benzeterek) : Ben Diana Crouch Snape. 12 yaşındaydım ve abimi çok seviyorum. Onu o kadar seviyorum ki kardeşi olmasam evlenirdim. Hatta dün onun dudağını kaptım. Keşke yeniden kapabilsem. O çok yakışıklı ve harika biri. Ne zaman ona baksam yeniden aşık olurum ve nefesim kesilir.
Gözümü açtım. Abim yanımda kolunun üzerine uzanmış dudağımla oynuyordu.
Barty (taklide devam ederek) : Evet şimdi uyandım ve abimin yakışıklı yüzünü gördüm. Kendisi Andrew Bey kadar olmasa bile harika bir insan. Onunla her gece yatmak ve dudağını kapmak isterdim.
Elini ittirip sırıtarak arkamı döndüm. Başıma kadar yorganı çektim. Abim de yanıma geçti.
Barty : Kalk hadi! Yemeğe!
Diana : Sabah 7 olduğunu ve işini bitirip canın sıkıldığı için beni uyandırdığını biliyorum. Yarım saat daha uyuyabilirim. O yüzden beni sal.
Barty : Abinle 30 dakika yatmak, onu mutlu etmek, ona bir öpücük vermek varken uyumak mı?
Diana : Ah evet. Uyku.
Uyumaya döndüm. Abim yavaşça üstüme geçti ve kendini bıraktı.
Diana : Ah! Abi canım çıkıcak sanırım... Kaç kilosun sen!?
Barty : En son 68'dim.
Diana : Ah... Ama ben 40 kiloyum ve ölüyorum...
Barty : Bir şey olmaz. Hem bütün gücümle üstüne yatsam çoktan ölürdün.
Diana : Ah! Kalk!
Abimi üstümden attım ve doğruldum. Gülüyordu. Kafasına yorganımı sardım ve yattım.
Barty : Ne yapmış oldun yani? Beni engellemiş mi?
Ona bir tekme attım.
Barty : Ah! Acıdı.
Yorgan üstüme atıldı. Bende onu üstümden attım.  Abim bana sürtündü.
Barty : Hadiii! Kalk. Sıkıldım tamam. Kabul ediyorum.
Düz döndüm. Ellerimi başımın altına aldım.
Diana : Eee?
Barty : Hmm... Yarana pansuman yapalım.
Abim çekmeceden yaptığı ilacı ve sargı malzemesi çıkardı. Üstümden tek hamlede kıyafetimi çıkarıp eski sargıyı söktü. Dikkatle yarayı temizledi. İlacı beze döküp üstüne koydu ve sardı. Boynuma biraz ilaç sürdü.
Barty : Ah. Baban ağzıma edecek. Hala mosmor.
Diana : Geçmiş olsun.

Yemekte bir yandan kitabımı -Lord'un verdiği kitap- okuyup bir yandan ağzıma sosis sıkıştırıyordum.
Hermione : Diana.
Gelene baktım. Hermione.
Diana : Efendim?
Yanıma oturdu.
Hermione : Biliyorum. Belli sevmezsin ama. Senden karşılıksız bir iyilik istemek zorundayım...