239-Son Nefes

1 0 0
                                    

Aralık duran ufak dudaklarının içinden

Son nefesini çekip derince doldurdu ciğerlerini

Zihninde anılarında kaybolduğu ölü bedenlerin havada kaybolmuş sesleri

Gözleri yaşlı,

Elleri titrek,

Kelimeleri düğümlü

Tepeden tırnağa sevilmek için yaratılmış

Hak ettiği sevgiyi hiç bulamamış gibi

Teni soğuk

Burnu kırmızı

Veriyor son nefesini

Canı çekişiyor bedeninin

Dikişleri patlıyor yaşama tutunan zerrelerinin

Bir kız, nefes almıyor, kalbi atmıyor

Ölü bir kız

Hep olduğu gibi

Yine yalnız

Kapana Kısılmış Ruh (2. Kitap)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin