𝕜𝕚𝕕𝕟𝕒𝕡𝕡𝕚𝕟𝕘

16.Θυμαται;

"Α αυτό;" Λέω αδιάφορα και το βλέμμα του σκοτινιαζει

"Γιατί τόση αδιαφορία;" Λέει κάπως απότομα

"Ε ενταξ δεν είναι και κάτι το τόσο σημαντικό" λέω και το βλέμμα του κλειδώνει με το δικό μου

"Δεν είναι σημαντικό αν είσαι ερωτευμένη μαζί μου;" Λέει με νεύρα

"Θα έπρεπε;" Λέω κάπως ναζιαρικα

"Έμι μην παίζεις με τα νεύρα μου;" Λέει φανερά εκνευρισμένος

"Πολλά νεύρα δεν έχεις τελευταία;" Του λέω

"Νεύρα ; Εγώ ; Από πού κι ως που ; Νεύρα ; Γιατί τι σκατα έχει πάει στην ζωή μου τον τελευταίο καιρό για να έχω νεύρα ; Μήπως έμαθα ότι βρέθηκα με ένα παιδί στην αγκαλιά μόνος μου ; Μήπως γιατί κανείς μαλακίες ; Μήπως γιατί την μια μου λες είμαι ερωτευμένη μαζί σου και την άλλη απλά είσαι αδιάφορη; ΜΗΠΩΣ ΓΙΑΤΙ ΟΛΑ ΠΑΝΕ ΚΑΤΑ ΔΙΑΟΛΟΥ ; ΑΡΑΓΕ ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΕΧΩ ΝΕΥΡΑ ΈΜΙΛΥ;" Λεέι φωνάζοντας πλέον

"Έχεις δίκιο" λέω σιγανα

"Προφανώς κι έχω δίκιο Έμι προφανώς για αυτό προσπαθώ να βάλω την ζωή μου σε μια σειρά " λέει ήρεμος πλέον

Τον πλησιάζω διστακτικά

Το στήθος τους ανεβοκατεβαίνει γρήγορα , φαίνεται ότι προσπαθεί να βρει τις ανάσες του

"Έμι απλά πες τι θέλεις , έχω κουραστεί πια να σε κυνηγάω έχω κουραστεί πια να περιμένω πότε θα μου πεις τι θες , Έμι επιτέλους πες τι θες για μια γαμημενη φορά μιλά ξεκάθαρα και όχι με γρίφους" λέει με αγανάκτηση

"Μαξ εγώ..."

"Έμι εσύ τι ; '' λέει με μια ελπίδα στην φωνή του

"Εγώ ναι δηλαδή είμαι τέλος πάντων ότι είπα τότε στο νοσοκομείο ήταν όλα αλήθεια " λέω και τα μάτια του λάμπουν

"Είδες τελικά που παραδέχεσαι πράγματα πριγκίπισσα;" Λέει με πονηρό ύφος

"Ω Μαξ μην το κάνεις" λέω και χασκογελαει

"Άρα τώρα είσαι αποκλειστικά δικιά μου;" Λέει και κοκκινιζω

"Μου αρέσεις πιο πολύ όταν κοκκινίζει" δηλώνει

"Μαξ σταματααα"λέω με παράπονο

Κάνει δύο βήματα και έχει φτάσει δίπλα μου

"Εσενα δεν σου αρέσει να το κάνεις στο αυτοκίνητο;" Λέει πονηρά και γουρλωνω τα μάτια

"Που το ξέρεις ;" Τον ρωτάω

"Μου το είχες πει" λέει και τα μάτια μου γυαλίζουν