3. Korku

74 4 4
                                    

Köpekler kuduz gibiydi ve bize oldukça yaklaşıyorlardı. Sonra kolumda bir el hissettim ve olan oldu...
Beni kenara çekenin ayağına takılıp yere düşerken o da dengesini kaybederek benimle birlikte düştü. Bilin bakalım nasıl bir pozisyondayız? Evet, bildiniz. Neden hep böyle olmak zorunda? Şuanda adınını bilmediğim ve tipini anlatamayacağım kadar yakışıklı olan bu çocuk benim üzerimde ve burnu burnuma değiyor. Dudaklarımızın arasında santimler var ve banim kalbimin sesini sanırım burda bulunan herkez duyuyor.
Nefesini hissedebiliyorum. Öylece gözlerimin içine bakarken sessizliği bozan ses bizim yolumuzu kesen çocuk oldu,
-Hey lanet olası itler. Kaçıncı olay bu.
Hemen kendime gelip üstümden itmeye çalıştım ama o yerini sevmiş gibi kalkmak bilimedi.
-Çekilirmisin artık üzerimden !
-İyiydik böyle ya.
-Oyoydok boylo yio. Çekil dedim sana.
Taklitini yapmam pek hoşuna gitmiş olmayacak ki üzerimden bi hışımla kalktı.
-Ezdin be uff.
-Ne ukalasın sen öyle. Hem kendisini kurtaralım hemde şikayet et. Laf söyle. Hem takılıp düşen sensin. Ben seni insanca çektim.
-Hmm kesin öyledir.
Tamam arkadaşlar söylenmeyin. Burda suçlu benim ama ne yapayım yani ona kendimi ezdiremezdim.
Ferideye baktığımda hala o çocuğun arkasında ve kolarını çocuğun beline sarmış bir vaziyette duruyordu.
-Feridecim yerin iyi sanırım. İstersen sen kal ben gideyim. Dedemede; 'torununu tanımadığımız bir çocuğa bırakıp geldim' derim artık. Bence iyi fikir.
Feride kafasını gömdüğü yerden çıkarıp bana baktığında söylediklerime pişman oldum. Çünkü ağlıyordu ve ben onun ağlamasına dayanamazdım.
-Hey ne oldu sana böyle.
Hiçbir şey söylemeden bana baktığında korktuğunu anladım. Feride korktuğu zamanlarda hep dili tutulur ve konuşamaz. Ve sanki üzerine bir kova içi buz dolu su dökülmüş gibi titrer. Aslında korkulacak birşey yoktu ama Feride tüm hayvanlardan korkar. Henüz isimlerini bilmediğim bu çocuklardan hafif sakalı olan çocuk konuşmaya başladı.
-Sanırım fazlasıyla korkmuş bu güzellik.
Bunu alayla söylediğinde sinirlerim hoplamıştı? Hayır yani bu kadar ukala olacak ne yapmışlar anlamadım. Feride'nin beline sarıldığı çocuk,
-Abi bi uzatmasanız diyorum. Kız iyi değil baksanıza.
Galiba bu çocuk Feride den hoşlandı. Ferideyi kucağına aldıve bana dönüp,
-Eviniz nerde? Sizi biz bırakalım. -Hayır gerek yok. Biz gideriz.
-Saçmalama istersen böyle nasıl gideceksiniz eve.
Aslında çocuk haklıydı. Koskoca Ferideyi ben taşıyamazdım. Mantıklı geldi ama ne yapayım korktum bir kere bu tiplerden.
-Bak bizden korkmanıza gerek yok. Biraz sizinle eylenmek istedik. Ama sizin savunmasız olduğunuzu anlayınca üstelemedik. Yani bu kadar çabuk pes etmezdik. Buraya günde ne kadar faişe geliyor siz biliyormusunuz? Hayır tabiki benimkide soru mu ? Neyse ne yani sizi başka türlerden sandık tekrar özür dileriz.
-Olsun ama bu yaptığınız hiç hoş birşey değildi. Hem buralar ne kadar da değişmiş. Daha önceleri böyle değildi.
-Nasıl yani siz dah öncede mi.... Dur bi dakika. Anlamadım. Siz buralardamı oturuyor sunuz?
-Hayır biz burda oturmuyoruz. Sadece her yaz buraya tatile geliriz. Dedemler burda oturuyorlar. Feride de benim kuzenim. Ha bu arada bende Arya.
-Hm biz tekrardan özür dileriz.Bende Emre. Bunlarda arkadaşlarım Mert ve Ege. Buda kuzenim Aşkın.
-Memnun oldum.
Mert sözümüzü kesti ,
-Daha fazla sohbet edersek Feridenin durumu kötü olacak. Demedi demeyin!
Her ne kadar önümüzü kesen bu olsada çok şeker yaa.
-Tamam, gidelim. Evimiz yakın.
-Arabamız az ilerde. Emre sen Feride ile birda bekleyin biz Aryayla arabayı getirelim.
-Tamam
Mert ve Ege gitti. Biz de arabaya yöneldik. Ben sürücü koltuğunun yanındaki yolcu koltuğuna oturdum. Aşkın da sürücü koltuğundaydı. Emre gilin yanına gidip onları aldık. Arka koltuktalrdı ve Feride başını Emre nin omzunu yaslamış ve gözlerini kapatmıştı.
-Kuzen iyi misin?
Gözlerini yavaşça açtı ve beni kafasını sallayarak onayladı. Bende önümü dönüp Aşkın'a yolu tarif ettim.

Eve vardığımızda arbadan inip arka kapıyı açtım. Feride yürüyecek durumdaydı ama Emre kucağına aldı. Aşkın da arabadan inip bizmle eve geldi. Kapıyı açtığımda dedemi anlamayan gözlerle bir bana bir Aşkına birde Emre ve kucağında olan Feridey baktı. Konuya nasıl başlayacağımı bilmediğim için bende öylece bakmakla yetindim. Dedemin tepkisini nasıl olacak acaba derken...

Herkese selam. Bu kitap benim ilk deneyimim. Bu yüzden fazlasıyla yazım yanlışları yapmış olabilirim. Şimdiden herkesten özür diliyorum. Sizlerin fikirlerinizi çok merak ediyorum. Yorum ve votelerinizi bekliyorum.

AŞK KURSUHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin