"ပါပါး သားသွားပြီး ပါးပါးကားယူသွားမယ် "
"မင်းဆိုင်ကယ်ကဘာဖြစ်လို့လည်း"
"အားး ပါးပါးကလည်း ဘယ်ကျောင်းဆရာက ကျောင်းသွားရင်ဆိုင်ကယ်ကြီးနဲ့သွားလို့လည်း "
"ဘယ်သူမှတော့မသွားပါဘူး ဒါပေမယ့် မင်းသွားလေ မင်းကဘယ်သူမှမလုပ်ခြင်ကြတဲ့အလုပ်ကိုလုပ်ဖို့အားသန်တယ်မလား"
"အာ ပါးပါးကလည်း သားအဖအခြင်းခြင်းကို ထဖောက်ပြီး ဒါနဲ့မားမားရော"
"ဒီမှာပါရှင် မနက်စာစားလို့ရပါပြီး ကြောင်နဲ့ကြွက် သားအဖ "
"မားမားရဲ့ချစ်ချစ်က ကားလေးတောင်းတာကို သားကိုလာရစ်နေတာလေ"
"မင်းကို ကာဝယ်လို့ပြောတာ မဝယ်ဘဲဆိုင်ကယ်ဝယ်ချလာတာလည်းထည့်ပြောဦး"
"အခုလိုအသုံးလိုမယ်မှန်းမှမသိခဲ့တာ"
"မင်းး"
"ကဲတော်ပါတော့ ရှင်လည်းပြိုင်ပြောနိုင်တာမဟုတ်ဘဲ မနက်စာစားကြတော့"
"ကျွန်တော်အမစားတော့ဘူး ဒီနေ့ ပထမဆုံးကျောင်းတတ်ရမှာမို့ အစောကြီးသွားပြီး သွားငမ်း အယ်လေ သွားကြည့်မလို့"
"ဟင်းဟင်း နော် ဟင်းဟင်းး "
"ပါးပါးနေမကောင်းလို့လာ ဆေးခန်းသွားပြဦးနော်"
"ဒီ ကောင်တော့"
"သွားပြီးနော် မားမားနဲ့ မားမားအချစ်တော်ရေ"
"အေ ကြွကြွ"
chanyeol အိမ်ရှေ့ရောက်သည်နှင့်
"ဟူးး ရာသီဥတု သာယာလိုက်တာ"
အိမ်ထဲတွင်ကျန်ခဲ့သော ပါးပါးနဲ့မားမား
"ဒီနေ့ မိုးရွာမယ်လို့ ကြေငြာထားတာမလားမောင်"
"အေလေ မင်းသားကိုက ယွနေတာ ဟွန့်"
"ဟော် ရှင်ကလည်း ကိုယ့်သားကို ပြောလိုက်ရင် ထစ်ထစ်ခွခွ"
_____________________________________
chanyeolကျောင်းရောက်တော့အရင်ဆုံးကျောင်အုပ်ရုံးခန်းအရင်သွားတယ် ကလေးတွေထက် ကျောင်းအုပ်ရုံးခန်းက သူ့အတွက်ပိုအရေးကြီးတယ်လေ သူကျောင်းဆရာအလုပ်ကိုရွေးခဲ့တာ ဒီကျောင်းအုပ်ရုံးခန်းထဲကလူကြောင့်ဘဲမလား
YOU ARE READING
Untill The Last Breath
Fanfiction"တစ်ချို့လူတွေရဲ့ အချစ်က ဟိုနားက ပုရွက်ဆိတ်အုံလိုဘဲ ဆရာbyunရဲ့" "ဟမ်း ဘာလို့" "ပုရွှက်ဆိတ်တွေက အချိုရှိတဲ့နေရာတိုင်းမှာရှိတယ် အချိန်ကုန်သွားရင် သူတို့ထွက်သွားလိုက်ကြရော ဒါပေမယ့် ကျွန်တော့အချစ်က ထီးလိုဘဲ" "ဆိုစမ်းပါဦး ဘာလို့မင်းအချစ်က ထီးဖြစ်ရတာလည်း...
