Kurdum -OneShot-

VOTE VERİP YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN LÜTFENNNN ^_^

Tek bölümlü bir hikaye. You X Exo tarzı, tuhaf bir şey oldu. Ayrıca bu benim ilk yazarlık denemem. Umarım beğenirsiniz.

Hikayede ki kurdu Exo'nun herhangi bir üyesi olarak düşünebilirsiniz. Ben şahsen Luhan'ı düşünerek yazdım. Bu hikayeyi Magical Pet Shop adlı hikayeden esinlenerek yazdım, ona da bir göz atarsanız sevinirim.

Medyada sevimli kurdumuz ve BTS- I Need U var. İyi okumalar.

Yağmurlu bir gündü. Elinde şemsiyen, eve doğru giderken onu gördün. Yağmurdan dolayı sırılsıklam olmuş, üşümüş ve titriyordu. Onu bu halde görünce için merhametle dolmuştu. Hemen onun yanına gidip kollarını ona dolamak istiyordun. Fakat aynı zamanda korkuyordun. Ya senin iyi niyetini yanlış anlarsa ya sana saldırırsa. Fakat bunların hiçbiri olmamıştı. Ona doğru yaklaştığında sevimli kurt başını kaldırmış, senin gözlerine bakmış ve sanki içinden geçenleri görüp, niyetini anlamışçasına sana doğru ilerlemişti. Ona elini uzattığında, o da başını minik elinin altına koymuş ve seni sahibi olarak kabul ettiğini göstermişti. Arkasını dönüp yürümeye başladığında ise o da seni sessizce takip etmişti. Eve geldikten sonra kurdunu güzelce yıkamış ve ona yemek hazırlamıştın. Yemeğini bitiren kurdun senin önünde durmuş, saygıyla başını eğmiş ve kendi dilinde sana minnettarlığını göstermişti. Kurduna bir isim vermemiştin. Bir hayvan olsa da ona, kendisine ait olmayan bir isimle seslenmek istememiştin.

2 ay kadar bir süre geçmişti. Sevimli kurduna o kadar çok bağlanmıştın ki, bir an yanından ayrılsa kendini dünyanın en yalnız insanı gibi hissediyordun. O günde kurdunla sahilde yürüyüş yapmaya gitmiştiniz. Çimlerin üzerinde koşup oynamış, yuvarlanmıştınız. Akşam olup hava karardığında ise o sonsuz gökyüzündeki yıldızları seyretmiştiniz. İkinizde günün yorgunluğuyla eve dönerken başınıza geleceklerden habersizdiniz. Eve giderken karanlık bir ara sokaktan geçmeniz gerekiyordu. Arkanızdan gelen adamlar da bunu fırsat bilerek sizi köşeye sıkıştırmışlardı. Adamların istediği şey kurdundu. İki adam da kurdun güzelliğine hayran kalmıştı. Tabi ki kurdunu bu adamlara vermeyecektin, ama bunu o adamlara söylediğinde çok sinirlendiler. Senin zarar göreceğini anlayan kurdunda bir adamın bacağını ısırmıştı. Bunu gören diğer adamda yerden bulduğu bir tahta parçasıyla kurduna doğru ilerlemeye başladı. Şu anda seni korumaya çalışan kurdunun zarar göreceğini anladığın anda hiç düşünmeden kendini kurdunun önüne attın. Tahta parçası sol koluna çarpmış ve muhtemelen kolunu kırmıştı. Senin yüksek çığlığını duyan adamlar yakalanma korkusuna kapılmış ve koşarak uzaklaşmıştı. Senin acını kendi vücudunda hisseden kurdun ise hemen yanına koşmuştu. Keşke hemen insana dönüşüp seni hastaneye götürebilseydi. Fakat daha erkendi, biraz daha beklemesi ve aranızda ki bağın daha da güçlenmesi gerekiyordu. Biraz kendine geldiğinde kurdunla beraber önce veterinere sonra hastaneye gittiniz. Kurdunun bir şeyi yoktu, ama senin kolun kırılmış ve alçıya alınmıştı. Senin bu halini gören kurdun yol boyunca kendini tutmuş fakat eve girdiğiniz anda ağlamaya başlamıştı. O nasıl bir kurttu ki seni 2 adamdan koruyamamıştı. Bu kadar güçsüz müydü? Bu kadar zavallı mıydı? Kesinlikle senin gibi bir sahibi haketmiyordu. Sen onunla 2 ay boyunca ilgilenmiş, ona yemek yapmıştın. Ona bir kez bile bağırıp ceza vermemiştin. Ya bugün... Onun seni koruması gerekirken, sen yine onu korumuş ve onun yüzünden zarar görmüştün. Kolun onun yüzünden kırılmıştı. Kurdun sana çok bağlandığı için senin hissettiklerini de hissedebiliyordu ve bugün canın o kadar çok acımıştı ki. Fakat sen acına rağmen önce onu hastaneye götürmüş, daha sonra kendin için hastaneye gitmiştin. Sen bu kadar güçlü ve iyi biriyken, o sadece bir zavallıydı. Şimdi ise hem kendi zavallılığı için hemde senin acın için ağlıyordu. Canından çok sevdiğin kurdunun ağlayışlarını duyunca sende çok kötü olmuş ve ağlamaya başlamıştın. İkinizde oturduğunuz yerde sırtınızı duvara dayayıp birbirinize sarılarak saatlerce ağlamış, günün ilk ışıklarıyla da hala birbirinize sahip olmanın verdiği huzurla uykuya dalmıştınız.

Bu kötü olayın üzerinden uzunca bir zaman geçmişti. Kolun daha iyi olmuş ve eski yaşantına dönmüştün. Her şey iyi gidiyordu, fakat bugün daha da mutluydun. Kurdun ise bunun nedenini anlamıyor, fakat sen mutlu olduğun için o da mutlu oluyordu. Bugün onu yine sahile götürecektin. Fakat bu sefer size bir kişi daha katılacaktı. Bu kişi senin mutlu olmanı sağlayan kişiydi. Kurdun ise bu kişiyle tanışacağı için çok heyecanlıydı. Hem bu kişiyi merak ediyor, hemde seni bu kadar mutlu edebildiği için onu delicesine kıskanıyordu.

Ve işte o kişi geliyordu. Uzun boylu, yakışıklı ve havalıydı. Kurduna göre onun insan halinden onlarca kat daha iyi görünüyordu. İşte yine kendi eksikliğine ve zavallılığına lanet etmişti.

Daha sonra senin gözlerine baktı ve acı gerçeği gördü. Sen o adama aşıktın. Kurdun kalbinde öyle bir acı hissetti ki, öleceğini sandı. Ve bir anda senin acı çığlığını duydu. Sen yerde yatıyor ve kalbini tutuyordun. Kurdunun kendi kalbinde hissettiği acıyı sende hissediyordun. Seninle kurdunun arasındaki bağ derinleşmiş ve asla kopmayacak bir hale gelmişti. Bu yüzden birbirinizin acılarını hissedebiliyordunuz. İşte o an kurdun anlamıştı. Sen aslında o adamı değil, onu seviyordun. O adama karşı hissettiğin tek şey sadece hoşlantıydı. Kurdunun içinde hissettiği rahatlama ve mutlulukla kalbinde ki acı dinmişti. Fakat sana baktığında hala acıyla inlediğini ve kalbini tuttuğunu gördü. Bir süre sonra seninde acın da durmuştu. Fakat sadece acın değil kalbinde durmuştu. Aslında yıllardır fark edemediğin bir kalp sorunun vardı. Kurdunun derin acısını sen de hissettiğinde zayıf kalbin buna dayanamamış ve atmayı bırakmıştı.

Senin yine kendisi yüzünden zarar gördüğünü, fakat bu sefer öldüğünü gören kurdun ise hissettiği acıya dayanamamış ve kendini denizin soğuk sularına bırakmıştı.

-SON-

Bu şekilde bitirdiğim için üzgünüm aslında bu hikayeye başlarken bende mutlu sonla bitirmeyi düşünüyordum. Ama ne derler bilirsiniz. Hikaye kendi kendini yazar, sen sadece başlatırsın. Umarım beğenmişsinizdir....