Loesje
loesje was een vrolijk meisje van acht jaar. op een kwade dag kwam haar oude oma te overlijden, en op haar sterfbed vroeg ze het volgende: 'loesje... zou jij voor mijn pop willen zorgen, mijn mooie porcelijnen pop?'
'ja, grootmoeder, dat wil ik graag doen' haar grootmoeder gaf haar de pop, en zakte terug in bed, met een gezicht dat er opeens bevrijd en gelukkigf uitzag, terwijl ze al die jaren daarvoor vermoeid en uitgeleefd leek.
'zorg goed voor haar, en geef haar genoeg aandacht anders gebeuren er vreselijke dingen...'
'wat dan oma?'
'er gebeuren vreselijke dingen...' Oma was dood.
toen loesje later die dag thuis kwam, zette ze de mooie, fijne pop op de kast van haar slaapkamer, tussen de vele teddyberen en barbies. en daar bleef de pop, anderhalf jaar lang, zonder ooit een blik waardig gegund te zijn.
die nacht lag loesje in bed, ze werd wakker van een vreemde, enge stem, ergens uit haar kamer.
'Loesje... ik zit op de kast en ik heb een mes...'
loesje ging rechtop zitten, maar zag geen hand voor ogen in het diepe duister.
'loesje... ik zit op de kast en ik heb een mes...'
loesje schreeuwde alles bij elkaar, en haar vader en moeder kwamen de kamer binnen. er was echter niets, niets dat verdacht leek. het was vast haar fantasie, en ze moest maar weer fijn gaan slapen.
maar na een tijdje doezelen hoorde ze weer die stem: 'loesje... ik zit op de kast en ik heb een mes...'
weer gilde ze de buurt wakker, en haar vader en moeder kwamen weer binnen. echter, ze konden weer niets vinden, en ze besloten dat loesje dan maar een nachtje bij hen moest komen slapen
na een paar dagen, waarin de enge stem niet meer te horen was geweest, lag loesje weer in bed. ze dacht al lang niet meer aan de stem, nee, ze dacht aan roze pony's en zoete lolly's. en poppen, porcelijnen mooie poppen...
'loesje...ik zit op de kast en ik heb een mes...'
loesje schoot van schrik bijna haar bed uit, en gilde weer. ze gilde alsof haar leven ervanaf hing, en weer kwamen haar ouders binnen.
'kindje toch wat is er nu?'
'weer die enge stem mamma!'
haar ouders keken naar de kast. morgen, dan zouden ze al de teddyberen en poppen die erop stonden maar begraven, want hier was iets niet pluis.
de volgende dag ging loesjes vader naar een heuvel die twee kilometer buiten de stad lag. hij groef een vijf meter diepe kuil en leegde daar de volbepakte vuilniszak in. ook de pop van oma...
die nacht lag loesje weer in bed, ze sliep beter dan ooit, alsof er een last van haar af was gevallen. m,aar toen werd ze weer wakker...weer die stem
'loesje...ik zit vijf meter onder de grond en ik heb een mes!
loesje... ik zit vier meter onder de grond en ik heb een mes!
loesje... ik zit drie meter onder de grond en ik heb een mes!
loesje... ik zit twee meter onder de grond en ik heb een mes!
loesje... ik zit een meter onder de grond en ik heb een mes!
loesje... ik sta aan de rand van het dorp en ik heb een mes!
loesje... ik sta in je straat en ik heb een mes!
loesje... ik sta bij je huis en ik heb een mes!
loesje... ik sta aan de trap en ik heb een mes!
loesje... ik sta bij je kamer en ik heb een mes!
loesje... ik sta aan de rand van je bed en ik heb een mes!
loesje... ik sta aan je hoofdeinde en ik heb een mes!
DOOD!!!!!
"Website: partyflock.nl"
