"Ağla, ağla ki son damla olsun, son ağlayışın olsun. Tek damla olsa bile yıka geçmişini o, damlayla." dedi.
"Eğer ben ağlasaydım, gözyaşılarım aleve döner, düştüğü yerleri yakıp, kül ederdi. Fakat ben ağlamam çünkü ağlaman için kalbinin olması gerek...
HÎÎÎ!!! Nasılsınız? Yeni bölüm geç geldi, malesef.
Şarkı: Duman- Her şeyi yak
En iyi okumalar sizinle olsun!
🍀
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hayat yüzüme hiç gülmemiş, hep acı çekmişimdir. Herkes doğduğunda hikayesi başlarmış, benim hikayem tam yeddi yaşımda, Annem öldüğende başladı. Hep acı hep işgence...
Sekiz yaşıma girdiğimde kutlamadığım doğum günümün üstünden bir hafta keçmişdi, Annem öldükten sonra en güzel keçen bir haftamdı çünki; dayım tam bir haftadır bize gelmiyordu. Dayım gelmediği için babam da işe gitmiyordu.
Yinede odamdan dışarı çıkmıyorum. Yalnız olduğumda hep Annemin bana söylediği şarkıyı mırıldanıyordum. Şarkıya dalmıştım ki içeri Arin girdi. Arinle aramızda sadece bir yaş farkı vardı, benim gibi gözleri mavi olmasa da Annem gibi kahve gözleri vardı. Bir süre kapıda bekledi, gözlerini dikmiş bana bakıyordu.
"Arin gel otursana?" Dedim sorarcasına, sesimi duyar duymaz irkildi.
"Gelsene ablam, gel otur."elimle yatağı göstererek.
Elini kapının kulubundan çekti, yavaş adımlarla yanıma ulaştı, öylece yüzüme bakmaya başladı. Normelde böyle değildi, bir şey olmuş olmalı.
"İyimisin? Ablacım gel otursana?" Yavaşca yatağa oturdu .
"Abla."dedi, sorarcanına yüzüne baktım. Bir anda elini kaldırarak avucunun içini yüzüme bastırdı, elimi elinin üzerine koydum. "Abla neden evdekiler sana kötü davranıyor?"dedi.
"Arin nerden çıkarttın bunu? Yok öyle bir şey." Hâlâ inanmayan gözlerle bana bakıyordu.
"Bak,"dedim, derin nefes alarak." Kimsenin bana kötü davrandığı falan yok tamam mı? Unut bunu."
"Sürekli dayım geldiğinde seni bir yerlere götürüyor, babam desen sana hep bağırıp çağırıyor, neden?!" Sesi yüksek çıktığı için elimi ağzına koydum.
Ne söyleye bilirdim ki? Dayım tecavüz ediyor, babamda işgence mi? Hayır. O daha çoçuktu.
"Yavaş ol, babam duyucak. Elimi çekeceğim. Sesiz ol, tamam mı?" Başını saladığında elimi ağzından çektim. Yüzünü iki elimin arasına aldım. " Kimse bana kötü davranmıyor. Sende böyle düşün."
"Ben çocuk değilim. Görüyorum, anlıyorum.
Sustum. Elini tutum,"Bak, sende bende Arasda burdan çıkacağız, tamam mı? Sadece bunu düşün, başaka bir şey değil. Kimseye bu konuda da bahsetme, tamam mı ablam?"dedim
