14.istasyon

Yolculuk.

Gözlerimi açtığımda gök gürültüsünü iliklerime kadar hissettim. Yağmurlu birgün de yolculuk yapmak gibisi yok. Ailemi görmek için sabırsızlanıyorum, onlara kavuşma zamanı geldi.

14.istasyona gitmek için bir taksi tutum. İstasyon biraz ıssız gözüküyordu, insanlar yüzünü saklamaya çalışıyor gibiydi merdivenlerden inerken herkes bana bakıyor gibi hisetim hızlı ve telaşlı adımlarla indim merdivenden, Kalbim öyle bi atıyorduki oysaki ortada korkacak bir durum yoktu.

Tren 'in gelmesini bekliyordum benden biraz uzakta oturan o adam bana bakıyordu beni ürkütüyordu, tam o sırada telefonuma gelen mesaj sesi beni titreti. Telefonumla ilgilenirken adamın ortadan kaybolduğunu fark ettim.

Etrafıma baktım ama kimse yoktu tek bir insan bile yoktu nereye gitti insanlar daha 5 dakika önce yanımda insanlar dolaşırken şimdi kimse yok. Yalnızlığımla tek başıma kalmış gibiyim aklıma gelmicek şeyler bile şuanda aklıma geliyor

Arkadan bir ses geldi insanlar koşa koşa içeri daldılar ne olduğunu anlamadım hepsi birbirini eze eze geçiyorlardı. Aralarında ağzı burnu kanayan bile vardı korkup bende kaçmaya başladım o kadar çok insan vardıki kapıyı merdivenleri bulamadım.

O sırada cüzdanım yere düştü cüzdanımı tam gördüm aliyim derken bir adam'ın tekmesi cüzdanı benden uzaklaştırdı cüzdana doğru koştum yere eğildim ve son gördüğüm şey yere düştüğümde gördüğüm o kızdı kızın ağzı burnu kan içindeydi kolu parçalanmış tı boynunda derin bir kanama vardı simsiyah gözlerini son bir kez açtı ve son kez kapattı.

Bi çığlık attım ama o kalabalığın içinde sesim kimseye gitmedi ayaklarıma birileri basıp geçiyordu yerden kalkacak gücüm yoktu. Gözlerim kapanıyordu ölüm gibi bişeydi ama ölmedim gözlerim kapanırken birinin elimi tutup beni kaldırmaya çalıştığını hissettim bu kalabalıktan çıkmamız gerekti yoksa burda ölecektik bu insanlar neyden kaçıyorlardı bu yaşadıklarımda neydi sadece aileme kavuşmak istemiştim.

14.istasyon'un benim kabusum olacağını tahmin etmemiştim beni yerden kaldıran kişiyle beraber o kalabalıktan çıkmayı başardık ama bizi daha büyük bir sorun bekliyordu çünkü çıkış kapalıydı burdan çıkış beliki yoktu

kalabalığa doğru baktığımda insanların kendi canlarını düşünürken diğer insanları ezip geçtiklerini gördüm onlarca insan yerde can çekişiyordu onlardan biri olabilirdim eğer beni kurtarmasaydı

Ona adını sordum ve bu olayların sebebini, adı Eymen ama oda bu olayların sebebini bilmiyo kardeşini kalabalıkta kaybetmiş onu ararken benim yerde olduğumu farketmiş ve şimdide kardeşini bulmak istiyor.

Kendimi bu kanlı vahşetin ortasında bulduğuma inanamıyorum kanların üstüme sıçradığını hissediyorum ama burdan bir şekilde kurtulmam lazım evet korku kan seviyorum ama istediğim bu değildi

İnsanların gözümün önünde can çekişmelerine dayanamıyorum olmuyo yapamıyorum bir insanı bile kurtarsam bana yeter bunları düşünürken gözüm yine o adama çarptı yine aynı şekilde bana bakıyordu sanki gözlerimi ondan ayırsam kaybolacak gibi bakıyordu

Biranda aynı mesaj sesi yine geldi.Telefonuma baktığım anda adamın kaybolduğunu da farkettim kabus gibi bir gün yaşıyordum

İnternete baktığımda her yerde 14.istasyon'un tehlikeli olduğu insanların sonu olduğu yazıyordu etrafıma baktım gerçekten öyleydi çoğu insan yerdeydi can çekişiyolardı tam o esnada yerde 8, 9 yaşlarında bir kız gördüm dudaklarından çıkan son kelime beni ona götürmüştü

"Anne" kelimesi ve daha sonrasına son gücüyle denediği çığlık sesi hayla kulağımda yankılanıyordu elimi uzatım ve onu yerden kaldırmayı denedim ama onun parmakları parçalanmıştı sanki köpekler tarafından yenmiş gibiydi

O esnada kendimi yerde buldum bu kabusu sonlandırmak istedim bir yandan ölmek istiyordum bir yandan yaşamak istiyordum gözlerim tekrardan kapanıyor gibiydi gözlerimi açmaya çalışıyordum ama bunu her denediğimde daha çok kapanıyordu gözlerim. Son bir kez ailemi görmek istiyordum.

Tam gözlerim kapanırken önümden kanser olan kardeşim geçti oysaki o 2 yıl önce vefat etmişti. Onu kaybettiğim günden beri psikiyatriste gidiyorum bırakalı 1 ay oldu yerden kalkmayı denedim tutuna tutuna kalktım. Ayaktayken inanacağım bir şey oldu dedemi gördüm ilginç olan ben doğmadan önce dedem trafik kazasında ölmüş anlamıyorum ölen insanların burda ne işi var buradakiler ölümü yada bendemi ölüyüm...

Kendimi bu düşüncelere boğdum