"Gücüm yetmiyor ki her şeyi sana baştan sona anlatayım. Kağıtları doldurmak istiyorum, ancak parmaklarım sızlıyor bir zaman sonra.
Annem azarlıyor beni, erken geberip gideceğimi söylüyor bu gidişle. Bak görüyor musun, o da hissediyor gideceğimi.
Araba bana hafif çarptığından sadece senin kucağına yığılıp kalmıştım. Normalde ataklar geçirip hastanelik olmam gerekirken sadece ufak bir baygınlık geçirip tekrar kucağında ayılmıştım.
O günden sonra bana bir can borcun olduğunu düşünerek tüm yaz etrafımda dolaşmıştın Yusuf.
Şimdi neredesin?
Bana olan borcunu ödememişken beni nasıl bırakıp gittin demek isterdim ancak şu an Fransa'da ne kadar mutlu olduğunu görüyorum. O yüzden sana kıyamıyorum. Söylediklerime aldırma, bana can borcun yok. Canımın bundan sonra bir kıymeti de yok zaten Yusuf.
Ben sadece sana teşekkür etmek istiyorum. İlk arkadaşım olduğun için.
Hasta olduğu için bir şey olur korkusuyla kimsenin yanaşmadığı o küçük kıza arkadaş olduğun için. Sırdaş olduğun için, aşk olduğun için.
Ben, bu kısacık ömrümde adımın anlamını bile senden öğrendim Yusuf.
Hatırlar mısın bilmem, babaannem beni nefes almam için çayırların arka tarafındaki düzlüğe götürmüştü. Şans eseri seninle karşılaştığımızda babaannem sana güvenerek beni sana emanet etmiş ve işlerine dönmüştü.
"Kardelen." dedin.
" fedakarlık ve sabır. Kışın karın yağması ile ortaya çıkan o yegane Çiçek. Ne güzel bir anlamın var kardelen. İsmin gibi fedakarsın, ismin kadar yeganesin." demiştin.
İsmim kadar sabırlı olduğumu söylememiştin Yusuf, oysa ben sadece sabırlıydım. Özel falan değil.
Senden bir şey isteyebilir miyim Yusuf?
İlk kar yağdığında, Kardelen çiçekleri ortaya çıktığında mezarıma gelir misin? "
ŞİMDİ OKUDUĞUN
snowdrop, Yusuf Yazıcı
Fanfic-tamamlandı. Ben öleceğim Yusuf. Gündem güne eriyorum, aşkım hâlâ sana ulaşamadı, Annem eğer hastaneden sağ salim çıkarsam bir ailenin beni istemeye geleceğini söyledi, ancak ısrarla kim olduklarını söylemedi. Bu hastalıklı halimle beni kim sever k...
